فضایی که به دشمن پیشکش کرده‌ایم
داود فاضل فلاورجانی*
اعمال حاکمیت و اقتدارآفرینی در حوزه‌های مختلف، از مباحث مهم امنیت ملی هر کشور است که از آن به حق اعمال حاکمیت تعبیر می‌شود. این امر، نه حق بلکه وظیفه حاکمان است. بر این اساس حکومت، ضمن پذیرش مسئولیت خود در تأمین امنیت شهروندان در هر حوزه حاکمیتی و حفظ حریم خصوصی آنها، موظف است با نشان دادن کارآمدی و اقتدار حاکمیت در برابر دشمن، ابزارهای لازم را جهت انجام این مسئولیت مهیا کند، چنانچه رهبر انقلاب در دیدار خود با اعضای هیئت دولت با اشاره به لزوم ارسال تصویری مقتدر فرمودند: «تصویر دولت در چشم مردم باید تصویری توانا و کارآمد باشد.» (یکشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۷).
یک مثال روشن در این زمینه، آسمان یا همان فضای هوایی کشور است. در این حوزه حکومت موظف است ضمن تأمین امنیت آسمان کشور، اجازه ندهد هیچ فرد یا گروهی با استفاده از این فضا به امینت عمومی و حریم خصوصی مردم خدشه وارد کند. نیز باید با تهیه زیرساخت‌های لازم، از ورود پهپادهای جاسوسی و هواپیماهای دشمن جلوگیری نماید و نسبت به دریافت حق عبور سایر هواپیماها از فضای کشور اقدام نماید. همین تعریف در سایر حوزه‌ها از فضای حقیقی نظیر زمین و دریا گرفته تا مباحث اجتماعی و اقتصادی صدق می‌کند.
خوشبختانه در فضای حقیقی کشور، ما با نشان دادن اقتداری مثال زدنی، توانایی حاکمیتی خود را در اعمال کرده‌ایم و ضمن حفظ امنیت عمومی مردم در مقابل حملات، حریم خصوصی آنها را نیز تا حد قابل قبولی تأمین کرده‌ایم به گونه‌ای که حتی پهپادهای بدون سرنشین و ناوهای دشمن هم جرأت نقض حریم هوایی و دریایی کشور را ندارند؛ این در حالی است که برخی از کشورها از اعمال حاکمیت حداقلی در این حوزه ناتوان‌اند چنان‌که در دوره ریاست‌جمهوری اوباما بر ایالات متحده، چندین بار شخص اوباما و برخی مسئولان این کشور بدون اطلاع مقامات افغان، از نیروهای نظامی خود در افغانستان بازدید کردند و یا به بهانه مبارزه با طالبان اقدام به بمباران مناطق مختلف این کشور کردند که به کشته شدن جمع زیادی از مردم بی‌دفاع این کشور انجامید.
دردمندانه باید گفت هرچقدر کشور ما در اعمال وظیفه حاکمیتی خود در حفظ حریم حقیقی کشور به خوبی عمل کرده‌اما در اعمال حاکمیت بر سایر فضاها نظیر فضای اقتصادی و اجتماعی و به خصوص فضای مجازی به نحو نامطلوبی عمل کرده است. این درحالیست که اهمیت این فضا به دلیل نقشی که در جان و روان مردم دارد به‌هیچ وجه قابل انکار نیست.
امروزه برخی شبکه‌های اجتماعی بیگانه با در اختیار گرفتن فضای عمومی جامعه به راحتی در فضای روانی جامعه مانور می‌دهند و ضمن دسترسی به اطلاعات مهم کشور یا همان کلان‌داده‌ها، افکار عمومی را بمباران می‌کنند و از جامعه ما و به خصوص جوانان قربانی می‌گیرند اما با کمال تأسف مسئولان مربوطه، با تقدیم آسمان فضای مجازی کشور به دشمنان، ما را در این حوزه به شدت آسیب‌پذیر کرده و تصویری بسیار ضعیف در برابر دشمن ارائه کرده‌اند.
اینکه پیام‌رسان تلگرام که کارکردهایی چون شبهه‌پراکنی و جاسوسی از اطلاعات مردم در آن به‌وضوح مشخص است، چندین بار فیلتر می‌شود و سپس مسئولی با ارائه فیلترشکن‌هایی نظیر هاتگرام و تلگرام طلایی آن‌را دور می‌زند، آیا چیزی غیر از ارائه تصویری منفعل در برابر دشمن است؟
طرفه آنکه همین مسئول با بهانه‌هایی نظیر «عدم امکان مبارزه با تکنولوژی!» یا آزادی بیان و لزوم فرهنگ‌سازی، از اعمال وظیفه حاکمیتی خود در حفظ امنیت عمومی و خصوصی مردم سر بازمی‌زند و با عدم حمایت از تکنولوژی بومی و نیز عدم تقویت زیرساخت‌های لازم برای مقابله با این هجوم در انجام وظیفه خود کوتاهی می‌کند. دقیقاً مانند اینکه حکومتی با کوتاهی در دستیابی به فناوری و قرار دادن آسمان کشور در اختیار دشمن -به بهانه آزادی استفاده از خطوط جوی! یا عدم امکان مبارزه با تکنولوژی!- به دشمن اجازه دهد تا در هر زمان و مکان ممکن مردم را بمباران کرده و قربانی بگیرد آنگاه پس از ایجاد ویرانی‌های گسترده و برجای ماندن خیل عظیم مجروحان، تازه به این فکر بیفتد که با این حجم از ویرانی‌ها و مردم مجروح و درمانده چه باید کرد؟
باید به این مسئولان هشدار داد که اگر دادن امتیاز استفاده دشمن از فضای مجازی کشور در شرایط صلح را بتوان به سختی توجیه کرد اما پیشکش این فضا به دشمن، در شرایط جنگی، قطعا خیانت محسوب می‌شود؛ شرایطی که مردم از همه سو آماج بمباران تبلیغاتی دشمن هستند و دشمن با ایجاد جنگ روانی درصدد ایجاد رخنه در باورهای مردم، متزلزل کردن بنیان‌های اقتصادی، تزریق ناامیدی به مردم نسبت به آینده و ایجاد فتنه و آشوب است.
بر این اساس در شرایطی که دشمن به صراحت جنگ روانی و اقتصادی را آغاز کرده، بر همه کسانی که دغدغه حفظ این مرز و بوم را دارند، لازم است با مطالبه از مسئولان ذی‌ربط برای اعمال این وظیفه حاکمیتی و ارائه تصویری مقتدر و کارآمد در فضای مجازی و مسدود کردن راه دشمن، از سنگرهای ایدئولوژیک نظام در برابر هجوم دشمن پاسداری نمایند.