حمید بعیدی‌نژاد که اکنون سفیر کشورمان در انگلیس است، در اینستاگرام نوشت: «سالهاست بسیاری از کشورها حتی کشورهایی مانند روسیه، چین و هند که خود دارای صنایع داخلی تولید خودرو هم هستند، برای رفاه مردم، مدیریت بازار، کاهش قیمت و افزایش استانداردهای محیط زیست، واردات خودروهای دست دوم کمپانی‌های مهم اتومبیل‌سازی را با تعرفه و تضمین کیفیت تسهیل کرده‌اند.»
وی ادامه داد: «اگر تحریم صنایع خارجی خودرو مانند رنو و پژو و دیگران صورت نگرفته بود امروز شرایط صنعت خودرو در ایران متفاوت بود اما در شرایط تحریم و محدودیت‌های متعدد دیگر، موضوع واردات خودروهای دست دوم با کیفیت که می‌تواند قیمت خودروهای مناسب را تا حد زیادی کاهش دهد در ایران نیز شایسته بررسی جدی است.»
درباره سخنان آقای بعیدی‌نژاد چند ملاحظه وجود دارد. اولا اگر قرار بود خودروی دست دوم وارد کنیم، چرا هزینه‌های گزاف برجام را دادیم؟ ثانیا چرا قراردادهایی با رنو و پژو بستیم که به راحتی قابل نقض بود؟ شبیه همین قراردادها با شرکت بدسابقه توتال بسته شد و توتال پس از جمع‌آوری اطلاعات سری ایران در پارس جنوبی بدون پرداخت هیچ جریمه و خسارتی، قرارداد را زیر پا گذاشت و هم‌اکنون در سمت قطری این حوزه مشترک، مشغول استخراج است، ثالثا در یک نگاه کلی، برجام چگونه توافقی بود که هم خودش و هم نتایجش به سادگی زیر پا ماند. به عنوان مثال چرا آقای ظریف در نیویورک گفت 20 ماه پس از اجرای برجام، هنوز هم نمی‌توانیم حتی یک حساب بانکی در لندن باز کنیم؟ چرا آقای بعیدی‌نژاد هیچ پیگیری و اعتراضی به این بدعهدی انگلیسی‌ها نکرد. اصلا آیا وظیفه سفیر ما در انگلیس، متن اینستاگرامی نوشتن و دادن پیشنهاد واردات خودروی دست دوم و از این قبیل است؟
چرا دولت به تجربه‌ها و عبرت‌های بدعهدی خودروسازان فرانسوی در سال 91 و 90 بی‌اعتنایی کرد و به سراغ همان‌ها برای عقد قرارداد جدید رفت؟ چرا در همین 5-6 سال برای تأمین قطعات و خودکفایی قدم برداشته نشد؟
اظهارات آقای بعیدی‌نژاد در حالی است که اخیرا آقای جهانگیری نیز وعده کوپنی کردن اقتصاد را داده است و این مواضع در حالی است که به هنگام شیرین کردن بازار توافق ادعا می‌شد اقتصاد رونق می‌گیرد، مردم از پول ناچیز یارانه بی‌نیاز می‌شوند و...