فاصله این مصاحبه با واقعیات جامعه(مقاله وارده)
محمدهادی صحرایی
در چند روز اخیر و به بهانه یک‌سالگی دولت دکتر پزشکیان، معاون اجرائی دولت در مصاحبه با یکی از پایگاه‌های خبری حامی دولت، نکاتی را بیان نمود که به نظر می‌رسد گویاترین گزارش عملکرد دولت است و به‌خوبی فضای فکری و میزان اطلاع دولتمردان از مطالبات و مشکلات مردم و نیز میزان اهمیت اولویت‌بندی کارها را نشان می‌دهد. شاید اگر کسانی که به گفته ایشان «تندرو» هستند می‌خواستند دولت را نقد کنند، به‌خوبی دکتر قائم‌پناه نمی‌توانستند وضعیت موجود را ریشه‌یابی کنند. مسئول اداره امور گزینش کشور و سرپرست نهاد ریاست‌جمهوری و معاون اجرائی رئیس‌جمهور و... که در جایگاه‌های بسیار کلیدی و حیاتی قرار دارد، جدای از بیان برخی مطالب اشتباه، از فاصله برخی تصمیمات با واقعیات و مطالبات مردم پرده برداشتند که امیدواریم به‌زودی و توسط دلسوزان خبره، هم مطالب و هم رویکردها اصلاح شود. چراکه اگر خدای نخواسته این دید و فکر و کم‌خبری، در بین سایر اطرافیان رئیس‌جمهور و به‌ویژه حلقه مشورتی ایشان- که بارها در برنامه‌های انتخاباتی به مشاورت با آنها تأکید می‌شد- باشد، جای نگرانی جدی است.
این روزها کلیپی در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود که در آن محمدجعفر قائم‌پناه در جلسه رسمی و در مقابل آقای پزشکیان، به‌گونه‌ای از رئیس‌جمهور تعریف‌و‌تمجید می‌کند که ایشان با عبارت «جعفر ول کن» او را به پرداختن به اصل موضوع وامی دارد. جدا از اینکه باید جامعه‌شناسان و روانشناسان به این نکته مهم بپردازند که چرا خصلت بد مجیزگویی، در برخی دولت‌ها، بیشتر دیده می‌شود، دانستن این نکته نیز سخت نیست که مشکلات حاد اقتصادی و امیدهای بر زمین مانده مردم، با قربانت شوم و تکه‌پاره‌کردن تعارفات رفع نمی‌شود و عیار مسئولین و تراز مدیران، در کف جامعه و سفره مردم باید دیده شود نه سخنان ملوّن. اگر با مجیزگویان «غوغای فلانی را نگر» برخورد می‌شد امروز به اینجا نمی‌رسیدیم که برخی مدیران به مادران خود جایزه بدهند یا... ای‌کاش فهمیده شود «مُشک آن است که ببوید» نه آنکه به‌زور.
اگر کسی بخواهد به‌زور قرص و دارو خودش را دچار «فراموشی» کند هم نمی‌تواند جنایت کثیف آمریکا و اسرائیل در جنگ تحمیلی 12روزه علیه ایران را فراموش کند. واقعاً حافظه جامعه اینقدر کوتاه است که هنوز کفن هزار‌و‌صد شهید مردم خشک نشده، مسئولی با لبخند بیاید و از ادامه مذاکره‌ای سخن بگوید که با بمب‌های سنگر‌شکن آمریکا از هم پاشیده شد؟ آیا این هزار‌و‌صد شهید هم به تعبیر قائم‌پناه از تندروها بودند؟ یا از جناح مقابل؟ مذاکره اگر برای مردم آب نداشت برای تنور ریاست برخی که نان دارد. گفتند «اگر رقیبمان می‌آمد جنگ می‌شد» و «ما سایه جنگ از کشور را دور می‌کنیم»، رأی آوردند و جنگ شد و اکنون می‌گویند «با تدبیر ما جنگ گسترش پیدا نکرد»؟ توجیه مرحله بعد لرزه بر تن هر ایرانی می‌اندازد.
واقعیت این است که مذاکره، واژه مظلومی است که خودش به گروگان گرفته شده و چماقی شده است برای کوبیدن هر صدایی که خواستار «مذاکره علمی و عقلانی» باشد. از این می‌گذریم که در برجام نیز به‌گونه‌ای از مذاکره سخن می‌گفتند که گویی«سهیل بن عمرو» سخن می‌گوید. ندانستن تفاوت تعلیق با لغو و فریب خوردن از یک کارشناس مالی به نام فرانچسکو، تنها توافقنامه مجهز به مکانیزم ماشه و بدون متن فارسی و... هم بماند. ای‌کاش یکبار برای همیشه بگویند که منظورشان از مذاکره چیست و دستاورد آخرین مذاکره‌ای که به نفع مردم انجام شد کدام است؟ و می‌دانم که هرگز نخواهند گفت. نعل وارونه را ناشیانه می‌زنند و نمی‌دانند دوره پرت‌کردن حواس مردم گذشته است. هزینه کردن از رهبری و تهمت زدن به رقیب و توجیه ناکامی‌ها با بهانه‌جویی و بازی با کلمات، حربه نخ‌نمای کسانی است که کارنامه قابل دفاعی ندارند.
