مکیدن انگشت شست دست فعالیتی عادی و تسکین‌بخش در میان نوزادان و کودکان خردسال محسوب می‎شود. اما می‌تواند در نتیجه گرسنگی، بی‌حوصلگی، عصبانیت یا خستگی انجام شود.
به گزارش «لیو استرانگ»، بیشتر کودکان عادت مکیدن انگشت شست را بین 3 سالگی تا 6 سالگی ترک می‎کنند. اما کودکانی که همچنان به مکیدن انگشت شست دست خود ادامه می‎دهند ممکن است با عوارض جانبی منفی مواجه شوند.
مشکلات دندانی
مشکلات دندانی می‎توانند در نتیجه تداوم مکیدن انگشت شست رخ دهند. در نتیجه مکیدن انگشت شست دندان‎های کودک ممکن است به درستی در یک ردیف قرار نگیرند(مال اکلوژن)، یا دندان‌ها ممکن است به سمت بیرون هل داده شوند و اوربایت شکل بگیرد. همچنین، سقف دهان ممکن است بدشکل شود. با توجه به شدت این مسائل، ممکن است درمان از طریق ارتودنسی نیاز باشد.
مشکلات گفتاری
مشکلات گفتاری یکی از عوارض جانبی احتمالی مکیدن انگشت شست دست پس از درآمدن دندان‎های دائمی است. مشکلات تراز دندان‎ها می‌تواند موجب شکل‌گیری صداهای نامفهوم شود. افزون بر این، مکیدن بلند‌مدت انگشت شست ممکن است جایگزینی رانش زبان را کند کند. این قبیل شرایط می‎توانند بر بیان حروف تاثیرگذار باشند. نوک زبانی صحبت کردن نیز می‎تواند از آثار مکیدن بلند‌مدت انگشت شست باشد.
گسترش میکروب‎ها
میکروب‌ها می‌توانند از طریق مکیدن انگشت شست پخش شوند. کودکانی که تا سال‌های ورود به مدرسه به مکیدن انگشت شست خود ادامه می‌دهند از این طریق هر چه بیشتر در معرض میکروب‌ها قرار می‌گیرند و آن‌ها را پخش می‌کنند.
شست‌های عفونی
کودکانی که با فشار زیاد انگشت شست دست خود را می‌مکند ممکن است با ایجاد زخم و عفونت در آن مواجه شوند.
طعنه شنیدن
کودکانی که تا زمان ورود به دبستان و پس از آن به مکیدن انگشت شست دست خود ادامه می‌دهند در معرض خطر طعنه شنیدن از دیگران قرار دارند. مکیدن انگشت شست به عنوان عادتی شایع در میان نوزادان و کودکان نوپا شناخته می‌شود و از این رو، کودکانی که پس از این دوران به مکیدن انگشت خود ادامه می‌دهند ممکن است مورد تمسخر همسالان خود قرار بگیرند.