حقایق و دروغهایی که با یک انتخابات رو شد (یادداشت روز)
انتخابات 2020 آمریکا که بیش از دو هفته است برگزار و نتایج قطعی و رسمی آن هنوز اعلام نشده! یکی از متفاوتترین و خاصترین انتخابات تاریخ این کشور است. این انتخابات آنقدر متفاوت است که طی همین دو هفتهای که گذشت، توانست حقایق مهمی را «آشکار» و دروغهای بزرگی را «رو» کند. در این نوشتار قصد داریم، ضمن بررسی حواشی انتخاباتی آمریکا به برخی از این حقایق و دروغها پرداخته، و گریزی نیز به داخل کشور خودمان ایران، بزنیم.... بخوانید:
1- کارکرد گسترده و بعضا متناقض «شبکههای مجازی و اینترنت» در فضای انتخاباتی آمریکا و محکِ جدی ادعای فریبنده «گردش آزادانه اطلاعات» در این کشور از جمله مواردی بود که این دور از انتخابات آمریکا آن را به خوبی به نمایش گذاشت. شاید برای نخستین بار بود که آمریکا، بزرگترین مدعیِ «گردش آزاد اطلاعات»، پس از اینکه ترامپ نتایج غیررسمی انتخابات را به چالش کشید، علنا دست به سانسور گسترده زد و دروغ بودن این ادعا در این کشور را عیان کرد. شرکت توییتر رسما اعلام کرد، ادعاهای ترامپ درباره تقلب در انتخابات را یا منتشر نمیکند یا با برچسب منتشر میکند. مدتی بعد اعلام شد، ادعاهای رئیسجمهور آمریکا درباره تقلب در انتخابات، از سوی برخی از شبکههای تلویزیونی آمریکا سانسور میشوند. باراک اوباما رئیسجمهور سابق آمریکا نیز، همزمان با حمله به ترامپ، به اینترنت حمله کرد و با اشاره به «اخبار غیرواقعی و جهتدار»ی که در فضای مجازی منتشر میشوند، اینترنت را برای دموکراسی «خطرناک» خواند. این در حالی است که همین شرکت توییتر، بنابر اعتراف صریح هیلاری کلینتون، وزیر خارجه همین اوباما، در سال 88 و در بحبوحه فتنه سبز در ایران، تعمیرات خود را به عقب انداخت تا به شورشیان در تولید «اخبار غیرواقعی و جهتدار» و حمله به دموکراسی و آراء مردم کمک کند! به گفته کارشناسان امنیتی، اینکه چرا وقتی اوضاع اجتماعی کشوری به هم میریزد، فضای مجازی و اخبار کنترل میشود، بازمیگردد به چیزی به نام «امنیت ملی». گویا نظام سیاسی آمریکا هم وقتی با شلوغکاریهای ترامپ «تهدید» و «خطر» را حس کرده، فضای رسانهای را «کنترل» کرده چرا که به این نتیجه رسیده «حفظ نظام از اوجب واجبات است»!
2- حرف از «تهدید» و «خطر» شد. دیروز رسانههای خبری به نقل از «جان برنان» رئیس پیشین سازمان «سیا» اعلام کردند، ۶۰ روز آینده با حضور ترامپ در کاخ سفید، روزهای بسیار بسیار خطرناکی خواهد بود. «برنان» که در دوران ریاستجمهوری باراک اوباما ریاست سیا را عهدهدار بود به سیانان گفته: «ترامپ همچنان قصد ربودن نتیجه انتخابات از جو بایدن را دارد، هر فردی که در مخالفت با وی باشد و هرگونه سخنی که بر وفق خواسته او نباشد را محکوم میکند... از نقطه نظر امنیت ملی، ۶۰ روز آینده، روزهای بسیار بسیار خطرناکی خواهند بود، چرا که ترامپ اگر احساس ضدیت و دشمنی با فردی داشته باشد با او برخورد میکند». همزمان «جو بایدن» رئیسجمهور احتمالی آمریکا نیز ضمن انتقاد از وضعیت وخیم حاکم بر آمریکا در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اعلام کرده، کشوری افسارگسیخته را از ترامپ به ارث میبرد. «استفان والت»، نظریهپرداز مشهور روابط بینالملل نیز امنیت آمریکا را از دست رفته دانسته و... این اخبار یعنی، آمریکا قبل از انتخابات 2020 با آمریکای بعد از انتخابات یکی نیست و به گفته استراتژیستهای آمریکا، حتی در صورت کوتاه آمدن ترامپ و انتقال آرام قدرت در این کشور نیز، میراثی که ترامپ بر جای گذاشته (ترامپیسم) مدتها این کشور را رنج خواهد داد. نباید فراموش کنیم که دعوای ترامپ و بایدن بر سر 3 میلیون رای است و هریک از آنها بیش از 70 میلیون رای دارند. چطور ممکن است، میراث ترامپی که
70 میلیون رای دارد، به این زودیها دست از سر آمریکا بردارد؟!
