اخبار ویژه
برآشفتگی پادوهای رسانهای غرب از توافق ضد تحریمی تهران- مسکو
امضای توافق جامع میان ایران و روسیه، با عصبانیت رسانههای فارسی زبان بیگانه مواجه شدند. در این میان و در حالی که برخی نشریات مدعی اصلاحطلبی و حمایت از دولت، خبر امضای قرارداد از سوی پزشکیان و پوتین را به طور کامل سانسور کرده بودند، برخی دیگر مذاکره با آمریکا را برجسته کردند.
روزنامه زنجیرهای هم میهن (وابسته به کرباسچی) هیچ تیتری درباره این توافق مهم ضد تحریمی منتشر نکرد و عوض آن، خودکشی طنزنویس آمریکا نشین را عکس اول خود کرد تا میزان سرخوردگی خود را هم به نمایش گذاشته باشد. روزنامه سازندگی هم از قول حسین مرعشی نوشت که قرارداد با روسیه نباید مانع گفتوگوی راهبردی با غرب برای رفع تحریمها شود. دبیرکل کارگزاران البته ترجیح داد مانند افراد بیحافظه و فراموشکار، هیچ اشارهای به سرنوشت رقتبار توافق قبلی با غرب (برجام) که از سوی آمریکا و اروپا زیر پا گذاشته شد، نکند!
رویکرد سرد و بعضاً توام با عصبانیت و سانسور رسانههای زنجیرهای از آن جهت قابل تأمل است که اولاً سخنگوی دولت اعلام کرده «موضوع توافقنامه ایران و روسیه از دولت اصلاحات آغاز گردیده و اکنون بهروزرسانی شده است». ثانیاً این قرارداد ضد تحریمی است و میتواند فشارهای تحریمی را کم اثر کند.
همزمان، وبسایت صدای آمریکا ضمن شبههافکنی نوشت: آیا با امضای توافق جامع تهران و مسکو ایران مستعمره روسیه میشود؟
مسعود پزشکیان، رئیسجمهوری اسلامی ایران، در دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه، یک معاهده جامع راهبردی را امضاء کرد؛ که به گفته برخی کاربران شبکههای اجتماعی چیزی شبیه به مستعمره شدن رسمی ایران توسط روسیه است.
صدای آمریکا به این واقعیت اشاره نکرده که بسیاری از کشورهای غربی پیش از جنگ اوکراین شراکت گستردهای با روسیه داشته و همین حالا هم برخی از آنها مراودات خود و از جمله خرید گاز را حفظ کردهاند اما هیچ کس ادعا نمیکند که آن کشورها به خاطر مراوده با روسیه مستعمره شدهاند.
صدای آمریکا در عین حال اذعان کرد که مسکو و تهران درصدد همکاری برای گسترش نیروگاههای هستهای در ایران هستند
وبسایت رادیو فردا اما در گزارشی خاطرنشان کرد: دشمن مشترکی به نام آمریکا، ایران و روسیه را با وجود تاریخ بیاعتمادی میان آنها به یکدیگر نزدیک کرده است. اکنون، دو کشور یک پیمان استراتژیک امضا کردهاند که روابط دوجانبه آنها را برای دو دهه آینده تعیین خواهد کرد. این توافقنامه، روابط میان تهران و مسکو را که در سالهای اخیر گسترش یافته بود، عمیقتر میکند.
ارگان رسمی سازمان سیا سپس خط رسانهای را به محافل همسو داده و نوشت: این توافقنامه که در دیدار مسعود پزشکیان، رئیسجمهور ایران و ولادیمیر پوتین، همتای روس امضا شد، احتمالاً با بیاعتمادی مردم ایران مواجه خواهد شد و حتی با تردید برخی سیاستمداران در داخل روبهرو خواهد شد که بر این باورند نمیتوان به مسکو اعتماد کرد. در سال ۲۰۲۱ نیز ظریف، وزیر خارجه وقت ایران که اکنون معاون رئیسجمهور است، روسیه را به تلاش برای تضعیف دیپلماسی هستهای با غرب متهم کرد. شراکت با روسیه احتمالاً فشارهای بیشتری بر ایران وارد کرده و دستیابی به تنشزدایی احتمالی با غرب را دشوارتر خواهد کرد.
