خطرات تأخیر در تقویت «شاد» و بی‌توجهی به پیام‌رسان‌های داخلی
زهرا سادات امیری
حدود ده ماه از حضور مهمان ناخوانده کرونا می‌گذرد، مهمانی که همه را درگیر خود کرده است. شیوع کرونا در کنار اثرات مختلف در سبک زندگی مردم، باعث تغییر در آموزش دانش‌آموزان نیز شده است. دانش‌آموزانی که هر روز با شور و شعف و به شوق دیدار دوستانشان، راهی مدرسه می‌شدند؛ ناچار شدند گوشه خانه‌ها بنشینند و از طریق فضای مجازی، آموزش و تحصیل را ادامه دهند.
اپلیکیشن «شاد»، برای استفاده دانش‌آموزان و دبیران معرفی شد تا تعلیم و تعلم، تعطیلی نیابد. اما متأسفانه از همان اسفند سال گذشته، این اپلیکیشن با کندی سرعت و عدم امکان نصب روی بعضی از گوشی‌ها همراه بوده و با وجود برخی اصلاحات و به‌روزرسانی‌ها، مشکلات آن به طور کامل برطرف نشده است. این امر باعث شده علی‌رغم تأکید بر غیرقانونی بودن حضور برای آموزش دروس دانش‌آموزان در پیام‌رسان‌های بیگانه، تعدادی از مسئولان مدارس، به حضور و استفاده از پیام‌رسان‌های بیگانه از جمله واتساپ وابسته به صهیونیست‌ها روآورند!
این دغدغه برای دبیران، دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان هست که شاد هر روز مشکل دارد و ناچاراً کلاس‌ها باید در پیام‌رسان‌های دیگری برگزار شود. این در حالی است که پیام‌رسان‌های ایرانی، امتیازات قابل توجهی نسبت به نمونه‌های مشابه خارجی آمریکایی-صهیونیستی برای استفاده از آموزش دارند و امتحان خود را پس داده‌اند؛ ولی به قدری از ناتوانی خود و قوی بودن بیگانگان، برای مردم گفته شده که خانواده‌ها و دانش‌آموزان ایرانی را وابسته به پیام‌رسانی ضعیف به لحاظ امکانات و امنیت، کرده‌اند و امکانات برتر پیام‌رسان‌های ایرانی نادیده گرفته شده است.
لطفاً وزیر محترم آموزش و پرورش، پاسخگو باشند از این آموزش و پرورش، چه چیزی قرار است دانش‌آموزان معصوم ما را پرورش دهد و آموزش در چه راستایی انجام می‌پذیرد؟ گویا کلام امام خامنه‌ای فراموش شده است که فرمود: «آموزش و پرورش، یک مسئولیت مضاعف دارد. باید کاری کنیم که این نوجوان و جوان که امروز در این دوران حساس و مهم و تعیین‌کننده انقلاب و نظام زندگی می‌کند؛ امام را ندیده است؛ جنگ را ندیده است؛ انقلاب را ندیده است؛ با آن ایمانی بار بیاید که بتواند در مقابل مطامع دشمنان، در مقابل تجاوز بیگانگان، در مقابل سلطه‌گری آمریکا، در مقابل نفوذطلبی دستگاه‌های استعمارگری که یک عمر این کشور و این ملت را چاپیدند و دستخوش و ملعبه خودشان کردند، مثل کوه محکم بایستد.» و در جای دیگر نسبت به سند ۲۰۳۰، هشدار دادند: «لُبّ کلام و جان کلام در این سند ۲۰۳۰ که فصل مهمّی مربوط به آموزش و پرورش دارد؛ این است که نظام آموزشی باید سبک زندگی را و فلسفه حیات را بر اساس مبانی غربی به کودک بیاموزد؛ این آن لُبّ کلام در سند ۲۰۳۰ است. یعنی چه؟ یعنی جنابعالی، انسان متدیّن و علاقه‌مند به کشورتان، علاقه‌مند به آینده‌تان، در کلاس درستان سرباز برای غرب درست کنید.»
امروز جوان و نوجوان ما قرار است با حضور در فضای مجازی افسارگسیخته تحت تسلط و نفوذ دشمن قسم‌خورده اسلام و انقلاب، چگونه پرورش یابد؟ آیا آموزش و پرورش به این شیوه، سرباز برای امام زمان(عج) تربیت خواهد کرد یا سربازانی در اختیار غرب و با شیوه‌های تفکر آنان، پرورش خواهد داد؟ چرا بیدار نشده و در برابر این استعمار فرهنگی گسترده علیه فرزندان پاک و مظلوم سرزمین عزیزمان ایران، آنقدر منفعلانه برخورد می‌شود؟ آیا وقت آن نرسیده که به خودباوری در عرصه فضای مجازی برسیم و خود را از زیر سیطره و سلطه استعمار و استکبار، نجات دهیم؟! که خداوند متعال در قرآن کریم فرمود: «وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا- و خداوند هیچ گاه برای کافران نسبت به اهل ایمان راه تسلّط باز نخواهد نمود.»