3- علوم سیاسی خواندهها، یکی از مهمترین کارکردهای «دموکراسی» را جلوگیری از به قدرت رسیدن دیکتاتور یا از قدرت به زیر کشیدن دیکتاتور عنوان میکنند. گروهی از همین علوم سیاسی خواندهها، با مشاهده پدیده ترامپ! و رفتارهای دیکتاتورمآبانه او، وی را یک «نئودیکتاتور» نامیدند. سؤال اینجاست: این نئودیکتاتور با کدام ابزار به قدرت رسید؟
پاسخ: با مهمترین ابزار دموکراسی! یعنی انتخابات! این ابزار تاکنون نیز نتوانسته او را از قدرت به زیر بکشد! از همه اینها مهمتر اینکه، این دیکتاتور، 70 میلیون رای مردمی دارد! یکی از حقایقی که انتخابات 2020 آمریکا «رو» کرد، همین تناقضهای عجیب موجود در «دموکراسی» است که گویا علوم سیاسی خواندهها باید فکری به حال آن کنند.
4- اما «یک نکته مهم» راجع به برخی جریانهای سیاسی حاکم بر کشور خودمان که از انتخابات آمریکا تأثیر گرفتهاند: پس از جدی شدن شکست ترامپ در انتخابات 2020 آمریکا، عدهای در ایران که عامل بیچون و چرای وضع موجودند، تصور کردند که «جان تازه» گرفتهاند! و به شعارهای انتخاباتی سال 92 برگشتهاند. بله درست خواندید، به شعارهایی بازگشتهاند که نتیجهاش شده «وضع موجود». «مذاکره»، کلمه خوشرنگ و لعابی که در این 7 سال، آنقدر بد صورت گرفت که معنایش تغییر کرد، دائم وِرد زبانشان در این 7 سال بوده و حالا دوباره آن را روزی شاید 20 بار تکرار میکنند. طوری «مذاکره مذاکره» میکنند که گویی جز این راه، هیچ راه دیگری برای حل مثلا مشکل فساد، رانت، مسکن و کاهش قیمت پراید، وجود ندارد. آنها در حالی «مذاکره» را تنها راه عبور از وضع موجود، معرفی میکنند که، به گواهِ برجام، تنها کاری را که بلد نیستند، همین مذاکره است. اینکه چرا در این 7 سال مذاکره، این همه خسارت بر کشور تحمیل کردند را کارشناسان پیش از این حلاجی کردهاند و ما اینجا فقط به یک جمله اشاره کرده و میگذریم. «آنها مذاکره کردن را با دیکته نوشتن، اشتباه گرفتهاند»!
اینکه چرا با وجود مشاهده بازخوردهای منفی راهی که طی این 7 سال رفتهاند و شنیدن هشدارهای صریح رهبر انقلاب، باز هم همان خط خسارتبار را میروند بماند اما بد نیست گاهی به اخباری که در بند 2 همین نوشتار به گوشه کوچکی از آن اشاره کردیم نگاهی بیندازند. آمریکا بنا به دلایل متعدد که
دو مورد آن، شیوع گسترده کرونا و حاکمیت فردی با مختصات ترامپ بر آن است، «شرایط بسیار بسیار خطرناکی» دارد. این را ما نمیگوییم، جان برنان، استفان والت، فرید زکریا،
جو بایدن، باراک اوباما، دونالد ترامپ و... میگویند. رسانههایی مثل سیانان، واشنگتنپست، نیویورکتایمز، نیویورکر و... نیز هفتهای نبوده که در اینباره، هشداری نداده و مثلا از وقوع جنگ داخلی ابراز نگرانی نکرده باشند. هر کشوری درگیر چنین شرایط خطیری باشد، طبیعتاً اولویت اول و آخر آن، حل گرفتاریهای خود خواهد بود. اینکه چطور عدهای به آمریکای با آن وضع دل بستهاند، دو حال بیشتر ندارد. یا متوجه نیستند و راه را خطا میروند، یا دوباره دنبال فریب مردم و پیروزی در انتخابات 1400 کشورند! دقیقاً مثل همان کاری که در انتخابات 92 و 96 کردند و وقتی هم که به قدرت رسیدند گفتند، قدرت و اختیاری نداریم! این هم یکی از تناقضات داخلیها بود که با برگزاری انتخابات آمریکا خود را نشان داد، و نشان داد عاملان وضع موجود برای رسیدن به «کرسیهای قدرت» که میگویند، هیچ قدرت و اختیاری در آن نیست! دست به هر کاری ولو فریب مردم میزنند و بعضا برای آن پول هم خرج میکنند! برای تحمیل خسارتی به بزرگی خسارتهای این
7 سال، پول خرج میکنند!
جعفر بلوری