سرویس سیاسی-

شرق در شماره دیروز طی گزارشی به سخنان یکی از اصلی‌ترین حامیان دولت تدبیر و امید پرداخت، نوشت: «حجت‌الاسلام ‌و‌‌المسلمین سیدحسن خمینی در مراسم اختتامیه دهمین رویداد طریق جاوید گفت:...آزادی یعنی همان مقدار که شما حق داری صحبت کنی من هم حق دارم؛ یا همان‌قدر که شما حق داری رأی‌‌دهی من هم حق دارم. یعنی همان‌اندازه که شما حق داری نماینده خود را انتخاب کنی من هم حق دارم کسی که دلم می‌خواهد انتخاب کنم. من نیز حق دارم آنی که دلم می‌خواهد انتخاب کنم.»
در ادامه گزارش شرق آمده: «[سیدحسن خمینی:] نمی‌شود تو برای من منتخب معرفی کنی و بگویی بیا و به این رأی بده! همان‌طور که نمی‌توانم من برای تو این کار را کنم. عدالت در حوزه اقتصادی نیز برای اینکه مارکسیستی معنا نشود، به معنای تساوی شرایط پیشرفت است. جامعه از این جهت وظیفه دارد و اتفاقا در دوره‌هایی از انقلاب این کار بسیار خوب انجام شده و در دوره‌هایی هم ضعیف‌تر بوده است... آرمان ما باید توزیع فرصت‌های پیشرفت باشد که یکی از آنها علم است.»
در این باره لازم به ذکر است که سیدحسن خمینی از جمله حامیان دولت تدبیر و امید بود که مردم را به رای دادن به این دولت فرامی خواند. نتیجه رئیس‌جمهور شدن فردی که سیدحسن خمینی دلش می‌خواست در انتخابات پیروز شود را حالا پس از گذشت قریب 8سال مردم با تمام وجود و با تورم‌های کمرشکن حس می‌کنند. از طرفی دیگر اما نتیجه رئیس‌جمهور شدن فردی که سیدحسن خمینی دلش می‌خواست برای موسسه او بد نبوده است. به گزارش «نود اقتصادی» دولت در لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ برای موسسه‌های زیر نظر سیدحسن خمینی در مجموع ۷۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان بودجه جاری و عمرانی در نظر گرفته است.
همچنین باید گفت که این سخن سیدحسن خمینی که «من هم حق دارم کسی که دلم می‌خواهد انتخاب کنم» سخنی به غایت پوپولیستی است. در کشورها راه‌های مختلفی برای بررسی و تعیین نامزدهای نهایی انتخابات وجود دارد. در برخی کشورها این کار به عهده احزاب است و در برخی کشورها نهادی برای این منظور مشخص شده است.
پیشگویی­‌های اصلاحات؛ از دلار 5هزارتومانی تا برجام
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «با روی کار آمدن دولت مورد اعتماد شاهد خواهیم بود که هم اف‌ای‌تی‌اف را تأیید خواهند کرد، هم برجام را، هم توافق اخیر احیای برجام را به هر شکلی که انجام دهند، تایید خواهند کرد تا در اولین گام‌ها، یک دستاورد و نمایش بزرگی را به مردم ارائه دهند و بگویند «این منم طاووس علیین شده»! این درحالی است که بعید به نظر می‌رسد حتی تیم ترامپ در آن زمان با همه عنادی که با ما داشت به این شکل عمل می‌کرد».
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت:«امیدوارم این دولت گرچه حلاوت احیای برجام را نصیب خودش خواهد کرد، حداقل آن‌قدر مردانگی و جوانمردی داشته باشد که به این مسئله اعتراض کند که بالاخره پیشینیان هم در این زمینه زحمت‌هایی کشیدند و چگونه سختی و دشواری شرایط را تحمل کرده و در دل طرف‌های دیگر رفتند و توانستند با شجاعت این دستاورد را کسب کنند. درواقع کمال ناجوانمردی و بی‌اخلاقی در سیاست است که همه چیز را به نفع خود مصادره کنند».
مدعیان اصلاحات درباره مسائلی همچون FATF و برجام به گونه‌ای فضا‌سازی می‌کنند که گویا منتقدان صرفا به جهت اغراض سیاسی و حزبی ابراز مخالفت کرده و نه دغدغه منافع ملی دارند و نه از استدلال فنی و کارشناسی برخوردارند. این رویکرد غیراخلاقی در حالی است که انتقادات کارشناسان و صاحب‌نظران درباره FATF و برجام مبتنی بر مستندات فنی و کارشناسی و علمی است و رنگ و بوی سیاسی و حزبی و قبیله‌ای ندارد.
در بی‌پایه بودن پیشگویی‌های مدعیان اصلاحات همین بس که این طیف در سال 96 مدعی بود که اگر رقبای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی برسند، دلار 5 هزارتومان خواهد شد. این در حالی است که قیمت دلار در دولت دوم روحانی تا 32 هزارتومان نیز افزایش یافته و دلار 5 هزارتومانی به آرزو و رویا تبدیل شد.
