سرویس ورزشی - وزیر ورزش در جریان برگزاری هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی در گفت‌وگو با خبرنگاران وطنی اظهار داشت: «با بهتر شدن شرایط اقتصادی ان‌شاءالله در آینده با تعداد بیشتری از ورزشکاران شرکت می‌کنیم.» اتفاقی که همه امیدواریم رخ بدهد و هم اقتصاد مملکت بهتر و شکوفاتر شود و مشکلات معیشتی مردم به ویژه جوانان کم و کمتر شود، و هم بهبود شرایط اقتصادی تاثیرات مثبت خود را روی همه امور، از جمله ورزش آشکار کند. مسئله اقتصاد موضوع مهم و تعیین‌کننده‌ای است که نقش آن در آبادانی و پیشرفت یک سرزمین، یک حوزه و  مقوله اجتماعی و ... انکارناپذیر است. به همین دلیل هم کشورهای سلطه‌گر دنیا از این حربه برای اعمال قدرت و عقب نشاندن و تضعیف کشورهایی که نمی‌خواهند زیر بار ستم و سلطه آنها بروند، استفاده می‌کنند. این اتفاقی است که سال‌هاست از جانب قدرت‌های تجاوزگر و سلطه‌جو و زیاده‌خواه علیه ملک و ملت انقلابی و ظلم‌ستیز ایران رخ می‌دهد.
در چنین شرایطی که فشارها از خارج بسیار شدید و دشمن ناجوانمردانه قصد تضعیف و وادارکردن ما به تسلیم دارد، باید بیش از هر وقت، «اقتصاد مقاومتی» را سامان داد و جدی گرفت.
کاری که ضروری و بایسته است و امیدواریم مسئولان، دولتمردان و...، آن را جدی بگیرند که این می‌تواند در خنثی کردن حربه دشمنان و مهم‌تر از آن آبادانی این ملک و رفاه این ملت بزرگ‌ترین تاثیرات را داشته باشد. همان‌طور که گفته شد و وزیر محترم هم به آن اشاره کرده بهبود وضعیت اقتصادی بدون تردید بر پیشرفت ورزش هم تاثیر مستقیم دارد، البته به شرط آنکه برنامه و تدبیر و دلسوزی و نیت خیر و... در کار باشد که حتما هم همین‌طور است.
ارزیابی باید همه جانبه باشد
وزیر محترم در بخش دیگری از همین گفت‌وگو می‌گوید: ملاک ما در ارزیابی فدراسیون‌ها فقط «مدال» نیست و مدال تنها «یکی از معیارها»ست.
از حرف دکتر گودرزی چنین بر می‌آید که اولا «ارزیابی»، اتفاقی است که بعد از پایان بازی‌های آسیایی، حتما انجام خواهد شد. ثانیا این ارزیابی «تک ملاکی» نیست، به این معنی که هر فدراسیونی مدال گرفته، موفق است و هر کدام که نگرفته‌اند الزاما ناموفق است! بلکه ارزیابی قرار است علمی یعنی «همه‌جانبه» صورت بگیرد، عوامل مختلف در آن دیده و بررسی شوند و به یک عامل بسنده نخواهد شد. متاسفانه در ورزش ما آن‌طور که باید و شاید ارزیابی یا معنی نداشته، یا به آن صوری نگریسته شده و خلاصه جدی گرفته نشده، یا اگر هم ارزیابی صورت گرفته، برخلاف روش‌های تعریف شده و استاندارد علمی، با «پیشداوری» همراه بوده و از قبل هم معلوم بوده که در پایان باید فلان عامل یا فلان فرد به عنوان مقصر و دلیل اصلی شکست معرفی و کوبیده شود!