دولت، در میانه مذاکره بود که آمریکا و اسرائیل، پاچه مردم ما را به دهن کشید. تداوم مذاکره برای چه؟ مذاکره برای رفع تحریم‌ها و جلوگیری از جنگ بود. اکنون که نه تحریم‌ها را برداشتید و نه از جنگ جلوگیری کردید برای چه مذاکره می‌کنید و با که؟ با مردم صادق باشید و بگویید مذاکره، حیاط پشتی شماست تا ناکامی‌ها و وعده‌های بر زمین مانده خود را در آنجا بیندازید. با مردم شوخی می‌کنید یا از واقعیات بی‌خبرید؟ قیمت ارز و طلا در این یک‌ساله چند درصد اضافه شد؟ قیمت برنج در این دو ماه چند برابر شد؟ قیمت نان و لبنیات و آب و برق و... چقدر؟ از قیمت گوشت که در مناظرات انتخاباتی گفته شد، باخبرید؟ آب و برق و تلفن و اینترنت مردم را هم تندروها قطع می‌کنند؟ می‌دانید در این شرایط، اصرار بر «مذاکره فقط برای مذاکره» و تکرار اشتباهات و صفرشویی آمریکای خبیث، هم تندروی و فراموشی اولویت‌ها و واقعیت‌هاست؟
آقای قائم‌پناه، مردم از شما و سایر مسئولین خدمتگزاری می‌خواهند و نوکری، نه آسمان ریسمان و تهمت به منتقدان و دلخوش شدن به کارهای ذره‌بینی و غیرمهم. رفع فیلتر یک پیام‌رسان یا عذرخواهی یا استرداد فلان لایحه یا جلوگیری از فلان قانون یا... ممکن است اطرافیان را به هیجان آورد ولی دستاورد یک دولت نیست، نوعی تحقیر خود است. با شعار وفاق دهان منتقدان را می‌بندید و خودتان تفرقه می‌کنید؟ یکی از خدمات بزرگ شهید رئیسی که او را ستاره کرد این بود که دوقطبی غلط اصلاح‌طلب و اصولگرا را برانداخت و اولویتش در انتخاب مدیران حتی از دولت قبلش، کارآمدی بود. دوباره دوقطبی می‌سازید؟ خدمت دیگر شهید رئیسی این بود که «تنها مسببین وضع موجود» آن شرایط وخیم را برنتابید. امروز او را متهم می‌کنید؟ از خالص‌سازی ادارات در یک‌ساله اخیر خبر دارید؟ از سختگیری‌های وارونه‌شده گزینش، در دوره خودتان مطلعید؟ اگر سختگیری، بی‌مورد است اصلاح بفرمایید، نه اینکه معکوسش کنید.
مردم توقع دارند که از مسئولین، حرف حساب بشنوند نه سکسکه بر مواضع مردود و فیک. مذاکره و گفت‌وگوی با اپوزیسیون باید در اولویت باشد یا سفره مردم که روز‌به‌روز کوچکتر می‌شود؟ انتصاب مدیران ارشد از مذاهب و اقوام مختلف و زنان، ابتکار دولت شما نیست، ده‌ها سال است که انجام می‌شود. دو طرفی که در جریان رفع حصر گفتید «کوتاه بیایند» یک طرفش قانون است و طرف دیگرش مجرم. به نظرتان باید کدام طرف کوتاه بیاید؟ چرا خواسته بخشی از دوستانتان را به مردم تحمیل می‌کنید؟ مردم دغدغه معیشت دارند و بدانید بی‌شک، رفع ناترازی مدیریتی و قطعی برق و آب و تلفن در اوج گرمای تابستان و نیز مقابله جدی با گرانی و تورم خواست همه مردم است. خدا رحمت کند رئیسی عزیز را که بی‌ادعا کارهای بزرگی انجام داد و توانست قطعی آب و برقی که تا سال 1400 مردم را کلافه می‌کرد را از بین ببرد ولی متأسفانه در این یک سال اخیر دوباره آن را به مردم برگرداندید.
شنیدن صدای مردم با پس گرفتن «لایحه مقابله با اخبار خلاف واقع در فضای مجازی» تنافر دارد. صدای مردم را باید از مردم شنید نه از رسانه‌های متملق و مجیزگویی که دغدغه‌ها را خلاف واقع می‌گویند. آن لایحه، محدودکننده آزادی بیان نبود، محدودکننده دروغگوهایی بود که رأی و نظر و اعتماد مردم را به‌سرقت می‌برند و مسئولین را با اخبار غلط به اشتباه می‌اندازند.
آقای قائم‌پناه عزیز! دست از تعارفات اغراق‌آمیز با دوستان و تخریب منتقدان و تحقیر رقیب و رئیسی مظلوم بردارید و دستور پزشکیان در نشست شورای برنامه‌ریزی زنجان که گفت«ول کن» را گوش کنید. شما و دوستانتان یک سال است که در رأس کار هستید و طبق شرع و قانون، مسئولید و باید پاسخگوی کارهایتان باشید و هیچ‌توجیهی پذیرفته نیست. حمایت قاطعانه رهبری و همکاری بی‌نظیر دو قوه دیگر و کمک مخلصانه رقیبان و همراهی باشکوه و صبورانه مردم را هم دارید. روی مرز اختلافات حرکت نکنید و در گفتار و رفتارتان به همبستگی و اتحاد پایبند باشید. به کارتان بچسبید و به فضل خدا مشکلات را برطرف کنید. همه از دوقطبی‌سازی‌ها و جناح‌بندی‌ها خسته‌ایم. یکی از دستاوردهای جنگ تحمیلی اخیر، اتحاد و همدلی زیبای مردم بود. اینها سرمایه کمی نیست. قدر بدانید و بی‌حواشی مسائل را اولویت‌بندی کنید و به کاردان بسپارید.