آنها در حمایت از روحانی و دولت او موسوم به تدبیر و امید با هم ائتلاف کرده و در انتخابات مجلس هم از فهرست ائتلافی موسوم به امید حمایت کردند اما در مجلس دهم بر سر ریاست عارف یا لاریجانی به اختلاف خوردند و لاریجانی رئیس ماند. سپس در انتخابات مجلس یازدهم (سال 1398) سه فهرست ارائه کردند و در انتخابات ریاست جمهوری 1400 نیز درباره حمایت یا عدم حمایت از عبدالناصر همتی به اختلاف خوردند.
اکنون در آستانه انتخابات مجلس و در حالی که پنج حزب اصلاح‌طلب و همچنین حزب اعتدال و توسعه (وابسته به تیم نوبخت و واعظی) در صدد ارائه فهرست هستند، برخی افراطیون مدعی اصلاحات در صدد تحریم برآمده و از ابتدا -پیش از ثبت‌نام نامزدها- از اعضای حزبی خود خواسته بودند به هیچ وجه ثبت‌نام نکنند. تا شاید بتوانند به مظلوم‌نمایی درباره نامزد نداشتن بپردازند و حال آن که بحران اصلی‌شان، سقوط پایگاه اجتماعی‌شان در اثر سوءمدیریت و رادیکالیسم فاحش در گذشته است که آمار آن را در ناکامی در دو انتخابات 1398 و 1400 دیدند.
با این مختصات، روزنامه زنجیره‌ای آرمان در گزارسی با عنوان «مشارکت آری، ارائه لیست خیر، ائتلاف شاید» تصریح کرد اگرچه برخی احزاب اصلاح‌طلب و اعتدالی لیست ارائه می‌کنند، اما جبهه اصلاحات از این کار امتناع می‌کند.
در حالی که بیش از 14 هزار نامزد در انتخابات مجلس تایید شده‌اند و برای هر کرسی مجلس حدودا 50 نامزد رقابت می‌کنند، روزنامه آرمان نوشت: سه هفته تا برگزاری انتخابات دوازدهمین دوره مجلس باقی است و در این مدت تلاش همه دست‌اندرکاران اجرائی، نظارتی و سایر مسئولان در حوزه‌های مختلف بر آن است که به هر ترتیب ممکن شرایط را برای افزایش مشارکت در انتخابات فراهم کنند و هر چه بیشتر مردم را به حضور و مشارکت در انتخابات ترغیب کنند. اما با وجود تاکیدات و سفارش‌های فراوانی که از سوی مقامات و چهره‌های سیاسی مختلف به حضور و مشارکت در انتخابات می‌شود، شرایط در واقعیت جامعه با آنچه گفته می‌شود چندان یکسان نیست.
هر قدر که اصولگرایان برنامه‌های مدون انتخاباتی خود را پیش می‌برند و خبر رسیده که لیست‌های جداگانه‌ای هم در این جریان در راه است؛ اما در طرف مقابل اصلاح‌طلبان در سکوت خبری انتخاباتی قرار دارند و چندان کنش انتخاباتی از آنها شاهد نیستیم. چه اینکه اگر نگاهی به بیانیه انتخاباتی جبهه اصلاحات بیندازیم در آن ساز و کار انتخاباتی این جبهه را روشن کرده است که «طبعا اصلاح‌طلبان نمی‌توانند در انتخاباتی تهی از معنا، غیررقابتی، غیرمنصفانه و غیرمؤثر در اداره کشور شرکت کنند. این البته به معنای قهر آنان با صندوق رأی نیست.» لذا این گفته بدین معناست که با توجه به رد صلاحیت‌‌ها  امکان کنش فعالی حداقل در تهران در جهت بستن لیست از آنها سلب شده است. این در حالی است که فضا برای برخی احزاب اصلاح‌طلب به نحو دیگری است و احزاب کارگزاران، اعتماد ملی و ندای ایرانیان احتمالا در یک ائتلاف سیاسی و با اعتدال و توسعه به لیست مشترک دست خواهند یافت. اما اینکه جریان اعتدال و اصلاح در نهایت به چه رویکردی دست خواهند یافت باید منتظر روزها و هفته‌‌های پیش رو ماند.
یک فعال اصلاح‌طلب درخصوص نوع مواجهه این جریان با انتخابات پیش‌رو اظهار داشت: ما به‌عنوان حزب جمهوریت هنوز جزو جبهه اصلاحات نشدیم چون ما جبهه اصلاحات را تایید نمی‌کنیم برای اینکه در کنار دبیران کل احزاب تعداد قابل‌توجهی شخصیت‌های حقوقی و صاحب رای هستند  و از این جهت ما درخصوص انتخابات مستقلا تصمیم می‌گیریم و احیانا ممکن است که با برخی احزاب همفکر ائتلاف کنیم یا تصمیم مشترک داشته باشیم.
رسول منتجب‌نیا درباره احتمال ائتلاف برخی احزاب اصلاح‌طلب با اعتدالیون تصریح کرد: چند حزب هستند که به هر حال بر اساس هدفگذاری و تحلیلی که دارند تحت هر شرایطی می‌خواهند در انتخابات شرکت کنند و لیست دهند. کارگزاران، حزب ندا و اعتماد ملی 3 حزبی هستند که می‌خواهند لیست ائتلافی تهیه کنند و امیدواریم موفق باشند و کاندیدای موردنظرشان را به مردم ارائه کنند و وارد مجلس شوند. این هم که بخواهند با اعتدالگرایان یا اصولگرایان میانه‌رو ائتلاف کنند در اختیار خودشان است که تصمیم بگیرند.