شاخص‌های بعثت پیامبر(ص) از دیدگاه امام راحل (پرسش و پاسخ)
پرسش:
امام راحل فلسفه بعثت پیامبر اکرم(ص) را با چه شاخص‌هایی توصیف و تبیین می‌کنند؟
پاسخ:
خدایان ساختگی را در هم شکنید
«(پیامبر اکرم(ص) بعداز بعثت) اولین پیشنهادی که به بشر آن روز کرد این بود که این خدایان که ساختید باید در هم شکنید و با توحید خدای جهان به رستگاری رسید.» «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» پس از آن کم‌کم قانون‌های آسمانی که همه پایه‌اش براساس عقل استوار بود برای بشر آورد و آراءو پندارهای جاهلانه و سرخودی‌های آنها را برانداختند.» (سیمای معصومین در اندیشه امام خمینی، ص 99)
شریف‌ترین روزی را که ما دیگر در ازل و ابد نداریم
«روز بعثت رسول اکرم(ص) در سرتاسر دهر «من الازل الی الابد» روزی شریف‌تر از آن نیست. برای اینکه حادثه‌ای بزرگ‌تر از این حادثه اتفاق نیفتاده. حوادث بسیار بزرگ در دنیا اتفاق افتاده است. بعثت انبیای بزرگ انبیای اولوالعزم و بسیاری از حوادث بسیار بزرگ. لکن حادثه‌ای بزرگ‌تر از بعثت رسول اکرم(ص) نشده است. و تصور هم ندارد که بشود زیرا که بزرگ‌تر از رسول اکرم(ص) در عالم وجود نیست، غیر از ذات مقدس حق‌تعالی و حادثه‌ای بزرگ‌تر از بعثت او هم نیست بعثتی که بعثت «رسول ختمی» است و بزرگ‌ترین شخصیت‌های عالم امکان و بزرگ‌ترین قوانین الهی. و این حادثه در یک همچو روزی اتفاق افتاده است و این روز را بزرگ کرده است و شریف. و همچو روزی ما دیگر در ازل و ابد نداریم و نخواهیم داشت.» (همان، ص 100)
غصه پیامبر(ص)، عدم اجابت دعوت و تعلیماتش
«پیغمبر(ص) غصه می‌خورد برای اینکه دعوت می‌کند و اجابت کم می‌شود «فلعلک باخع نفسک» و یکی از غصه‌های انبیاء هم همین است که تعلیماتشان را نتوانستند به ثمر برسانند. به آن طوری که تعلیم اقتضا می‌کند. پیغمبر(ص) می‌خواست همه مردم را علی‌ابن ابی‌طالب کند ولی نمی‌شد. و اگر بعثت پیغمبر(ص) هیچ ثمره‌ای نداشت الا وجود علی‌ابن ابی‌طالب(ع) و وجود امام زمان(عج) این هم توفیق بسیار بزرگی بود. اگر خدای تبارک و تعالی پیغمبر(ص) را بعث می‌کرد برای ساختن یک همچو انسان‌های کامل، سزاوار بود. لکن آنها می‌خواستند که همه آن طور بشوند، ان توفیق حاصل نشد.» (همان، ص101)
آموزه‌های وحیانی پیغمبر(ص)
«آن چیزی که ما در روز مبعث باید توجه به آن بکنیم این است که بعثت رسول خدا(ص) برای این است که راه رفع ظلم را به مردم بفهماند. راه اینکه مردم بتوانند باقدرتهای بزرگ مقابله کنند به مردم بفهماند. بعثت برای این است که اخلاق مردم را، نفوس مردم را، ارواح مردم را و اجسام مردم را. تمام اینها را از ظلمتها نجات بدهد. ظلمات را به کلی کنار بزند و به جای او نور بشاند. ظلمت جهل را کنار بزند و به جای او نور علم بیاورد، ظلمت ظلم را به کنار بزند و به جای او عدالت بگذارد، نور عدالت را به جای او بگذارد و راه او را به ما فهمانده است. فهمانده است که تمام مردم، تمام مسلمین برادر هستند و باید با هم وحدت داشته باشند. تفرق نداشته باشند.» (همان)
صبر و استقامت در مسیر ابلاغ دعوت الهی
«آقایان می‌دانند که پیغمبر اسلام(ص) تنها قیام فرمود. و در یک محیطی که همه با او مخالف بودند قیام فرمود و زحمتهای زیاد، مشقتهای زیاد، رنجهای فراوان برد تا اینکه اسلام را به مردم ابلاغ فرمود. دعوت کرد مردم را به هدایت، دعوت کرد به توحید. آن‌قدر مشقت ایشان تحمل فرمود که گمان ندارم کسی طاقت آن را داشته باشد.» (همان، ص 103)
راهبرد جهاد تبیین در مکه و جهاد نظامی در مدینه
«برنامه رسول اکرم(ص) قبل از مهاجرت به مدینه، روزهایی که در مکه به سر می‌بردند، فقط تبلیغ الی الله و معرفی ذات مقدس حق تعالی و معرفی اسلام بود. یاورانی نداشتند تا بتوانند با کمک آنان با مشرکین بجنگند و اسلام را گسترش دهند. همان طور که در قرآن ملاحظه می‌فرمایید سوره‌هایی که در مکه نازل شده فقط جنبه پند و موعظه و معر فی اسلام را دارد و از جنگ و جدال صحبتی نیست و حتی احکام در آن کمتر ذکر شده» (همان، ص 104) ءپیغمبر اسلام(ص) 23 سال جنگیده با ظلم. یک وقت با موعظه و خطابه و اینها در مکه (بود) یک وقت با شمشیر در مدینه.» (همان)