رادیو فردا در عین حال از اظهارات آقای پزشکیان ابراز ناخرسندی کرد که در نشست هماندیشی با فعالان اقتصادی روسیه گفت: ایران به همراه روسیه و چین میتوانند آمریکا را تحریم کنند.
رادیو فردا به نقل از خبرگزاری ریانوستی هم نوشت: روسیه و ایران در حالی یک گام قاطع به سوی یکدیگر برمیدارد که دونالد ترامپ طرفدار فشار حداکثری بر ایران است. ولادیمیر ساژین، کارشناس امور ایران هم در مصاحبه با «نزاویسیمایا گازتا» گفته است: ایران و روسیه با امضای توافق، به واشنگتن پیام میفرستند که علیه غرب متحدند. روسیه و ایران با امضای توافقنامه جدید در دورهای که هیچکس اطمینانی به گامهای دولت جدید آمریکا ندارد، به دونالد ترامپ یک پیام هشدار میفرستند.
اما دویچه وله درباره سفر آقای پزشکیان و امضای سند جامع همکاری نوشت: در پی تشدید تحریمها و تقابل ایران با غرب، روابط تهران با مسکو به یکی از ارکان اصلی سیاست خارجی تهران تبدیل شده است. توافقنامه استراتژیک
۴۷ مادهای بهمنظور تقویت همکاریها در زمینههای مختلف از جمله نظامی، انرژی هستهای، فناوری پیشرفته و همکاری مالی برای مقابله با تحریمها تنظیم شده است. این توافق، مشابه با روند توافقات ایران با چین است. در حالی که پزشکیان به دنبال تقویت روابط با روسیه است، منتقدان میگویند که عدم شفافیت در این توافقات، اعتماد عمومی را کاهش داده و ممکن است وابستگی ایران به قدرتهای خارجی را بیشتر کند. این سفر ادامهدهنده توافق استراتژیکی است که در سال ۲۰۰۱ و در دوران ریاستجمهوری خاتمی، میان ایران و روسیه به امضاء رسید و پایهگذار همکاریها در زمینههای انرژی، دفاع و نظامی بود. اگرچه جزئیات این توافق جدید هنوز نامشخص است، مقامات ایرانی تأکید دارند که این توافق چارچوب این شراکت تاریخی را تقویت خواهد کرد. مبادلات تجاری دو کشور در ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۲۴ میلادی بیش از ۱۵ درصد رشد داشته است.
یادآور میشود روزنامه نیویورک تایمز در همین زمینه گزارش داد: ایران و روسیه تحت تحریمهای غرب قرار گرفتهاند و تجارت و امور مالی در خط مقدم توافقنامه همکاری راهبردی قرار دارد که دو رئیسجمهور آن را امضا میکنند.
طرفدار تعامل با ایران یا چهره ضدایرانی حامی تحریم؟!
در حالی که وزیر خارجه معرفی شده از سوی ترامپ، در رسانههای آمریکا فردی بشدت صهیونیست و ضدایرانی و مخالف کاهش تحریمها شناخته میشود، روزنامه غربگرای شرق او را طرفدار مذاکره و تعامل با ایران وانمود کرد!
این روزنامه در تحلیلی با عنوان «واکاوی مواضع نامزد وزارت خارجه دولت ترامپ / پالس روبیو برای مذاکرات با ایران» نوشت: اگرچه روبیو در ادامه جلسه استماع خود در سنا ادعای مردود «تلاش ایران برای ترور ترامپ» را مجددا مطرح کرد، اما همزمان اذعان کرد «دولت آمریکا باید برای مذاکره با ایران آماده باشد»؛ چراکه به باورش «باید از هرگونه توافقی که به ثبات و امنیت منطقه کمک میکند و باعث امتیازدهی واقعبینانه آمریکا به ایران میشود، استقبال کنیم». در بخش دیگری از گفتههای روبیو، او ادعا میکند که «تضعیف قدرت منطقهای ایران میتواند تهران را به یکی از دو جهت سوق دهد؛ یا به سمت مذاکره برای خرید زمان به منظور بازسازی توان از دست رفته یا به سمت هستهایشدن سریع به عنوان روشی برای حفاظت از خود».
