سرویس سیاسی-

خلاف آن روز و شادی‌های بی‌اساسش، یکشنبه 27 دی ماه 1394 در حافظه تاریخی ما ایرانیان یادآور محروم کردن یک ملت مستقل از حقوق طرح شده در قوانین بین‌المللی و عهدشکنی آمریکا و اروپا شد و البته روزی تلخ که تلاش گسترده زنجیره‌ای‌ها را برای بزک کردن توافقی تحمیلی علیه ایران حکایت می‌کرد. همان‌ها که در آن روز با تیتر درشت از «رفتن همه تحریم‌ها» نوشتند. 16مهرماه 1397 نخستین روز پس از تصویب لایحه استعماری CFT تیترها و صفحات نخست روزنامه‌های زنجیره‌ای یادآور آن روز بود. این بار این طیف در مسیر بزک کردن لایحه CFT تیتر زدند: «رای به شکست حصر مالی» و یا در گزارش‌های خود نوشتند: «FATF ما را از سقوط در جهنم نجات می‌دهد»!!
نکته قابل توجه در مواجهه جریان فریب با لایحه الحاق ایران به این کنوانسیون است، آنها به جای پاسخ‌های منطقی به انتقادها و شبهات مخالفان الحاق به این کنوانسیون بازی‌های رسانه‌ای برای فریب مردم و ارائه چهره غیرواقعی از مخالفان CFT پرداختند. انتشار تصویر سیدمحمدجواد ابطحی، نماینده خمینی‌شهر که در مقابل جایگاه هیئت‌رئیسه در حال پاره کردن یک برگه است نمونه‌ای از این اقدامات است. آنها در تلاش بودند تا به این واسطه و با سوءاستفاده از تخریب و ترور شخصیت منتقدان CFT به مقاصد خویش دست یابند. حقیقت ماجرا اما گویای تضییع حق یک نماینده در آن جلسه است. ابطحی در توضیح آن به کیهان گفت که «آیین‌نامه‌ای هست که آقایان براساس آن قسم خورده‌اند ولی بارها و بارها آن را زیر پا گذاشتند.»
چنان‌که از همین جمله نخست پیداست موضوع عدم اجرای آئین‌نامه توسط هیئت ‌رئیسه است و موضوع ربط مستقیم با CFT ندارد، چنان‌که این اتفاق در جلسه بررسی این لایحه افتاد ممکن بود در جریان بررسی هر لایحه دیگری نیز رخ دهد.
سوءاستفاده زنجیره‌ای از یک عکس
ابطحی در ادامه ماجرا را چنین تشریح می‌کند که «ماده 196 آئین‌نامه می‌گوید که اخطار بر هرچیزی مقدم است. بنابراین اگر کسی قبل از رای‌گیری اخطاری داشته باشد باید ابتدا اخطار مطرح شود. من رفتم و گفتم اخطار دارم اجازه دهید قبل از رای‌گیری مطرح کنم، گفتند: چشم. اما اجازه ندادند. یعنی آئین‌نامه را زیر پا گذاشتند.»
این نماینده مجلس دهم می‌گوید که «به همین خاطر بود که رفتم در مقابل هیئت ‌رئیسه و گفتم که قانونی که به این راحتی زیرپا گذاشته می‌شود چه قانونی است؟! پس از آنکه دیدم آئین‌نامه به این راحتی زیر‌پا گذاشته می‌شود به شدت متاسف شدم. حرف من و آن عمل من این بود که چرا به قانون عمل نمی‌شود؟»
یکی از موضوعات مهم در جلسه یکشنبه مجلس قرائت نامه‌ای از دفتر رهبر معظم انقلاب بود. نامه‌ای که در آن از قول رهبر انقلاب آمده بود که «آنچه که من در دیدار با نمایندگان راجع ‌به لوایح چهارگانه و کنوانسیون‌ها گفتم، مربوط به اصل کنوانسیون‌ها بود، نه کنوانسیون خاص، لذا با بررسی این لوایح در مجلس مخالفتی ندارم تا مسیر قانونی خود را طی کند...»
