گاومیشها هم دیگر به آب تالاب شادگان لب نمیزنند
نماینده شادگان در مجلس شورای اسلامی گفت: از حدود 430 هزار هکتار مساحت تالاب شادگان، اکنون تنها 10 هزار هکتار به حیات خود ادامه میدهد.
حجتالاسلام مجید ناصرینژاد اظهار کرد: اکنون هیچ آب شیرینی در تالاب شادگان وجود ندارد و همین مساله موجب نابودی حیاتگونههای گیاهی و جانوری این بخش از تالاب شده است.
وی ادامه داد: وضعیت این تالاب به گونهای پیش رفته که گاومیشهایی که قبلا از آب تالاب مینوشیدند، دیگر از مصرف آب تالاب خودداری میکنند و مردم ناچار به خریداری آب شیرین برای مصرف گاومیشهای خود میشوند.
نماینده مردم شادگان افزود: حتی گونه گیاهی «بردی» که در بخش شیرین تالاب شادگان وجود داشت، دیگر نمیروید. محصول گیاه بردی جزو محصولات صادراتی تالاب شادگان در سطح بینالمللی بود اما متاسفانه دیگر بردی در این تالاب نمیروید.
وی گفت: بخش شیرین تالاب شادگان به علت قطع حق آبه تالاب و روان شدن پسابهای نیشکر و زهابهای بالادستی تقریبا از بین رفته است.
ناصرینژاد با بیان اینکه تنها آب موجود در تالاب فقط پساب نیشکر و دیگر زهابها است، تصریح کرد: زهابهای نیشکر موجب شده است که گونه آبزی و مهاجم «تیلاپیا» که فاقد ارزش غذایی است، روز به روز تالاب شادگان را بیشتر به تسخیر خود در بیاورد و حیات آبزیان بومی تالاب را به خطر بیندازد.
نماینده شادگان در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: از سال 90، احداث یک کانال برای انتقال آب با دبی پنج مترمکعب از رودخانه کارون به تالاب شادگان کلید خورد که در حال حاضر و با وجود مانورهای بسیار فراوان سازمان حفاظت محیطزیست بر اهمیت و بزرگی این کار، احداث این کانال به علت عدم پرداخت اعتبارات متوقف شده است و تکمیل نشده باقی مانده است. حتی بخشهایی از کانال که احداث شده بود، در حال تخریب است.
ناصرینژاد ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر به علت خشکی رودخانه جراحی، آبی از ناحیه این رودخانههم وارد تالاب شادگان نمیشود. در حالی که جراحی از منابع اصلی تغذیهکننده تالاب بود. در حال حاضر تنها راه احیای تالاب شادگان، توزیع عادلانه آب و تحقق حقآبه تالاب است که متاسفانه هیچوقت حقآبه تالاب مشخص نشده است.