بزک کاری روزنامه شرق درباره مارک روبیو در حالی است که او نه بر تعامل، بلکه بر مذاکره تحت شرایط سختگیران تاکید کرده است.
روبیو در نشست سنا مدعی شد که تضعیف قدرت منطقهای ایران، میتواند تهران را به یکی از دو جهت سوق دهد: به سمت مذاکره برای خرید زمان به منظور بازسازی توان از دست رفته، یا به سمت هستهای شدن سریع به عنوان روشی برای حفاظت از خود. ارتباطات اخیر ایران با کشورهای اروپایی در چارچوب پایان دادن به تحریمهای فوری تحت برجام در اواخر سال جاری (مکانیسم ماشه)، نشان میدهد که ایران ممکن است به سمت پیگیری مذاکرات متمایل شود.
یادآور میشود روبیو فردی ضدایرانی و صهیونیست است که قبل از این در گردهماییهای سازمان تروریسنی منافقین شرکت کرده است.
به باور روبیو، محور ایران، روسیه و چین، مهمترین تهدید ژئوپلیتیکی علیه آمریکا است. این سناتور آمریکایی از طراحان قانونی برای تحریم مقامات مختلف ایرانی بوده است. او همچنین بارها خواستار افزایش تحریمهای ایران شده است. مارکو روبیو از یک دهه پیش تاکنون از مخالفان توافق هستهای با ایران و رفع تحریمها علیه تهران بوده است. به گزارش «نیویورکتایمز» مارکو روبیو، به مواضع بسیار تندش در قبال ایران، کوبا و چین شناخته میشود.
ترامپ چه کار دیگری بکند میفهمید که دغلکار است؟!
نماینده رئیسجمهور در هماهنگی اجرای سیاستهای کلی توسعه دریامحور در اظهاراتی نامربوط نسبت به سواد و حوزه کاریاش گفت: آماده مذاکره مستقیم با آمریکا هستیم و شاید ۲ تا ۳ ماه بعد از شروع مذاکرات به توافق برسیم.
علی عبدالعلیزاده بیآنکه به نقش برخی سران و فعالان فتنه سبز در دادن گرای تحریمها به آمریکا اشاره کند، گفت: شمار قربانیان تحریم بیشتر از شهدا و جانبازان جنگ تحمیلی است. تحریم عدهای را به فساد میکشاند و تبدیل به «کاسب تحریم» میشوند اما عدهای دیگر را هم میکشد.
وی در گفتوگو با انصاف نیوز با تأکید بر ضرورت مذاکره مستقیم میان ایران و آمریکا گفت: برنامه دولت در اینباره کاملاً شفاف اعلام شده و آماده مذاکره هستیم. با شروع این مذاکرات میان دو کشور دست یافتن به توافق دو تا سه ماه زمان خواهد برد.
وی افزود: آمادگی ایران مشروط بر این است که ترامپ هم دغلکاری نکند. زرنگی در مذاکره طبیعی است و همه طرفها به دنبال آن هستند اما دغلکاری یعنی وقتی که در مذاکره به این نتیجه میرسی که مجبوری امتیاز بیشتری بدهی زیر میز مذاکره بزنی.
عبدالعلیزاده با بیان اینکه «کشورهای مختلف حتی خود آمریکا با رفع تحریم میتوانند به ایران بیایند و سرمایهگذاری کنند»، گفت: شرکتهای آمریکایی که البته شرکتهایی چندملیتی هستند میتوانند در ایران سرمایهگذاری و همکاری اقتصادی داشته باشند. برای نمونه صنعت نفت و گاز ایران صنعت جذابی برای آنها جهت سرمایهگذاری است.
او ادامه داد: پس از برجام همه کشورها را برای همکاری به ایران راه دادیم اما مانع آمریکاییها شدیم و برای آنها این سؤال و ابهام ایجاد شد که چرا آمریکا امکان حضور در ایران برای همکاری اقتصادی را ندارد؟!
عبدالعلیزاده در پاسخ به این سؤال که «آیا ایده مذاکره ایران و آمریکا شدنی است؟»، گفت: چرا نشدنی باشد؟ مذاکرات غیرمستقیم برای زمانی بود که میخواستیم با اروپاییها مذاکره کنیم. اما در حال حاضر که ما از طرف شورای امنیت سازمان ملل تحریم نیستیم و از طرف آمریکا تحریم شدهایم منطقی است که به صورت مستقیم با این کشور مذاکره کنیم.
