سرویس ورزشی-

سعید ملایی نماینده وزن 81- کیلوگرم تیم ملی جودوی ایران یا همان بهتر است بگوییم مرد پرحاشیه جودوی کشورمان با رفتار پر‌اشتباه خود در مسابقات جهانی توکیو و دسته گل‌هایی که به آب داد؛ جودو و ورزش ایران را وارد چالش بزرگی کرد و حالا چند روزی است که جودوی ایران از سوی فدراسیون جهانی بخاطر ندانم کاری ملایی تعلیق شده است.
 البته مسئولان ورزش وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در تلاش هستند تا از طریق دیپلماسی ورزشی این مشکل را حل و فصل کنند. مشکلی که در آن دخالت سیاست عیان است. این برای اولین بار است که یک فدراسیون ورزشی ایران به طور مستقیم به خاطر عدم رویارویی با ورزشکاری از رژیم صهیونیستی تعلیق می‌شود.
 در این میان نکته حائز اهمیت اینکه فارغ از منشور المپیک و مفاد آن، نمی‌توان از کنار دوستی دیرینه و صمیمی ماریو ویزر رئیس‌فدراسیون جهانی جودو با بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گذشت و شواهد نشان دهنده آن است که رویکرد سیاسی به شکست ملایی و بهره‌برداری از آن کاملاً مشهود است. گرچه شعار ورزش در تمام میادین بین‌المللی تأکید بر این باشد که ورزش از سیاست جداست.
این در حالی است که به خاطر تنش و درگیری‌های نظامی در بین بعضی از کشورها، هیچگاه در عرصه ورزشی نماینده‌های این دو و تیم‌های ملی این کشورها مقابل هم قرار نمی‌گیرند مانند آذربایجان – ارمنستان، جبل الطارق – اسپانیا، صربستان - مونته نگرو و …پرسشی که به ویژه حالا پس از تعلیق ظالمانه فدراسیون جودوی ایران به وجود می‌آید این است که چرا مسئولان ورزش کشورمان به عنوان یکی از کشورهای اسلامی که بعد از‌اشغال فلسطین از سوی رژیم غاصب صهیونیستی هیچ وقت این رژیم پلید را به رسمیت نشناخته، در تبیین دیپلماسی ورزشی مانند کشور‌های فوق‌الذکر عمل نمی‌کند؟!
البته رایزنی کمیته ملی المپیک در‌باره این موضوع آغاز شده که از جمله آن می‌توان به مکاتبه با توماس باخ رئیس‌کمیته بین‌المللی المپیک و برقراری ارتباط با برخی سران شورای المپیک آسیا در کشور قطر‌اشاره کرد.
 البته نباید به همین نامه نگاری‌ها و ارتباطات بسنده کرد و اگر قرار به رایزنی است، باید هرچه سریع‌تر نمایندگان خود را به مجامع بین‌المللی ورزش بفرستیم و قبل از تکمیل یارکشی تیم مقابل، برای خودمان حامی و پشتیبان درست کنیم.
به موازات این اقدامات، توقع دیگر از مسئولان ورزش کشور برخورد با مسببان داخلی این اتفاق است زیرا نباید فراموش کنیم که اگر ملایی به ژاپن اعزام نمی‌شد و در بدترین شرایط شانس کسب سهمیه المپیک را از دست می‌دادیم، شرایط برای ورزش ما بهتر از حالا بود.
با یک بررسی ساده می‌توان دریافت چه کسی یا کسانی و به چه علت مجوز حضور ملایی در رقابت‌های جهانی را صادر کردند، آن هم در شرایطی که میراسماعیلی به عنوان رئیس‌فدراسیون جودو به مقامات ورزش گفته بود که به احتمال 80 درصد ملایی در ژاپن به نماینده رژیم صهیونیستی برخورد می‌کند!