نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
آشنا نبودن مردم با علم اقتصاد برای دولت در انتخابات خطرناک است!
سرویس سیاسی-
روزنامه شرق در سرمقاله دیروز نوشت: «طبقات فرودست ممکن است به دلیل وضعیت معیشتی خاصی که دارند، بیشتر تحت تأثیر وعدههای حتی غیر قابل تحقق اقتصادی قرار بگیرند. در کارزار پیشِرو یکی از وسیعترین دایرههای مورد بحث نامزدها و مورد توجه افکار عمومی، حوزه اقتصاد خواهد بود و وعدههای غیرعملی مثلا در حوزه چند برابرکردن یارانهها ممکن است مخاطبانی پیدا کند. چراکه بخش زیادی از هموطنان با واقعیتهای علم اقتصاد آشنایی ندارند و این در شرایط حساسی که کانونهای رسانهای قدرتمند امیدوارند سبد رأی روحانی، نزولی شود و موفقیتهای غیرقابلکتمان دولت در برجام، کنترل تورم و دهها گشایش دیگر دیده نشود، خطرناک خواهد بود».
این روزنامه زنجیرهای درباره وعدههای غیرقابل تحقق اقتصادی هشدار داده است که البته این هشدار با چاشنی توهین به طبقه ضعیف جامعه و همچنین ناآگاه دانستن عموم مردم نسبت به اقتصاد بیان شده است.
در این باره گفتنی است روحانی در هیاهوی رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری سال 92 گفت: «راهحلهای کوتاهمدت یک ماه و 100روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیشبینی شده است که با این برنامه ما میتوانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم». اما وی در نشست خبری اخیر با رسانههای داخلی و خارجی با انکار این اظهارنظر گفت: «من اعلام کردم در پایان 100 روز دولت خود اعلام میکنم که چه کردهام. آدمی که عقل نداشته باشد میگوید در 100 روز مشکلات را حل میکند».
دولت تلاشهای طاقتفرسایی متحمل شد
مردم تصویر درستی ندارند!
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:«یکی از کاستیهایی که تیم اطلاعرسانی دولت و اکثر وزرا در سه سال و نیم گذشته داشتند، بیاننکردن تلاشهای طاقتفرسایی بود که برای بیرونآوردن کشور از زیر آوار هشت سال دولتهای نهم و دهم متحمل شدند. بسیاری از اقشار، تصویر درستی از این تلاشها و بلایی که اقدامات پوپولیستی بر سر منابع و ظرفیتهای کشور آورد، در ذهن ندارند».
انداختن تقصیر ناکامیها به گردن دولتهای پیشین و همچنین تیم رسانهای دولت که نتوانسته است موفقیتها را برای مردم تشریح کند روندی است که در طول چهار سال گذشته همواره از سوی مدعیان اصلاحات و تیم رئیسجمهور تکرار و عملی شده است. زنجیرهایها به این سؤال پاسخ نمیدهند که اگر وضعیت نابسامان ایجاد شده در دولتهای قبل قابلیت اصلاح نداشته و روحانی نتوانسته است به این وضعیت نابسامان سامانی دهد چرا بار دیگر ثبت نام کرده است و از سوی دیگر موفقیتهایی که تیم رسانهای دولت آن را تشریح نکرده است کدامین موفقیتها است. اگر تیم رسانهای دولت در این مهم ناموفق بوده است چرا نشریات زنجیرهای حامی دولت نتوانستهاند یکی از صدها موفقیت دولت را به مردم بازگو کرده و آنان را از جهل به موضوع برهانند؟!
نکته دیگر این که دولت همواره کوشیده است که دلیل ناکامیهای خود را به گردن دیگران بیندازد از صدا و سیما گرفته تا دولتهای پیشین، اگرچه از آغاز دولت یازدهم، حمله به رسانه ملی در دستور کار دولتمردان بوده اما با نزدیک شدن به انتخابات تحت فشار قرار دادن این سازمان با اهرم بودجه و شانتاژ به منظور امتیازگیری، شکل گستردهتری یافته است.
بر این اساس رسانه خوب از نظر دولتمردان رسانهای است که مدحگوی دولت باشد نه منتقد آن و از این رو است که صدا و سیما مورد هجمه دائم مسئولین دولتی است.
دولت بیکارنامه و نامزد ضربهگیر
روزنامه آفتاب یزد در مطلبی با عنوان «با تصمیم شبانه روحانی کاندیدای پوششی آمد» نوشت: «شامگاه روز جمعه، پاستور تبدیل به محل تردد شخصیتهای برجسته جریان اصلاحات شده بود و همگی هم در جهت نیل به یک هدف تلاش میکردند؛ اقناع رئیسجمهوری برای پذیرش کاندیدای حمایتی. ... ساعت 12 روز شنبه]روحانی[ قبول کرد که اسحاق جهانگیری در کرسی کنار صندلیاش در مناظرات انتخاباتی بنشیند».
