روزی که تأسف فایده ندارد(درمکتب امام)
آقاى بهشتی(ره) كه يك نفر آدمى بود كه مجاهد براى اسلام بود، به درد مىخورد، فعال بود، دانشمند بود، مدير بود، مدبر بود، ديديد كه در صحنه كشور چه فضاحتها در آوردند اشرار و مردم را [از او] منحرف كردند. مردم يك وقت بيدار شدند كه بهشتىاى در كار نبود. من خوف اين را دارم كه- خداى نخواسته- ملت ما يك وقت بيدار بشود كه روحانيت كنار رفته است و سلطه اجانب بر اين مملكت بازگشته است و آن وقت تأسفها فايده نداشته [باشد].
صحیفه امام؛ ج15؛ ص367 | جماران؛ 25 آبان 1360