در ایمیلی که از طرف سرویس‌دهنده بین‌المللی این دامنه برای خبرگزاری فارس ارسال شده به صراحت دلیل این انسداد غیرقانونی «دستورالعمل مقرر شده توسط دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا (اوفک) و قرار گرفتن این خبرگزاری در فهرست SDN عنوان شده است.
از روز جمعه دسترسی مخاطبان خبرگزاری فارس به سایت این خبرگزاری در ایران و نقاط مختلفی از جهان با مشکل مواجه شده است.
در حال حاضر دسترسی مخاطبان به سایت خبرگزاری با آدرس farsnews.ir امکانپذیر است. خبرگزاری فارس نخستین خبرگزاری مستقل ایران است که از سال ۱۳۸۲ ذیل موسسه فرهنگی مطبوعاتی فارس فعالیت می‌کند.
مدعیان آزادی بیان؛ از حرف تا عمل
در چند قرن اخیر مفاهیمی در اروپا و سپس در آمریکا باب شد که واسطه آنها، غرب برتری خود را بر جوامع دیگر به رخ کشیده است. یکی از آن مفاهیم که بسیار پرکاربرد هم هست «آزادی بیان» است.
غرب به سبب سلطه تکنولوژیک و به تبع آن سلطه رسانه‌ای خود این گونه به مردمان جوامع دیگر القا کرده که در تمدن غربی، جامعه و حکومت به رشد قابل توجهی دست یافته‌اند و براساس آن رشد نسبت میان حکومت و مردم، نسبتی تعریف شده و پذیرفته شده توسط آحاد مردم است لذا در آن جوامع آزادی و به‌طور خاص آزادی بیان امری پذیرفته شده توسط حاکمیت است؛ اما آیا واقعا این‌گونه است یا اینکه در دهه‌های اخیر موضوع در تعارض با حکومت‌‌های غربی به صورت جدی گام به عرصه نگذاشته و ابراز وجود نکرده است؟!
با پیروزی انقلاب اسلامی عملا مفاهیم ضد استیلای غرب دارای جغرافیایی خاص شد اما به چند دلیل همچنان خط مقدم برخورد دو نگرش (انقلاب اسلامی و غربی) در داخل جغرافیای ایران بود. دهه 60 جنگ تحمیل شده به ایران و دهه هفتاد عدم توسعه رسانه‌ای ایران در ابعاد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری همچنان خط مقدم را در این سوی عالم نگاه داشته بود اما از اواخر دهه 80 و به خصوص دهه 90 ایران در ابعاد سخت افزاری و نرم‌افزاری گام‌های بلندی برداشت. شکل‌گیری شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای العالم (عربی)، پرس‌تی‌وی(انگلیسی) و هیسپان تی‌وی (اسپانیولی؛ حوزه آمریکای جنوبی) عملا تقابل رسانه‌ای را به داخل سرزمین‌های غربی کشاند. در این وضعیت تازه این شبکه‌های تلویزیونی روایت دیگرگونه‌ای از همه امور ارائه می‌دادند که با روایت ساخته و پرداخته رسانه‌های نظام سلطه متفاوت بود لذا آنها دست به‌کار شده و شبکه‌های تلویزیونی ایرانی را از روی برخی ماهواره‌ها حذف کردند.
روایت نظام سلطه
شاید این سوال مطرح شود که مگر روایت نظام سلطه از عالم چگونه است؟ برای پی‌بردن به این پرسش باید ماجرای پروفسور«روژه گارودی» رو مد نظر قرار داد. گارودی در کتاب «تاریخ یک ارتداد» با دلایل و مستندات هلوکاست را مورد تردید قرار داد. همین موضوع یعنی یک شخصیت دانشگاهی و علمی روایت مورد تایید نظام سلطه را مورد تردید قرار داده بود. شاید باور کردنش راحت نباشد اما کار روژدی در سرزمین‌های مدعی آزادی‌بیان تنها به سبب بحث و بررسی پیرامون یک رخداد در تاریخ معاصر به دادگاه کشیده شد.
تجربه نشان داده هرگاه رسانه‌ای، یا شخصی یا کتابی در راستای روایت مورد قبول نظام سلطه نباشد مدعیان آزادی بیان را چنان به وحشت می‌اندازد که دست به‌کار حذف و یا سانسور علنی می‌شوند چرا که نظام سلطه، تسلط خود را بر عالم از طریق مسخ جوامع آن هم به مدد القای روایت خویش به دست آورده است. اگر این روایت، روایت استوار بر حقیقت بود با توجه به شعار آزادی بیان نباید از تقابل دو روایت واهمه‌ای می‌داشتند آن هم در شرایطی که سلطه رسانه‌ای هم با آنها است.