سخنان عبدالعلیزاده صرف نظر از اینکه هیچ ربطی به مسئولیت وی ندارد، به دور از دانش و تخصص و معلومات وی نیز هست. چه اینکه اولاً تاوان خون شهید سلیمانی و همچنین پایمال کردن حقوق ملت ایران در برجام بر گردن ترامپ سنگینی میکند و معلوم نیست آقای عبدالعلیزاده این مطالبات سنگین را از جیب چه کسی میبخشد؟ ثانیاً او در حالی درباره دغلبازی شرط میگذارد که ترامپ پیش از این یک بار توافق موجود را به هم زده و ضمن شرط گذاری سیزدهگانه خواستار توافق سختگیرانهتر شده و آقای روحانی مذاکره با چنین فرد آنرمالی را دیوانگی خوانده است. اگر امثال عبدالعلیزاده بیصفتی و عهدنشناسی دولتمردان آمریکایی را نمیبینند و آرزو پروری میکنند، در واقع سطح پایین فهم سیاسی خود را عیان میکنند و بنابراین فاقد صلاحیت در اینباره هستند.
ثالثاً او متوجه نیست که هدف آمریکا از دو دهه تحریمهای فلجکننده و فشار حداکثری، به زانو در آوردن ایران بوده و نه شراکت اقتصادی، و البته شکست خورده است.
رابعاً دقت ندارد که دولت آمریکا دنبال دیکته کردن زیادهخواهیهای خود بوده است و نه توافق و بنابراین ادعای توافق آن هم ظرف سه ماه، سادهلوحی و آرزواندیشی است.
روبیو: نفوذ ایران در ونزوئلا نگرانکننده است
گزینه پیشنهادی دونالد ترامپ برای تصدی وزارت خارجه آمریکا، از افزایش نفوذ جمهوری اسلامی در ونزوئلا ابراز نگرانی کرد.
روبیو در صحبتهایش با اشاره به تاثیرگذاری فزاینده جمهوری اسلامی و روسیه در ونزوئلا، گفت: «ایرانیها برای ساخت پهپادهای ایرانی در نیمکره ما، شروع به احداث کارخانههای تولید پهپاد کردهاند.»
او همچنین به پیشتیبانی حکومت ونزوئلا از حزبالله لبنان پرداخت و افزود: کاراکاس در صدور گذرنامههای جعلی برای عوامل حزبالله دست دارد.
به گزازش وبسایت اینترنشنال، روزنامه اسرائیلهیوم اخیرا گزارش داد که ایران به دنبال افزایش نفوذ خود در آمریکای لاتین، بهویژه ونزوئلا است و توافقنامه همکاری ۲۰ساله میان تهران و کاراکاس در ژوئن سال ۲۰۲۴ نهائی شده است. حزبالله در برخی مناطق ونزوئلا مراکز آموزش نظامی دایر کرده است و حکومت ایران از این طریق میتواند منافع ایالاتمتحده را هدف بگیرد و نفوذ خود را در سراسر آمریکای لاتین گسترش دهد. ونزوئلا یکی از متحدان اصلی حکومت ایران بهشمار میرود. در سالهای اخیر، مواضع سیاسی تهران و کاراکاس و همچنین تحریمهای نفتی آمریکا علیه این دو، موجبات نزدیکی بیش از پیش آنها را فراهم آورده است.
روبیو، از صدور مجوز برای ادامه فعالیت شرکتهای آمریکایی در ونزوئلا انتقاد کرد و گفت: این سیاست، میلیاردها دلار در اختیار کاراکاس قرار داده و حکومت ونزوئلا را تقویت کرده است اما تغییرات موردنظر واشنگتن در این کشور محقق نشدهاند. روبیو هشدار داد: «شرکتهایی مانند شرکت نفتی شِورون اکنون میلیاردها دلار به خزانه دولت ونزوئلا وارد میکنند، اما رژیم هیچکدام از قولهای خود را عملی نکرده است. تمام این مسائل باید دوباره بررسی شوند.
شرکت نفتی شِورون آمریکا تحت مجوز ویژهای همچنان به فعالیت خود در ونزوئلا ادامه میدهد.