مدیر برنامه‌ریزی پالایشگاه آبادان گفت: در حالی وزارت نفت با مانور سنگین رسانه‌ای به دنبال دستاوردسازی در طرح تثبیت و توسعه پالایشگاه آبادان است که بررسی این طرح از جنبه‌های مختلف، گواه ناکارآمدی و آشفتگی مدیریتی و عدم‌النفع است.
حکیم قیم در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس با‌ اشاره به تاریخچه طرح تثبیت و توسعه پالایشگاه آبادان (فاز 2 پالایشگاه آبادان) اظهار کرد: متاسفانه مدیران فعلی شرکت پالایش و پخش تجربه و تخصص کافی در حوزه مربوطه را نداشته و اعداد و ارقامی را درباره این طرح ذکر می‌کنند که اصلا صحت ندارد. مثلا آقای محمدرضایی دستیار مدیرعامل این شرکت اخیرا مصاحبه‌ای کرده که با اجرای بخش اول فاز 2 طرح تولید بنزین از این پالایشگاه افزایش می‌یابد، در حالی که اصلا این طور نیست و افزایش تولید بنزین مربوط به ارتقای واحدهای تبدیلی است که در بخش دوم فاز 2 تعریف شده است و این بخش نیز بعد از هشت سال به دولت آینده حواله شده است. خلاصه اینکه در بخش اول تولید بنزین این پالایشگاه تغییر نمی‌کند.
وی افزود: در واقع در صورت تکمیل بخش اول فاز 2 (طرح تثبیت و توسعه) پالایشگاه آبادان در تولید بنزین تغییری صورت نمی‌گیرد، البته خوراک خام (نفتا) برای تولید بنزین افزایش می‌یابد اما با توجه به عدم ارتقای واحدهای تبدیلی نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. البته در گازوئیل و نفت سفید کمی افزایش تولید خواهیم داشت.
این مسئول ادامه داد: در حال حاضر به طور میانگین 38 درصد از تولیدات این پالایشگاه نفت کوره است، در حالی که مدیران پالایش و پخش برای دستاوردسازی این رقم را در پیک مدنظر قرار داده و حدود 40 الی 41 درصد اعلام کرده‌اند تا کاهش نفت کوره این پالایشگاه را قابل ملاحظه جلوه کنند. قیم عنوان کرد: در مجموع بزرگ‌ترین ‌اشتباه وزارت نفت این بود که سال 92 درحالی که early work فاز دوم پالایشگاه آبادان انجام شده بود و تامین مالی آن نیز از طریق فاینانس چینی‌ها صورت گرفته بود کار را به بهانه برجام رها کرد.
وی یادآور شد:‌ اشتباه دیگر این بود که بعد از شکست برجام، طرح تثبیت و توسعه پالایشگاه آبادان که یک طرح واحد بود به دو بخش تقسیم شد و با تامین مالی سنگین طرف چینی تنها ارتقای واحدهای تقطیر در دستور کار قرار گرفت، در حالی که اصل کار این طرح مربوط به واحدهای تبدیلی از جمله بنزین‌سازی بود. قیم خاطرنشان کرد: با سرعت فعلی پیشرفت بخش اول این پروژه، این طرح در بهترین حالت تا دو سال دیگر به اتمام می‌رسد در حالی که شهریورماه موعد سررسید فاینانس تمام شده است و باید پول چینی‌ها را بازگردانیم. حتی اگر پیشرفت این طرح 57 درصد نبود و 100 درصد بود، باز هم فایده‌ای برای کشور نداشت، زیرا بخش سودآور این طرح مربوط به ارتقای واحدهای تبدیلی است. یعنی در این پروژه شرکت ملی پالایش و پخش صرفا چند میلیارد یوآن هزینه کرد، پروژه هم از برنامه عقب است و این طرح با تغییراتی که انجام شده، هیچ سودآوری هم ندارد.