سرویس ورزشی-

پرونده مسابقات وزنه برداری قهرمانی جهان 2019 در تایلند بسته شد و تیم ملی کشورمان در پایان به عنوان چهارمی این رقابت‌ها بسنده کرد. کاروان 10 نفره ایران در این رقابتها موفق به کسب 6 مدال طلا، نقره و برنز شد. برای ایران در این رقابت‌ها رضا دهدار (2 مدال طلا و برنز)، علی میری (2 مدال نقره و برنز )، حافظ قشقایی (نقره) و ایوب موسوی (برنز) موفق به کسب مدال شدند.
ایران در شرایطی این دوره به رده چهارم مسابقات جهانی اکتفا کرد که دوره قبلی در عشق آباد ترکمنستان عنوان سوم و سال 2017 در آمریکا عنوان قهرمانی جهان را بدست آورده بود. وزنه برداری ایران در المپیک 2016 ریو نیز نمایش درخشانی داشت تا جایی که توانست دو مدال طلا توسط کیانوش رستمی و سهراب مرادی کسب کند.
همین آمار و ارقام نشان دهنده آن است که وزنه برداری در رقابت‌های امسال ضعیف‌ترین نتیجه 4 سال اخیر خود را کسب کرد. نگرانی‌ها از نتایج وزنه برداری زمانی بیشتر می‌شود که متوجه می‌شویم ما در اوزان المپیک (سه وزن ۹۶، ۱۰۹ و ۱۰۹+ کیلوگرم) نتوانستیم انتظارات را برآورده کنیم و و مدالهای مجموع ما در این مسابقات حاصل تلاش در اوزان غیر المپیکی بود.
ما سال آینده المپیک ۲۰۲۰ را پیش رو داریم و سه دسته ۹۶، ۱۰۹ و ۱۰۹+ گزینه‌های ایران برای اعزام دو وزنه بردار هستند. ایران در سه وزن ۹۶، ۱۰۹ و فوق سنگین ۵ نماینده اعزام کرد اما حاصل کارشان تنها یک تک مدال برنز دوضرب بود که این موضوع نگرانی‌ها را دوچندان می‌کند.
در دسته ۹۶ کیلوگرم، کیانوش رستمی که در همان یک ضرب اوت شد و یک ناکامی دیگر به نام خود ثبت کرد. ایوب موسوی هم در یک ضرب چندان خوب ظاهر نشد و در دوضرب توانست یک برنز دوضرب بگیرد و در نهایت پنجم شد. (در المپیک تنها مدال مجموع داده می‌شود.)
در دسته ۱۰۹ کیلوگرم، علی هاشمی مانند سال‌های قبل نتوانست با جنگندگی همیشگی روی تخته مسابقات حاضر شود که البته این مسئله قابل پیش‌بینی بود چراکه او مدت‌ها با مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کرد و امسال به عنوان هفتمی اکتفا کرد. البته رقابت در دسته ۱۰۹ کیلوگرم بسیار سنگین بود و وقتی رکورد جهان سه مرتبه پشت سر هم شکسته می‌شود خود گواه بر این موضوع است.
هاشمی سال گذشته در عشق آباد
 موفق به کسب مدال طلا شده بود
در دسته ۱۰۹+کیلوگرم، از ابتدا طلا برای تالاخادزه کنار گذاشته شده بود و رقابت برای نقره و برنز بود. محسن دادرس که برای کسب امتیاز روی اوحساب کرده بودند، متاسفانه با اوت شدن در دوضرب موفق نشد از پس این مسئولیت برآید. علی داودی هم که امید زیادی به او بود تا عملکرد بسیار خوبی داشته باشد اما نمایش ضعیفی از خود نشان داد و حتی نسبت به مسابقات جهانی عشق آباد، ۴ کیلوگرم کمتر وزنه زد و دهم جهان شد.