تقلای بی‌ثمر روزنامه ایران برای تبرئه دولت از عاملیت کاهش مشارکت
روزنامه دولتی ایران دیروز طی یادداشتی مدعی شد: «باید این تبلور خواست ملی برای تغییر و سپردن سکان مدیریت کشور به گفتمان رقیب، در یک مشارکت بالا خود را نشان دهد. آن‌چنانکه در انتخابات یاد شده محقق شد و حالا که به گفته مخالفان، عملکرد دولت روحانی از همه دولت‌های گذشته بدتر است، قاعدتا باید شاهد شور و اشتیاق فراوان مردم برای تغییر وضع موجود باشیم. .. اگر ادعای آقای دکتر حداد عادل و دیگر مخالفان دولت مبنی بر تاثیر سوء‌مدیریت دولت فعلی بر مشارکت مردم را بپذیریم، قاعده سیاست و منطق این‌گونه حکم می‌کند که این تاثیرگذاری باید در قالب حضور گسترده پای صندوق رای برای عبور از وضع موجود و روی آوردن به گفتمان رقیب باشد.»
روزنامه ایران مدعی است، علت کاهش احتمالی مشارکت مردم در انتخابات، سوء‌مدیریت دولت نیست. اظهارات اصلاح‌طلبان و حامیان دولت خلاف این ادعا را نشان می‌دهد؛ علی صوفی، مشاور خاتمی و وزیر دولت اصلاحات در گفت‌وگو با خبر‌آنلاین گفت: «با وضعیت سوء مدیریت دولت و فشار معیشتی بر مردم، کاهش مشارکت در انتخابات قابل پیش‌بینی بود.» همچنین صوفی در گفت‌وگو با تابناک: «دولت تدبیر و فراکسیون امید در مجلس دهم، با عملکرد خود، مردم را ناراضی و عصبانی کرده‌اند.» و «به‌دلیل ناکارآمدی دولت و مجلس مردم ناامید شدند، مردم اصلاح‌طلبان را در ایجاد وضع موجود مقصر می‌دانند.»
مهدی آیتی، عضو سابق حزب اعتماد ملی: «عملکرد دولت روحانی نه تنها عدم اقبال به اصلاح‌طلبان را به دنبال داشت، بلکه سبب کاهش مشارکت نیز شد.»
روزنامه اصلاح‌طلب آرمان: «از شواهد پیداست که اصلاح‌طلبان باید قید انتخابات را بزنند. مردم اکنون دلسرد شده‌اند.» و «امروز در جامعه مشاهده مي‌کنيم که مردم به‌واسطه عملکرد اصلاح‌طلبان سرخورده شده‌اند و اين مقوله ريشه در عملکرد فراکسيون اميد داشت. کاهش ميزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس يازدهم نيز حاصل همين مقوله بود.»
ابراهیم اصغرزاده: «تصویری که برای مردم از انتخابات 96 و وعده‌های اصلاح‌طلبان برای انتخاب روحانی و دولت تدبیر و امید ایجاد شده، این است که وعده‌های اصلاح‌طلبان باد هوا بوده است.»
هدایت آقایی، عضو حزب کارگزاران معتقد است اصلاح‌طلبان مقبولیت اجتماعی را از دست داده‌اند و حتی اگر خاتمی هم می‌توانست نامزد شود، نمی‌توانست رای مردم را جلب کند. وی در گفت‌وگو با روزنامه آرمان و درباره «نارضایتی مردم از عملکرد اقتصادی دولت و ریزش سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان» گفت: «متاسفانه این ضعفی بود که پیش‌بینی می‌کردیم.»
اصلاح‌­طلبان؛ سینه‌­چاک مدیران متهم به ترکِ‌فعل
شرق؛ روزنامه طیف موسوم به اصلاح‌طلب در شماره روز گذشته خود در چند مطلب و یادداشت به ردصلاحیت مسببان وضع موجود اعتراض کرد. برای نمونه در گزارشی که به عباس آخوندی اشاره شده این روزنامه از اصلاح‌طلب از رد صلاحیت او شاکی شده است.
در این باره لازم به ذکر است که یکی از دلایل تورم بسیار زیاد قیمت مسکن و بدتر از آن اجاره بها «ترک فعل» آخوندی در 5سال و چندماهی تصدی وزارت راه و شهر‌سازی بود که وی طبق گفته خودش حتی یک خانه هم نساخت و دست آخر به آن افتخار کرد. عملکرد آخوندی روزگاری حتی مورد انتقاد همین روزنامه‌های اصلاح‌طلب نیز قرار گرفته بود. برای نمونه روزنامه اعتماد در روزهای آخر دولت نخست تدبیر و امید در گزارشی مفصل به طرح «مسکن اجتماعی» آخوندی پرداخته و نوشته بود که نتیجه آن همه هیاهویی که پیرامون این طرح به گوش ‌رسید پس از چندسال تنها چند زونکن و مشتی ورق کاغذ است و حتی یک خانه بر مبنای طرح آخوندی ساخته نشده است.