مؤسسه خیریه آمریکایی که آدم‌ربایی می‌کند
سرویس خارجی-
تحقیقات بی‌بی‌سی جهانی نشان می‌دهد یک موسسه خیریه آمریکایی به بهانه نجات دو کودک از قاچاق انسان در غنا، عملاً زندگی دست‌کم دو خانواده را نابود کرده و مرتکب آدم‌ربایی شده است.
امروزه سازمانهای بین‌المللی غیردولتی به دلیل ماهیت مثلا غیرانتفاعی خود مورد توجه بازیگران اصلی حقوق بین‌الملل قرار گرفته‌‌اند. اما چه می‌شود که گاهی همین سازمان‌ها به ویژه به خاطر پیش‌فرض‌های نژادپرستانه و خاص خود، عاملان پایمالی حقوق بشر می‌شوند. گاهی در برخی از کشورهایی که فاقد دولت مرکزی مقتدر هستند، سازمانهای داخلی نیز این سازمان‌ها را در سرکوبی بومیان آن کشور همراهی می‌کنند!
حداقل 2 مورد مستند از ربوده شدن کودکان از خانواده‌هایشان توسط پلیس غنا به ثبت رسیده است که در آن موارد پلیس غنا دستوراتش را از «مأموریت عدالت بین‌الملل» می‌گرفته که یک سازمان غیردولتی آمریکایی است؛ سازمانی که در حوزه حقوق بشر، قانون و اجرای قانون فعالیت می‌کند.
در عملیاتی غیرانسانی در سال ۲۰۲۲ به نام «عملیات هیل‌تاپ»، پلیس غنا به دستور خیریه آمریکایی مذکور دست‌کم چهار کودک را از روستای موگینگا خارج کرد؛ از جمله دختری به نام فاطیما که ۱۱ سال داشت. روی مادربزرگ فاطیما اسلحه کشیده شد و 2 تن از بستگان درجه دوم او را بازداشت کردند و کودک را ربودند.
آن‌طور که ایسنا نوشته است، در این موارد، بستگان این کودکان به اتهام قاچاق انسان بازداشت می‌شدند که اگر می‌توانستند بی‌گناهی خود را در دادگاه ثابت کنند، آزاد می‌شدند، اما تمام سرمایه خود را در مسیر بررسی‌های قضایی از دست می‌دادند و هزینه می‌کردند، اگر هم در دادگاه شکست می‌خوردند، چندین سال به زندان می‌افتادند. یک کارمند ارشد این خیریه به گزارشگر بی‌بی‌سی که در پوشش یک شهروند عادی به او نزدیک شده بود، گفت که بر اساس نظام حقوقی این سازمان، افراد باید در یورش‌های شبانه به خانه‌های مظنون‌ها، دست‌پر برگردند. این کارکنان باید در سال یک حداقل بازداشت مشخص را ثبت کنند، در غیر این صورت افزایش حقوق نخواهند داشت و حتی ممکن است شغلشان را از دست بدهند. یکی از این کارکنان به خبرنگار بی‌بی‌سی گفت: «نمی‌شود برگردیم و بگوییم که یک بچه هم نیاوردیم. باید چندتایی با خود بیاوریم.» گفتنی است، به طور کلی باید توجه داشت که حقوق بشر همواره مورد تصریح زبانیِ سیاستمداران و حکمرانانِ اروپایی و آمریکایی بوده است، اما باید دو نکته را در نظر داشت: 1. مصداق تامِ «بشر» در این‌جا انسانِ «متجددِ غربی» است و نه هر انسانی؛ 2. این حقوق در صورت تعارض با منافع قطعاً قابل چانه‌زنی و نادیده گرفته شدن است. یعنی حقوق بشر مفهومی سیال دارد، زیرا مفهومِ پایه‌ای و مبنایی نیست که دیگر مفاهیم را با آن سنجید و مقامِ عمل را با آن داوری کرد. وقتی «سودگرایانه» نگاه کنیم مفهوم حقوق بشر مفهومی خواهد بود سیال و قابل نادیده گرفته شدن. گرچه امروزه «زبانِ قالِ» سیاست و رسانه در غرب با صراحت اشاره نمی‌کند، اما «زبانِ حالِ» غرب، همچنان گویایِ «بیگانه‌ستیزی» است. در این موارد هم این خانوادهها قطعاً متجدد غربی محسوب نمی‌شدند، پس لابد نیازی هم نبوده که حقوقشان رعایت شود.