نامه‌ای که مسئولیت را سنگین‌تر کرد
چنان‌که پیداست رهبر معظم انقلاب در این نامه به هیچ عنوان سخنی از موافقت یا مخالفت معظم‌له با این کنوانسیون‌ها نبرده است. ایشان اعلام کرده‌اند که این کنوانسیون روال عادی خویش را طی کند. این کار نمایندگان را سخت‌تر می‌کند به این معنا که باید به دقت تمام جوانب کنوانسیون مذکور را مورد بررسی قرار دهند. اما نکته بسیار دقیق در نامه مذکور ‌اشاره رهبر انقلاب به سخنانی است که در دیدار خود با نمایندگان مطرح کردند. ایشان در آن دیدار فرمودند که نظام سلطه در اتاق‌های فکر خود کنوانسیون‌هایی را پخت و پز می‌کنند. سپس این کنوانسیون‌ها به ملت‌های دیگر تحمیل می‌شود.
اکنون در نامه اخیر؛ رهبر انقلاب تاکید کرده‌اند که روی سخن ایشان در آن دیدار نه فقط درباره کنوانسیونی خاص بلکه به اصل و ماهیت این کنوانسیون‌ها و چرایی ایجاد آنها توسط نظام سلطه مربوط است. سیدمحمدجواد ابطحی نیز به این نکته ‌اشاره کرده و می‌گوید که «این نامه‌ای که از قول دفتر آقا خواندند اتفاقا کار نمایندگان را مشکل‌تر می‌کند. دقت کنید که در آن نامه ‌اشاره شده است که آنچه آقا در مورد تدارک دیده شدن این‌ها در اتاق فکر نظام سلطه فرمودند نه در مورد یک کنوانسیون خاص بلکه به تمام کنواسیون‌ها برمی‌گردد.»
آنچه در این اواخر رخ داد و تشکیل جلسات متعدد با حضور نمایندگان دولت پیرامون CFT و همچنین جلسه صبح روز یکشنبه (قبل از آغاز بررسی CFT در صحن علنی) و نیز روند جلسه در آن روز مورد اعتراض گروهی از نمایندگان قرار گرفت. «جواد کریمی قدوسی» نماینده مردم مشهد و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس معتقد است که «جلسه روز یکشنبه با مهندسی که انجام داده بودند به سمت تصویب CFT رفت. این مهندسی با دقت انجام شده بود و به هدف خودش که تصویب آن لایحه بود نیز رسید.»
ابطحی، نماینده خمینی‌شهر نیز همین عقیده را دارد. او تصریح می‌کند که «این‌ها پخت و پز کرده بودند، از قبل جلسه مهندسی شده بود که به گونه‌ای پیش برود که به تصویب CFT منجر شود. البته بعضی از نمایندگان هم در پاسخ من که با‌ اشاره به آیه نفی سبیل نسبت به رای مثبت آنها اعتراض داشتم می‌گفتند خب اگر خلاف شرع است شورای نگهبان برگرداند! این نگاه عجیب است! چرا باید نماینده‌ای شرع، قانون یا مصالح کشور را ملاک رای خود قرار ندهد به این بهانه که شورای نگهبان بررسی می‌کند؟»
همه جمع شده بودند
نکته قابل توجه دیگر نتیجه آرای نمایندگان به این لایحه است. نمایندگان با ۱۴۳ رای موافق، ۱۲۰رای مخالف و ۵ رای ممتنع از مجموع ۲۷1نماینده حاضر در صحن به عضویت ایران در این کنوانسیون رای مثبت دادند که مجموع آرای مخالف و ممتنع به همراه 3 نماینده‌ای که رای نداده‌اند گویای آن است که تصویب این لایحه با اختلاف اندکی صورت گرفته است. یعنی اگر تنها 7نفر از نمایندگانی که به این لایحه رای مثبت دادند، گونه‌ای دیگر رای داده بودند یا به عبارتی رای منفی داده بودند این لایحه به تصویب نرسیده بود.
در حالی CFT با این اختلاف ناچیز به تصویب رسید که اتحاد گسترده‌ای برای تصویب آن شکل گرفته بود. کریمی قدوسی ابتدا به جلسه هفته گذشته کمیسیون امنیت ملی ‌اشاره کرد و گفت که «هفته گذشته حدود 26 سفیر ایران در کشورهای اروپایی آمده بودند کمیسیون امنیت ملی و همه متفق‌القول به نمایندگان CFT را توصیه می‌کردند که تصویب شود.»
