محمد دیندار، کارشناس سینما و مستندساز در گفت وگو با خبرنگار کیهان گفت: بخش دارالفنون جشنواره جهانی فیلم‌فجر هر ساله بودجه قابل توجهی را صرف دعوت از فیلمسازان‌ آماتور از برخی کشورهای خارجی و به اصطلاح کمپ استعدادیابی می‌کند تا به آنها تعلیم فیلمسازی بدهد. پرسش اینجاست که این ‌آموزش دیده‌های خارجی پس از این دوره‌ها چه آثاری در جهت گسترش فرهنگ کشورمان و تامین منافع ملی ایران‌ تولید نموده‌اند؟
کارگردان مستند «قهرمان من کو» خطاب به مسئولان جشنواره جهانی فجر تصریح کرد: به راستی بعد از این‌همه هزینه برای رفت و آمد،پذیرایی، اقامت در بهترین هتل‌ها، هدایا، آموزش و دستمزد اساتید، چه نتیجه مفیدی برای کشورمان توسط این افراد بروز یافته است؟ اگر اثری قابل اعتنا وجود دارد، لطفا نمایش دهید.
وی ادامه داد: همچنین‌ جا دارد تا مبانی آموزشی و فرهنگی که در این کلاس‌ها آموزش داده ‌می‌شود، همگانی گردیده تا معلوم‌ شود تا چه میزان ‌منطبق‌ بر فرهنگ بومی کشورمان‌‌ است. آیا بهتر نیست این هزینه‌ها صرف ایجاد امکانات پایدار فرهنگی در مناطق محروم کشورمان‌ شود؟
دیندار در پایان از محل برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر هم انتقاد کرد و گفت: مکان تعیین شده، هیچ سنخیتی با فرهنگ ‌ایرانی ندارد. انتخاب مرکز فروش برندهای خارجی برای نمایش آثار جشنواره‌هایی چون فیلم جهانی فجر و سینما حقیقت درحالی صورت گرفته که این مرکز، فاقد نشانه‌های فرهنگی و هویتی ایرانی است و این یعنی‌ غفلت فرهنگی. کشورهای دیگر سعی دارند تا در جشنواره‌ها، مولفه‌های فرهنگ بومی خود را به رخ مهمانان خارجی بکشند، اما در این دو جشنواره، مهمانان خارجی در میان فروشگاه‌های تلفن همراه خارجی حضور می‌یابند.