به گزارش خبرگزاری فارس، موسی رحمانی یکی از سهامداران حقیقی و با سابقه بورس تهران است که در برابر این پرسش که چرا هنوز بازار سرمایه ایران نمی‌تواند برای همه مردم ایران قابل اعتماد باشد، می‌گوید: من سهامداری هستم که تمام پس انداز زندگی خودم معادل یک میلیارد تومان را پس از برجام تبدیل به سهام خودرویی‌ها کرده‌ام و جالب اینکه در اواخر سال 94 سرمایه من به 800 میلیون تومان رسیده است.
تمام پرتفوی من سهام خودرویی از جمله گروه سایپا بود که همزمان با وعده‌های دولت مبنی بر قرار دادهای جدید و خبرهای برجامی سهام این شرکت‌ها را خریداری کردم و البته در کنار آنها، سهام شرکت‌های بورس، فرابورس، بورس کالا و 60 هزار سهم بورس انرژی داشتم.
وی ادامه می‌دهد: در زمان خرید سهام سایپا و زیر مجموعه‌های آن ، قیمت تمام شده خرید‌های من بین 180 تا 190 تومان شد، ولی سهام ایران خودرو 470 تومانی را نیز در اواخر سال 94 خریدم، اما الان قیمت تمام شده همین سهم در محدوده 400 تومان در پرتفوی من است.
در نیمه اول سال 95، ارزش پرتفوی سرمایه‌گذاری من معادل 850 میلیون تومان بود و الان این پرتفوی تبدیل به 400 میلیون تومان شده است، ولی شاخص کل بورس الان از رکورد سال 92 هم عبور کرده و با این شاخص باید من یک میلیارد تومان سرمایه اولیه خود را داشته باشم.
به گفته این سهامدار عمده سود دریافتی از محل سود شرکت بورس، فرابورس، بورس کالا و بورس انرژی بوده که در عرض  سه سال به اندازه 10 درصد سرمایه اولیه هم نمی‌رسد. یعنی سالی 2/5 درصد سود فقط دریافت کرده‌ام، در حالی که سود بانکی الان 15 درصد است.
رضوی نام، سهامدار حقیقی دیگری است که به جمع می‌پیوندد و می‌گوید: برای بورس جشن پنجاه سالگی می‌گیرند، اما در همین بازار هنوز رویه‌های قانونگذاری و اجرای مقررات با ایراد و ‌اشکال مواجه است. در حال حاضر نمی‌توان رفتار تبعیض‌آمیز ناظران بازار سهام در مواجه با سرمایه‌گذار و ناشر را منکر شد. از طرفی اجرای یکباره قوانین و مقررات باعث شده تا بر سردرگمی سهامدار افزوده شود.
به باور این سهامدار، در حال حاضر قدرت سازمان بورس در برابر مدیران و ناشران بانک‌ها و شرکت‌های وابسته به دولت یا شبه دولتی که فقط ساز خودشان را می‌زنند پایین‌تر است و این سازمان تنها به دنبال مچ گیری از شرکت‌های کوچک خصوصی است که در شرایط کنونی کسب و کار به زحمت روی پای خود ایستاده‌اند.
سهامدار دیگری با تاکید بر اینکه شاخص کل بورس تبدیل به نماگری سیاسی برای دولت‌ها شده است، می‌گوید: شفافیت نه تنها در کارخانجات بلکه در سازمان بورس هم وجود ندارد.
سازمان بورس یک‌بار از خودش سؤال کند که دلیل سر بیرون آوردن این همه پرونده و ماجرا در دو یا سه سال اخیر، از سایپا و کنتورسازی گرفته تا ایران ارقام و‌های وب چیست؟ چرا شیوه‌های کلاهبرداری در بازار سهامی که مظهر شفافیت است، تبدیل به مد روز شده است. اینکه عده‌ای بطور گروهی‌اشخاصی را اغفال کنند و از دل آنها پرونده‌های پدیده‌ها و کنتورها بیرون بیاید، ناشی از این است که نهاد ناظر به وظیفه و مسئولیت خود عمل نکرده است.
احمدزاده مدیر مالی بازنشسته‌ای که معتقد است: در ماه‌های اخیر وزن رشد شاخص کل بورس به تناسب وزن رشد همه صنایع بورسی نبوده است و تنها با چند صنعت معدود رکوردهای جدید ثبت شده است. با این همه هنوز شبهه دستکاری شاخص بورس برای اغلب معامله گران وجود دارد.
سهامداری با ‌اشاره به وضعیت صندوق‌های بازنشستگی معتقد است: در حالی مدیران این نهادهای عمومی، همواره بر طبل بحران صندوق‌ها می‌کوبند که این بحران را خود صندوق‌ها و مدیران آنها درست کرده‌اند. صندوق‌های بازنشستگی و شرکت‌های تابعه آنها محل ورود و خروج‌اشخاص سیاسی و وابستگان آنها شده در حالی که بر روی اموال مردم نشسته‌اند.
به اعتقاد وی در حالی در کشور هم‌اکنون بالای 25 درصد تورم وجود دارد که برخی تصور می‌کنند رونق ایجاد شده است، در حالی که از قدرت خرید روز به روز کاسته می‌شود.
گفتنی است ، با گذشت ۵۰ سال از شکل گیری بورس اوراق بهادار در ایران، هنوز کمتر از ۱۰ درصد مردم کد سهام‌داری دارند، به گفته کارشناسان تعداد سهامداران فعال در بورس کمتر از ۶۰۰ هزار نفر است، تعداد شرکت‌های حاضر در بورس کمتر از ۵۰۰ شرکت است، همچنین پرسش‌های دیگر هم مطرح است از جمله اینکه چرا بازار سرمایه ۱۰۴میلیارد دلاری ایران هنوز نمی‌تواند برای شرکت‌های خصوصی جذاب باشد؟