کفر تعبد، یعنی مخالفت عملی متهورانه با ادراکات علمی خود! (سلوک عارفانه)
اهل معرفت ایمان را از مقوله علم نمیشناسند، و اگر برخی بزرگان از ایمان به ادراک قلبی تعبیر کردهاند، مقصودشان پیوند قلبی است نه ادراک علمی، کفر تعبد یعنی شخصی از نظر علمی حق را دریافته است اما درک علمی را به مرتبه قلب نرسانده و برهان را به باور تبدیل نکرده است... کسانی که خود را از اهل ولایت میدانند، اما در عمل، متهورانه از دستورهای شریعت تخلف میکنند، از نظر اهل سلوک کافرند (کفر تعبد). کسانی در وادی امامت و ولایت میتوانند گام بردارند که امامشناس و مطیع امام باشند. (1)
____________
1- کیش پارسیان، آیتالله شیخ مجتبی تهرانی (ره)، ص 35