عیسی کلانتری  در مراسم روز ملی دامپزشکی خطاب به رئیس‌سازمان دامپزشکی کشور که در این جلسه مطرح کرد در گام دوم انقلاب خودکفایی را در همه محصولات مرتبط با دام اعلام خواهیم کرد، گفت:‌ «شما با چه استدلالی این حرف را می‌زنید در حالی که کشور دچار کمبود آب است و تولید این محصولات  نیاز به آب دارد!»
صحبت‌های معاون حسن روحانی در‌باره واردات در حالی مطرح می‌شود که کلانتری پیش از این حتی در مورد گندم نیز اعتقاد به واردات داشت؛ با این توجیه که آب کشور به‌اندازه‌ای کم است که باید تولید محصولات کشاورزی را بسیار محدود کنیم. معاون رئیس‌جمهور چندی پیش آرمان خودکفایی را به واسطه جو ابتدای انقلاب احساسی خواند!
وی پیش‌تر و در سال 1394 گفته بود: «همین الان آقایان هنوز دارند درباره خودکفایی در محصولات کشاورزی صحبت می‌کنند. برای نوشتن برنامه ششم دوباره موضوع خودکفایی را به میان کشیدند که من برگشتم به آقای نوبخت گفتم تو را به دین و ایمانت بگو این مزخرفات را کنار بریزند.»
جمله فوق در حالی از زبان این مسئول دولت روحانی مطرح شد که مقامات عالی‌رتبه نظام از ابتدای انقلاب تاکنون به خودکفایی و امنیت غذایی کشور با تولید محصولات اساسی و استراتژیک کشاورزی در داخل تاکید ویژه داشته‌اند. در این زمینه، امام خمینی فرموده بودند: «این محاصره‌ی اقتصادى را که خیلى از آن مى‏ترسند، من یک هدیه‏اى مى‏دانم براى کشور خودمان، براى اینکه محاصره‌ی اقتصادى معنایش این است که مایحتاج ما را به ما نمى‏دهند. وقتى که مایحتاج را به ما ندادند، خودمان مى‏رویم دنبالش‏.» (صحیفه‌ی امام، ج‏14، ص115و116)
البته «مزخرف» نامیدن طرح‌هایی که برخی دولتمردان با آن مخالف هستند مسبوق به سابقه است. چنانچه پیش از اظهارات کلانتری نیز عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهر‌سازی طرح مسکن مهر را که به خانه دار شدن میلیون‌ها ایرانی انجامیده بود، مزخرف نامید!
گفتنی است، رئیس‌سازمان محیط زیست که پیش‌تر سابقه وزارت کشاورزی و افزایش واردات را در کارنامه اش دارد، در شرایطی می‌گوید خودکفایی مزخرف است که حتی با پذیرش ادعای کمبود منابع، باز هم نمی‌توان به طور قاطعانه گفت که باید خودکفایی را کنار گذاشت.
در حقیقت باید از رئیس‌سازمان محیط زیست پرسید: در شرایطی که آمریکا به طور ظالمانه ما را تحریم کرده و از مبادلات اقتصادی ما جلوگیری می‌کند، آیا باید دست روی دست بگذاریم تا هر ضربه‌ای که آمریکا خواست بر ما وارد کند؟ از طرفی، آیا منطقی است که با رها کردن امنیت غذایی، راه را بر نابودی سلامت مردم باز کنیم؟
در این باره، علی ارجمند عین الدین، کارشناس مسائل تراریخته چندی پیش گفته بود: «در ژاپن برنج را 800 درصد گران‌تر از تراز جهانی تولید می‌کنند اما چون جنگ‌های گذشته را به یاد دارند، در همان کشور کالاهای اساسی‌شان را تولید می‌کنند تا در اقلام استراتژیک وابسته نباشند. گندم و کالاهای اساسی به هر قیمتی باشد به دلیل خصومت‌ها و تحریم‌های ظالمانه علیه ما باید در داخل تولید شود.»
متاسفانه مواضع سؤال‌برانگیز کلانتری منحصر به مورد بالا نیست؛ وی اصرار عجیبی در زمینه مصرف کالاهای تراریخته دارد، موضوعی که از سوی کارشناسان بسیار خطرناک قلمداد شده و می‌تواند زمینه‌ساز انواع بیماری‌ها باشد. در نمونه‌ای دیگر از این دست مواضع؛ در شرایطی که اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس اعتقاد دارند سازمان محیط زیست ابهامات شورای نگهبان در زمینه پیوستن به توافق نامه پاریس را برطرف نکرده، این سازمان اصرار سؤال برانگیزی بر تسریع
در تصویب این موافقت نامه دارد!