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: «کاندیدای ضربهگیر موظف است تا با حضور خود در مناظرات انتخاباتی به یاری رئیسجمهوری بشتابد و در برابر اصولگرایان، از سیاستهای اتخاذ و اجرا شده در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی، حمایت کند و پس از اتمام مجادلههای انتخاباتی نیز صحنه را به نفع رئیس دولت تدبیر و امید ترک نماید... با نامنویسی اسحاق جهانگیری در انتخابات مشخص شد که او کاندیدای پوششی حسن روحانی است».
ثبتنام کاندیدای ضربهگیر و اذعان به فشار مدعیان اصلاحات برای حضور کاندیدا کنار روحانی نشان میدهد که اصلاحطلبان از یک سو میخواهند نوعی شمشیر داموکلس بالای سر روحانی داشته باشند و از طرف دیگر به بهانه حمایت از وی با این شیوه، باجهای جدیدی را مطالبه کنند. ضمن اینکه تعابیر مشابه مبنی بر آوردن نامزدهای «ضربهگیر» نشان میدهد این طیف مطمئن است روحانی قادر به دفاع از کارنامه ضعیف دولت خود نیست.
مکمل انتخاباتی؛ چگونه و چرا؟!
خبر ورود «اسحاق جهانگیری» معاون اول دولت به وزارت کشور باعث شگفتی شد چرا که در حالی که رئیسجمهور فعلی برای 4 سال دیگر میتواند طبق قانون و در صورت کسب آرای لازم زمام امور کشور را به دست بگیرد نزدیکترین فرد به او در کابینه، نامزد ریاست جمهوری شد.
البته جهانگیری بلافاصله پس از ثبتنام از چرایی این اقدام پرده برداشت و خود را مکمل انتخاباتی حسن روحانی خواند.
اما در اینکه دولت و حامیانش چگونه به این جمعبندی رسیدهاند باید به مصاحبه روزنامه اعتماد با حسین مرعشی اشاره کرد. وی در این باره گفته است: «من به همراه آقايان موسوي لاري و حسين كمالي از طرف شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان براي آخرين رايزنيها، خدمت آقاي روحاني رسيديم. ما نظر مشورتي خود را داديم. اعلام كرديم كه با توجه به اوضاع جبهه رقيب و شرايط سياسي كه در كشور حاكم است توصيه اين است كه حتما با سبدي از كانديداها البته با محوريت حسن روحاني در صحنه باشيم. از مجموع پيشنهاداتي كه به دكتر روحاني شد، ايشان هم نظر ما را مبني بر معرفي آقاي جهانگيري تاييد كردند.»
مرعشی در پاسخ به این سؤال که «گزينههاي ديگر اصلاحطلبان چه كساني بودند؟» گفته است: «فعلا در مورد اين گزينهها حرفي نميزنم.»
لازم به ذکر است که روز شنبه (یک روز پیش از انتشار این مصاحبه) خبرگزاری تسنیم از دیدار برخی چهرههای شاخص اصلاحطلب با حسن روحانی خبر داده و نوشته بود: «اصلاحطلبانی که در این جلسه حضور داشتند از احتمال عدم رایآوری حسن روحانی ابراز نگرانی کرده و تاکید کردند که لازم است گزینههای احتمالی جایگزین یا پوششی نیز در کنار روحانی باشد. این افراد به روحانی گفتهاند مناسب است که گزینههای پوششی در کنار شما باشند. به گفته این منبع مطلع، چهرههایی که اصلاحطلبان به او برای کاندیداتوری پیشنهاد کردند اسحاق جهانگیری، محمدجواد ظریف، ملکزاده، زنگنه و حبیبالله بیطرف بودند».
دلسوزی زنجیرهایها برای رئیس دولت قبل!
روزنامه زنجیرهای بهار در اقدامی شگفتانگیز در سرمقاله دیروز خود با عنوان «انصاف به مثابه گمشده سیاست...»، در واکنش به توئیت یکی از فعالان رسانهای نزدیک به دولتهای نهم و دهم درباره ثبتنام محمود احمدینژاد در انتخابات، جریان اصولگرایی را به بیانصافی علیه رئیس دولت قبل متهم کرد و نوشت: «با وجود همه انتقادات و شکایتها و گلهگذاریها و حتی دشمنیها نسبت به احمدینژاد و مدیریتش، چه بخواهیم و چه نخواهیم بالاخره او دو دوره رئیسجمهور این مملکت بوده و اگر قرار باشد که ۸ سال عالیترین مقام اجرایی این مملکت، «جاسوس» !؟ باشد که باید در بسیاری از امور بازنگری کرد. از دیگر سو، این نکته به ذهن میرسد که میتوان هر کسی و در هر جایگاهی را با سیل تهمتهای بیانصافانه از دور خارج کرد، روالی که درونی شدن آن در ساختار نظم سیاسی در آینده پیش رو میتواند مشکلآفرین باشد».
