به این تیترها توجه کنید: «چرا نبايد به دلارهاي بلوكه‌شده در كره و عراق اميدوار بود؟»، « خاموش کردن صدای منتقدان»، «چرا ايران همچنان عضو ناظر و بدون حق رای در سازمان همكاري شانگهاي است؟»، «دستاوردهای دولت سیزدهم از دولت‌های قبل‌ به او ارث رسیده است» ، ««امضاي شهروندان پاي كارزارهايي با سويه اعتراضي»، « قرارداد سوآپ گازی بدون داشتن رابطه با اروپا و آمریکا ارزشی ندارد!»، «آب خوردن هم به احیای برجام گره خورده» و...
این تنها بخش کوچکی از عملیات رسانه‌ای شاخه راديکال اصلاح‌طلبان علیه دولت رئیسی است که از ابتدای تشکیل دولت سیزدهم توپخانه‌های تخریبی خود را به راه انداخته و خط تحقير و تخريب را در پيش گرفته‌اند.
در این میان شايد ناجوانمردانه‌ترين سناريوي در پيش گرفته شده در مواجهه با دولت مستقر، سناريوي نااميدسازي افکار عمومي از حل مشکلات کشور باشد! اصلاح‌طلبان که دولت مورد حمايت آنان بالاخص در دو سال پاياني آنچنان در حل مشکلات مردم ناتوان بود که تلخ‌ترين شرايط براي آنان تجربه شد، اين بار تلاش دارد تا از هم‌اينک آيه يأس خوانده و ناتواني دولت را القاء کند.
با اینکه عملکرد هفت ‌ماهه دولت رئیسی، جوانه‌های اعتماد و امید را در افکار عمومی بارور کرده است اما برخی مدعیان اصلاحات، با حاشیه‌سازی و شایعه‌پراکنی، دست به عقده‌گشایی علیه دولت سیزدهم می‌زنند.
مدعیان اصلاحات که از مقصران و بانیان مشکلات کنونی جامعه هستند ظاهرا نمی‌خواهند مانند مردم به آینده‌ای خوش امیدوار باشند. نگاهی به برخی تیتر رسانه‌های مدعی اصلاح‌طلبی و اظهارات اخیر آنها نشان می‌دهد که ورشکستگان سیاسی از یک‌سو سعی می‌کنند تمام مشکلات کنونی را گردن دولت سیزدهم بیندازند و از یک‌سو تمام هم‌وغم خود را به سنگ‌اندازی و چوب نهادن لای چرخ دولت گذاشته‌اند.
طیف مدعی اصلاحات که مدعی بودند با پایان دولت روحانی و روی کارآمدن دولت رئیسی، چیزی نخواهد گذشت که مردم آرزو می‌کنند که به عقب برمی‌گشتند و حسرت دوران روحانی به دلشان می‌ماند، ظاهرا با کارنامه موفق و پربار دولت رئیسی در مدت زمان کوتاه 6 ماهه به‌شدت به هراس و وحشت افتاده و قصد دارند با هر بهانه علیه دولت جنجال‌سازی کنند و به‌زعم خود فعالیت‌های موثر دولت را به حاشیه ببرند.
جریان اصلاح طلب که با اقدامات دولت روحانی خود را بازنده می‌داند، سعی دارد اقدامات دولت رئیسی را زیر سوال ببرد و هر روز از یک موضوع کوهی می‌سازد تا این دولت را کوچک جلوه دهد.
مطمئنا مردم مقصر اصلی وضع موجود کشور را دولت روحانی می‌دانند که حالا انباشتی از مشکلات را برای دولت سیزدهم به ارث گذاشته و بانیان وضع موجود حالا تمام سعی خود را دارند تا به مردم این‌گونه القا کنند که رئیسی هم نمی‌تواند مشکلات کشور را حل کند.
مردم شرایط خطیری که دولت روحانی برای اقتصاد ایران رقم زد را فراموش نکرده‌اند اما رسانه‌های اصلاح‌طلب به‌دنبال سیاه نمایی عملکرد و تصمیمات دولت سیزدهم هستند تا مانند ۸ سال گذشته بذر ناامیدی را در جامعه بکارند و به جای نقد منصفانه، دست به تخریب و زیر سوال بردن می‌زنند.
به ‌عبارت ‌دیگر، مدعیان اصلاحات امروز به‌جای پاسخگویی و عذرخواهی، طلبکار شده و دست پیش را گرفته‌اند که پس نیفتند!
این در حالی است که دولت بر آمده از این جریان با وعده‌هایی روی کار آمد که مهم‌ترین آن، رفع تحریم‌ها و حل مشکلات اقتصادی کشور بود. روحانی به مردم قول داده بود «آنچنان رونق اقتصادی ایجاد می‌کنم که اصلاً کسی دنبال یارانه نرود» اما ماحصل 8 سال دولت او، تورم و رکود و فقر در کشور بود؛ قیمت خودرو 7 برابر شد، مسکن 9 برابر و سکه و دلار 10 برابر و در بقیه کالاهای اساسی هم وضعیت به همین‌گونه بود!
این جریان هم واقعیت‌های میدانی را می‌بینند، هم همت و مجاهدت دولت و هم امید و اعتماد ملت ایران را. آنها افقی روشن به‌سوی آینده خود نمی‌بینند و برای احیای حیات سیاسی و انتخاباتی خود در تلاش‌اند با دوپینگ در سیاست‌ورزی حتی اخلاق را زیر پا بگذارند.
قطعا مدیران انقلابی و جهادی کشور به خوبی می‌دانند نباید وارد حاشیه‌ها شوند بلکه با خدمت خالصانه به‌دنبال برداشتن آوار مشکلات به‌جا مانده از دولت تدبیر باشند و با خودباوری و امید مانع تحقق اهداف سیاسی تخریبی جریان غربگرا و لیبرال در کشور شوند.
مجتبی باجلان