این موضوع علاوه بر اینکه بعضی اوقات ریشه در برخوردهای شخصی و تصفیه حساب و کینه‌توزی‌های رایج دارد، اما بیشتر به همان دلیلی بوده که بارها ما به آن اشاره کرده و درباره آن هشدار داده‌ایم، دلیلی که تحت عنوان «تحلیل‌های غلط» می‌تواند مطرح و بیان شود. این تحلیل‌های غلط که بیشتر «تک عاملی» است و در این عوامل بیشتر عامل «فرد» مد نظر قرار می‌گیرد، چون مبتنی بر «روش‌های تحلیل و تحقیق» نیست، به طور طبیعی نمی‌تواند به نتایج درست و عوامل اصلی و تعیین‌کننده دست پیدا کند. برای مثال: علاقه‌مندان به فوتبال یادشان هست که پس از حذف تیم ملی فوتبال در جام ملت‌های آسیا (2007-م) طبق معمول موجی از مصاحبه‌ها و تحلیل‌های مطبوعاتی و نشست‌های رادیو و تلویزیونی نیز به راه افتاد که اکثر آنها بدون در نظر گرفتن روش‌های درست و علمی تحلیل، بدون رعایت انصاف و بدون توجه به عوامل قریب و بعید و... به‌طور هماهنگ تنها و تنها یک عامل آن هم شخص سرمربی وقت را آماج حملات خود قرار داده و بدون ذکر مشکلات ریز و درشت، فنی و فرهنگی فوتبال، او و فقط او را، عامل اصلی و تنها عامل حذف فوتبال ایران - به دنبال شکست از تیم کره جنوبی با اختلاف یک ضربه پنالتی! - معرفی کردند. اتفاقا خیلی از این جماعت تحلیلگر و رسانه‌های بررسی‌کننده، ادعای روشنفکری و «نگاه علمی» داشتند، چه آن روزنامه‌ای که فردای پس از حذف، کاریکاتور سرمربی تیم ملی را- بدون رعایت حرمت‌ها و بدون رعایت انصاف و اخلاق و...- صفحه اول خود گذاشت و... چه آن برنامه‌های تلویزیونی که به شکل هماهنگ و کاملا جهت‌دار، برنامه میزگرد و مصاحبه با سرمربی وقت را به برنامه «محاکمه» تبدیل کردند و در آن چند نفری بر سر او ریختند و وقتی در بحث‌های فنی «کم» آوردند، آن‌گاه با بی‌ادبی، ادبیات و نحوه حرف زدن و... او را به نقد کشیدند! و...
ارزیابی نه تصفیه حساب!
... و البته این فقط یک مثال بود. اکثر ارزیابی‌ها و بررسی‌های ما در عرصه ورزش از چنین وضع و حالی برخوردار است چون مبتنی بر روش‌های علمی نیست، در نهایت به صحنه تصفیه حساب فردی تبدیل می‌شود و... آخرش هم شاید دل مغرضان را خنک کند اما نتیجه درست و دقیقی برای اینکه در آینده به نفع ورزش به‌کار گرفته شود، عاید نمی‌شود. پس از پایان بازی‌های المپیک پکن هم وقتی از سوی رئیس‌جمهور وقت قرار شد کمیته‌ای به «بررسی علل شکست کاروان ورزشی ایران در پکن» بپردازد، از سوی گروه‌ها و جریانات مختلف فشارها به این کمیته شروع شد تا اعضای آن در گزارش خود «علت‌ها» را نادیده بگیرند و تنها فلان فرد و فلان رئیس فدراسیون را علت اصلی و علت‌العلل ناکامی در پکن اعلام کنند... تا چه بشود؟ هیچ فقط دل این آقایان خنک شود! البته آن کمیته زیر بار این فشارها نرفت و... که داستانش مفصل است.اتفاقا معاون فرهنگی وزارت ورزش هم چون یکی از اعضای آن کمیته بود، خوب یادشان می‌آید که چه عرض می‌کنیم!...
بگذریم، اینها را گفتیم تا به اینجا برسیم که با توجه به اظهارات وزیر محترم ورزش امیدواریم تیم‌هایی که قرار است عملکرد کاروان ورزشی ایران در بازی‌های آسیایی (اینچئون) را بررسی کنند، با رعایت اصول و روش‌ علمی تحلیل این کار را انجام دهند و از انصاف و وجدان و عدالت و رعایت مصالح ملی ورزش غافل نباشد... ان‌شاءالله.