روزنامههای زنجیرهای که تا دیروز از هیچ حمله و ناسزا و تهمت و افترایی علیه رئیس دولت قبلی دریغ نمیکردند و طی 4 سال گذشته تمامی ناکارآمدی دولت یازدهم را به وی نسبت میدادند، معلوم نیست چرا یک شبه دلسوز رئیس دولت قبلی شده و دم از انصاف میزنند؟
شرح حال آرمانگرایان واقعبین!
روزنامه دولتی ایران در یادداشتی با عنوان «انتخابات دوازدهم، تقابل دو دیدگاه» انتخابات را رقابتی میان دو گفتمانِ آرمانگرایی محض و آرمانگرایی توأم با واقعیتبینی معرفی کرد.
در بخشی از این یادداشت در توصیف گفتمان آرمانگرایی محض، آمده است: «اینان شعارهای کلی را بر مدیریت علمی و خردورزانه ترجیح و قصد دارند باز هم تاریخ را به شکلی دگر تکرار کنند. قرار است فقط جای یکی با دیگری عوض شود همین. همان شعارهای کلی و بدون برنامه مدون و تفصیلی».
این یادداشت آرمانگرایان واقعیتبین را نیز اینگونه توصیف میکند: «آرمانگرایان واقعیتبین ضمن اعتقاد به آرمانهای بزرگ انقلاب اسلامی و به خصوص شعار راهبردی استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی؛ معتقدند آرمانها را باید با واقعیتها دید ... این جریان در اقتصاد به مدیریت علمی باور و با آشنایی به علم اقتصاد، گره مشکلات اقتصادی را راهحلهای مقطعی ندانسته».
آشنایی و مدیریت علمی این جریان در اقتصاد، آنچنان گسترده و زیاد است که طی 4 سال گذشته درحالی که قوه مجریه را در اختیار داشتند، علی برکتالله، صاحب رکورد تعطیلی تولیدکنندگان مشهور ایران در دوران خود شدند و رکود مطلق کشور را فرا گرفت.
البته با این حساب دولت یازدهم به مدیریت علمی در اقتصاد باور ندارد چرا که برای حل مشکلات اقتصادی وعده مقطعی 100 روزه داد.
اشاره تلویحی اصلاحطلبان
به افزایش احتمال تک دورهای شدن روحانی
روزنامه بهار در یادداشتی به طور تلویحی به افزایش احتمال تک دورهای بودن ریاست جمهوری حسن روحانی برخلاف سایر روسای جمهور و در پی کاندیداتوری حجتالاسلام رئیسی اشاره کرد و نوشت: «در دور دوم رقابتهای ریاست جمهوری سالهای پیشین (به استثنای سال 88) ورود چند نامزد به عرصه رقابت در کنار نامزد اصلی (که چهار سال اول به عنوان رئیسجمهور نقشآفرینی کرده) با هدف رئیسجمهور شدن نبوده است، چرا که هم خود آنان و هم مردم میدانستند که تداوم جلوس بر کرسی ریاست جمهوری در دور دوم از سوی نامزد اصلی قطعی است. اما در بهار سال جاری عرصه رقابت انتخابات دوازدهم با ورود یک رقیب جدی ازسوی اصولگرایان (مانند رئیسی) به دلایل مختلف زیر عرصهای متفاوت و کاملا رقابتی (میان دو جریان موجود در جامعه) خواهد بود».
این روزنامه در ادامه فقدان مرحوم هاشمی رفسنجانی، عدم هماهنگی و عدم همگامی تیمهای رسانهای، اقتصادی و سیاسی اندرونی دولت با مواضع علنی شخص رئیسجمهور و برخی ویژگیهای حجتالاسلام رئیسی را از جمله دلایل موثر بر احتمال تک دورهای بودن روحانی برشمرد و نوشت: «اگر دولتمردان تدبیر و امید خواهان این امیدند تا دکتر روحانی در دور دوم با آرای بالا از سوی مردم انتخاب شود یکی از پیشزمینههای خلق قدرت بسیج اجتماعی برای حمایت از روحانی این است که تیمهای ستادی - مباحثهای و تبلیغاتیاش را در کشور (... و به خصوص ستاد مرکزی) با حضور چهرهها و شخصیتهایی مورد چینش قرار دهند».