وقتی در افق دیدمان گرد و خاک از جاده خاکی روستا بلند می‌شد با خوشحالی می‌گفتیم عمو خوبه آمد، عمو خوبه آدم مهربانی بود‌، به ما شکلات و آب‌نبات می‌داد‌، برای همین بود با پیدا شدن‌ سر و کله و‌انت شور‌لت عمو خوبه ما پا‌برهنه به استقبالش می‌رفتیم، بلندگوی کوچکی داشت و داد می‌زد وسایل کهنه را با وسایل نو عوض می‌کنم‌، راست می‌گفت قالی کهنه می‌دادیم و قالی نو می‌گرفتیم، آفتابه مسی را دادیم و آفتابه قرمز نو پلاستیکی گرفتیم، بابا بزرگم می‌گفت خدا خیرش بدهد آفتابه مسی که خیلی سنگین بود را برد و این سبکه را داد معمولا خانواده‌ها هرچه و‌سایل کهنه داشتند می‌دادند به عمو خوبه و عوضش و‌سایل نو می‌گرفتند، بعضی وقت‌ها هم منزل چه کسی نهار یا شام بخورد بین اهالی بگو‌مگو می‌شد...... وقتی از دهات آمدیم شهر بزرگ‌ترها متوجه شدند فرشهایی که عمو خوبه برده همه دستباف بودند و به جایش فرش ماشینی گرفتند، بزرگ‌ترها کمی بعد متوجه شدند آنچه عمو خوبه به عنوان وسایل کهنه برده همه عتیقه و با‌ارزش بوده‌اند و..........
مطلب بالا مربوط به اول دهه پنجاه است و جزئی از خاطرات بچگی ما حساب می‌آید این ماندگاری خاطرات البته بیشتر به خاطر آب‌نبات چوبی و زبان چرب و نرم عمو خوبه است که خیلی هوای ما بچه‌ها را داشت، وقتی می‌پرسید خوب دیگه چی دارید تو خونه و ما با شیرین‌زبانی همه آمار منزل را می‌دادیم با مهربانی شکلاتی به ما می‌داد.... اینکه مجلس و نمایندگان ملت چه چیزی را تصویب کردند را کار ندارم، برجام در بیست دقیقه تصویب شد کار ندارم، موکلین ملت به دل‌نگرانی مردم عنایتی نداشتند کار ندارم‌، اینکه یک‌مرتبه کودتای اقتصادی صورت می‌گیرد و دولت‌مردان با خونسردی کامل می‌گویند مشکلی نداریم و اینکه سفره خیلی از مردم از نان خالی هم تهی شده بماند.....
در تصویب لایحه پولشویی و مبارزه با تروریسم چند سؤال بی‌جواب داریم اول اینکه سازمان ملل ما را متهم به تروریسم نموده است یا آمریکا؟ دوم فشارهای اقتصادی و تحریم‌های ایران را سازمان ملل مدیریت می‌کند یا آمریکا؟ سوم سرکشی و یاغی‌گری آمریکا در نظام بین‌الملل با هماهنگی سازمان ملل است یا خودش به تنهایی به همه قوانین روابط بین‌الملل پشت پا می‌زند، سؤال چهارم در خروج آمریکا از بر‌جام سازمان ملل متحد و اروپا توانستند به مقابله با ترا‌مپ و حمایت از ایران بر‌خیزند و آیا سازمان ملل اصولا در بر‌خورد با پیمان‌شکنی آمریکا می‌تواند نقش‌آفرینی نماید،....
با همه احترامی که برای جناب آقای دکتر ظریف قائل بوده و هستم اما باید بگویم این قضیه بر‌جام و پیوستن به کنوانسیونCFT دارد می‌شود همان قصه دوران بچگی و نادانی مشتی بچه پا‌پتی روستایی که همه هست و نیست منزل‌شان را کف دست عمو خوبه گذاشتند و شاد و شنگول در غبار بر‌خاسته از چرخ اتومبیل او تا مسافت زیادی به دنبالش می‌دویدند و هلهله می‌کردند. در تعجبم وزیر محترم خارجه می‌گوید نه من و نه رئیس‌جمهور تعهد نمی‌دهیم که مشکلات حل شود اما ضمانت می‌دهیم اگر به این کنوانسیون نپیوندیم بهانه به دست آمریکا می‌دهیم. عزیز دل برادر! بهانه را امام خمینی(ره) به آمریکا داد که انقلاب اسلامی را شکل داد، بهانه را شهدا به آمریکا دادند که دست یانکی‌ها را از سرزمین خورشید کوتاه نمودند، برادر فرنگ رفته و همه چی دیده‌! بهانه را آنانی به آمریکا دادند که با مقاومت خود همه توطئه‌های سیاسی و اقتصادی و نظامی آمریکا را خنثی نمودند. جناب آقای دکتر ظریف! آنانی که در لبنان و عراق و سوریه هیمنه نظامی آمریکا را شکستند‌، همان‌ها بهانه به دست آمریکا دادند شما نگران این بهانه‌ها نباشید. البته آنچه که ملت باید بدانند و سیاستمداران، ملت را نامحرمان دانسته و از جلسات پیدا و ناپیدای بر‌جام و غیره به ملت گزارش ندادند در چند سال آینده از طرف طرف‌های مذاکره‌کننده تمام و کمال در اختیار افکار عمومی قرار خواهند داد، شاید شفاف بودن آنان در اغلب عملکردهای‌شان امتیازی باشد که متاسفانه جامعه ما از آن محروم است.
راستی آمریکا به چه بهانه‌ای در کودتای 28 مرداد دولت قانونی دکتر مصدق را سرنگون کرد؟
باید پرسید تا حالا آمریکا چه کاری باید بر علیه ملت ما انجام بدهد که در اجرای آن تردید کرده و یا انجام نداده است؟ یادتان باشد و یادمان باشد که مکر خدا بالاترین مکرهاست، ما هنوز دروازه‌های طوفان باز نکرده‌ایم، شما به عنوان وزیر محترم دولت تدبیر و امید حامل این پیام باشید برای کدخدایی که البته ما کدخدایش نمی‌دانیم، که ما راست‌قامتان همیشه تاریخ بوده و هستیم و خواهیم ماند.
 مرتضی طیبی – اندیمشک