نخستین دوره بازی‌های همبستگی اسلامی در سال ۲۰۰۵ به میزبانی عربستان برگزار شد و ۶۰۰۰ هزار ورزشکار از ۵۷ کشور در این دوره حضور داشتند. کاروان ورزشی ایران در نخستین دوره بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی که در عربستان برگزار شد، از مجموع ۱۷ رشته ورزشی حاضر در این بازی‌ها با ۱۳۰ ورزشکار در ۱۳ رشته حضور یافت که در مجموع با کسب ۱۰ مدال طلا، ۹ نقره و ۱۱ برنز بعد از کشورهای عربستان، مصر و قزاقستان در رده چهارم رنکینگ مدال‌آوران قرار گرفت.
دومین دوره این رقابت‌ها که به میزبانی ایران بود برگزار نشد. اندونزی سومین میزبان  بازی‌های همبستگی اسلامی بود که ۵۶ کشور در این رویداد حضور داشتند و کاروان ایران با ۸۸ ورزشکار در ۶ رشته موفق به کسب ۳۰ نشان طلا، ۱۷ نقره و ۱۲ برنز شد و در مکان دوم بازی‌ها قرار گرفت. اندونزی با ۳۶ طلا، ۳۵ نقره و ۳۴ برنز اول شد و مصر با ۲۶ طلا، ۲۷ نقره و ۳۲ برنز در رده سوم جای گرفت.
چهارمین دوره بازی‌ها نیز اردیبهشت ماه سال جاری به میزبانی آذربایجان در باکو برگزار شد و کاروان ایران با ۱۶۱ ورزشکار در ۱۸ رشته نماینده داشت.
در هر سه دوره برگزار شده از بازی‌های همبستگی اسلامی، کشور‌های میزبان عنوان قهرمانی را از آن خود کرده‌اند. نکته قابل تامل در نتایج کسب شده صعود قابل توجه کشورهای آذربایجان و ترکیه در این دوره از رقابت‌ها بود. آذربایجانی‌ها که در دوره نخست با ۴ مدال طلا و در دوره سوم بازی‌ها با ۶ طلا در مکان هشتم جدول رده‌بندی قرار داشتند به یک‌باره در چهارمین دوره بازی‌ها با کسب ۷۵ مدال طلا در رده نخست بازی‌ها قرار گرفتند. کشور ترکیه نیز که در نخستین دوره با ۱ طلا در رده ۱۵ جدول رده بندی و در دور سوم بازی‌ها با  ۲۳ مدال طلا در رده پنج جدول قرار داشت در چهارمین دوره با کسب ۷۱ مدال طلا در مکان دوم جدول قرار گرفت. کشور ترکیه میزبان پنجمین دوره بازی‌ها در سال ۲۰۲۱ خواهد بود و بدون شک خود را برای قهرمانی در این دوره آماده خواهد کرد.
کاروان ایران هرچند ۳۰ مدال طلای دوره قبل را به ۳۹ طلا تبدیل کرد اما در رده‌بندی کشورها از آذربایجان و ترکیه عقب افتاد. شاید این دو کشور در دوره‌های قبل بازی‌های کشورهای اسلامی را چندان جدی نمی‌گرفتند، اما در این دوره با تمام قوا در اکثر رشته‌هایشان به میدان آمدند تا ورزش ایران در حضور رقبای قدر محک بخورد.
جهش آذربایجان و ترکیه که در برخی رشته‌ها با استفاده از ورزشکاران ملیت‌های دیگر نیز بدست آمده بود، می‌تواند هشداری برای ورزش ایران باشد. نتایج دور از انتظار دوومیدانی‌کاران ایران که هیچ مدال طلایی نگرفتند و یا کاراته مردان ایران که داعیه قهرمانی جهان دارد اما در این بازی‌ها با تمام مهره‌هایش تنها یک طلا گرفت، زنگ خطرهایی بودند که برای ورزش ایران به صدا درآمدند.