موضوع دیگری که درخصوص تیم ملی وزنه برداری باید به آن‌اشاره کرد این است که از ۱۰ نفر اعزامی در بخش مردان تنها رضا دهدار توانست شش حرکت صحیح انجام دهد. ۱۰ نماینده مرد ایران ۶۰ حرکت داشتند که تنها ۲۷ حرکت صحیح برایشان به ثبت رسید و این اتفاق نگران‌کننده نیاز به بررسی دارد.
زمان نامناسب برای نسل سازی
سجاد انوشیروانی سرمربی اسبق تیم ملی وزنه برداری و دارنده مدال نقره المپیک لندن درباره عملکرد تیم ملی در رقابت‌های جهانی گفت: با توجه به جایگاه و قدرتی که ایران در وزنه‌برداری جهان دارد و تمام نگاه‌ها در المپیک به وزنه‌برداری است، انتظارات از این رشته همواره بالا بوده است. اگر ما روند نسل‌سازی را در پیش گرفته‌ایم، نیازمند زمان مناسبی است و در این مقطع شاید چنین تصمیمی درست نباشد. در ورزش حرفه‌ای چیزی به نام برنامه‌ریزی داریم که پروسه‌های مختلفی را در دل خود جای می‌دهد. برای نسل‌سازی ابتدا شناسایی استعدادها و سپس سرمایه‌گذاری روی استعدادهای برتر صورت می‌گیرد و تا چندین سال بازده خواهد داشت، اما نکته مهم اینجاست که در طول سال‌های بازدهی نسل قبلی، باید نسل‌سازی برای آینده نیز صورت بگیرد.
دارنده مدال نقره وزنه‌برداری المپیک تصریح کرد: بعد از اتفاقاتی که در سال‌های 2007 و 2008 رخ داد از سال 2010 شاهد حضور نسل جدید در وزنه‌برداری بودیم که این نسل تا سال‌های 2017 و 2018 نتیجه داد. نتایج خوبی هم گرفت و چشم وزنه‌برداری دنیا را به وزنه‌برداری ایران خیره کرد، اما در این مدت نتوانستیم پشتوانه‌سازی خوبی انجام دهیم و به نوعی فرصت‌سوزی کردیم. از طرفی نفراتی را به تیم ملی بزرگسالان اضافه کردیم که خیلی فاصله دارند.
وی افزود: کیفیت وزنه زدن بچه‌ها را در اوزان خودشان ببینید، درست است که هاشمی مدت کوتاهی است که به 109 کیلوگرم آمده است، اما زمان کوتاهی هم تا المپیک داریم و باید قبول کنیم فاصله‌اش با نفراتی که مدال گرفته‌اند خیلی زیاد است. البته در اوزان غیرالمپیکی خوب بودیم، چون وزنه زدن در این اوزان با توجه به اینکه بیشتر تیم‌ها و وزنه‌برداران شاخص تمرکزشان روی المپیک است راحت‌تر است، شاید سیاست تیم ما هم برای کسب یک نتیجه تیمی مقبول همین بود، اما در سالی که المپیک را پیش رو داریم، شاید سیاست درست و مناسبی در پیش نگرفته باشیم.
سرمربی سابق تیم ملی وزنه‌برداری با بیان اینکه باید خوشحال باشیم بیشتر از 2 سهمیه المپیکی در وزنه‌برداری نداریم، تصریح کرد: با این شرایط به نظر می‌رسد در صورت داشتن سهمیه‌های بیشتر برای پر کردن این سهمیه‌ها دچار مشکل می‌شدیم و فاصله وزنه‌برداران ما خیلی زیاد می‌شد. البته شاهد نقاط مثبت خوبی در مسابقات جهانی بودیم؛ در سبک‌وزن بعد از سال‌ها مدال ارزشمندی کسب کردیم. در میان‌وزن و 102 کیلوگرم هم مدال‌های باارزشی به دست آوردیم که در امتیاز تیمی کمک زیادی به ما کرد، اما باید قبول کنیم در اوزان المپیکی عملکرد خوبی نداشتیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.