این نماینده مجلس دهم سپس تاکید می‌کند که «اصرار از طرف آنها (اروپا و آمریکا) است و اقبال هم از طرف هیئت‌ رئیسه و رئیس ‌مجلس و دولت. اروپایی‌ها پشت کار بودند و توصیه می‌کردند به تصویب آن و توصیه می‌آوردند. به قول آقای ظریف از کشورهای دوست (که البته برای ما جای سؤال است) نیز تصویب این لایحه توصیه شده بود! روزنامه‌های زنجیره‌ای و رسانه‌های دولت هم در این مدت سنگ‌تمام گذاشتند برای این لایحه و تصویب آن. دولت هم در یک هفته اخیر به تک‌تک نمایندگان از طریق واسطه‌ای که بر آن نماینده نفوذ داشت زنگ زد که چه کار می‌خواهید بکنید؟ رئیس ‌مجلس هم که پای کار بود. لیست امید هم با همه توان بود. همه جمع شدند و با تمام مغالطه‌ها و تخریب‌ها و ترورشخصیت‌ها و همچنین ترساندن مردم تنها با اختلاف 7 رای فوق شدند این لایحه را به تصویب برسانند.»
اما نکته مهمی که نماینده مشهد به آن‌ اشاره کرد این بود که «این لایحه مسکوت گذاشته شد تا ابتدا دولت با اروپایی‌ها به جمع‌بندی محکمی در مورد برجام برسد اما متاسفانه بدون آنکه آن جمع‌بندی حاصل شود این لایحه را به جریان انداختند.»
خواب و خیالی به نام «دفع ضرر»!
موضوع مهم دیگری که در جریان بررسی CFT مطرح شد این بود که به صراحت عنوان کردند که هیچ تضمینی برای اینکه گشایشی در مشکلات مراودات بانکی رخ دهد نیست. با این وجود چرا اصرار بر تصویب آن از طرف دولت و گروهی از نمایندگان دیده می‌شد؟!
«دفع ضرر»!! این دلیلی بود که برای تصویب این لایحه از سوی جماعت موافق CFT عنوان شد، اما آیا واقعا این شدنی است و دفع ضرر با تصویب آن رخ می‌دهد؟! آن هم در حالی که تجربه نزدیک به چهار دهه ایرانیان نشان‌دهنده آن است که نظام سلطه هیچ وقت از بهانه دستش خالی نیست، آن هم بهانه‌هایی واهی.
سیدحسین نقوی حسینی، نماینده مردم ورامین و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس معتقد است که «دفع ضرر» آن هم با این لوایح انتظاری سهل‌انگارانه است. او می‌گوید: «واقعا نمی‌دانیم دیگر با چه زبانی باید گفت؟ برای نمونه تحریم‌های ثانوی آمریکا فوق FATF است و آن تحریم‌ها به بانک‌ها اجازه همکاری با ایران را نمی‌دهد. خب آقایان می‌گویند با تصویب این لایحه می‌خواهیم بهانه را از دست آنها بگیریم! آنها بهانه را طرح می‌کنند که چکار کنند؟ مثلا با آن بهانه جلوی همکاری بانک‌ها با ایران را بگیرند. خب این‌ها CFT را تصویب کردند با این خیال خام که بهانه را بگیرند اما فردا باز هم همکاری بانک‌ها شکل نخواهد گرفت و اگر اعتراض کنید که ما CFT را تصویب کردیم آنها می‌گویند بله این مرحله را طی کردید اما اکنون تحریم‌های ثانویه آمریکا مانع است»!
این کارشناس مسایل سیاسی در ادامه تاکید کرد: «نتیجه بودن و نبودن ما در FATF و یا لیست سیاه یکی است: همکاری بانکی صورت نمی‌گیرد. چرا؟ چون تحریم‌های ثانویه آمریکا وجود دارد. خب وقتی نتیجه این است چرا باید برویم و تعهداتی را به آنها در قبال «هیچ» بدهیم؟»
این نماینده مجلس دهم تاکید می‌کند که نظام سلطه دستش از بهانه خالی نیست و نخواهد شد و دل‌خوش کردن به این توافق و یا آن کنوانسیون امیدی عبث است چرا که خود می‌گوییم «بهانه‌جویی». یعنی موج‌سواری بر چیزی که واقعی نیست و این موج‌سواری و سوءاستفاده از مسایل غیرواقعی با هر موضوع و در هر زمان ممکن است.»