«مدرکفروشی» بلای جان آموزش عالی!
یک شبه ره صدساله رفتن رویای شیرینی است. مثل کسانی که دنبال میانبر هستند تا به سرعت ثروتمند شوند. چندین سال درس خواندن برای گرفتن مدرک تحصیلی نیازمند هزینه، وقت و تلاش بسیاری است. همین باعث شده عدهای سودجو که هنوز مشخص نیست این مدارک یک شبه چطور به دست آنها میرسد را با مقادیر مختلفی از پول، مدارک را با پُست جلوی در خانه متقاضی بفرستند!
سالهاست که با مدرکگرایی در کشور، بسیاری از دانشجویان صرفا برای اخذ یک برگه کاغذ، پا به دانشگاه گذاشته و تحصیلات خود را به پایان میرسانند. از طرفی با رشد بیرویه موسسات آموزشی و دانشگاههای پولی در اکثر شهرها و کمبود دانشجو در این دانشگاهها باعث شده تا عدهای از راههای مختلف، در ازای دریافت مقداری پول، انواع مدرکهای تحصیلی و دانشگاهی را به فروش بگذارند.
مسئولان وزارت علوم از وضع خرید و فروش غیرقانونی مدارک دانشگاهی مطلع هستند و در نشستهای متعدد، آئیننامهای تحت عنوان «آییننامه مقابله با تقلبهای علمی» را تنظیم کردهاند.
این آییننامه در دو بخش تخلفات، یکی در داخل دانشگاه که شامل استادان و دانشجویان متخلفی است که اقدام به خرید و فروش مقاله و یا پایاننامه میکنند و دیگری نیز شامل شرکتها و موسسات غیرمجازی که در بیرون از دانشگاه خرید و فروش مدارک دانشگاهی میکنند، تنظیم شده است.
خرید و فروش مدارک دانشگاهی تنها منحصر به مکانهای واقعی شهر نیست بلکه با ورود کرونا و تعطیلی دانشگاهها و محدودیتهای مختلف کرونایی اینبار وارد عرصه فضای مجازی شدند و از این طریق نیز تبلیغات میکنند. کافی است چند دقیقه وقت خود را صرف جستوجو در این فضا و شبکههای اجتماعی یا پلتفرمهای آگهی کنید؛ صدها نهاد و موسسه را مییابید که با قیمتهای باور نکردنی شما را صاحب مدرک دانشگاهی و حتی مدرک بینالمللی میکنند.
مافیای این حوزه حتی به صورت مستقیم به پلتفرمهای آگهی وارد شده و از فضای این پلتفرمها برای کسب و کاری که علاوهبر اینکه غیرقانونی است به ضرر نظام آموزشی است و به آن ضربه میزند برای مقاصد پلید خود استفاده میکنند. مافیایی که ادعا دارد در پایتخت کمتر از 2ساعت و در شهرستانها با پیک در کمترین زمان ممکن مدرک را به دست متقاضی میرسانند!
جالب اینجاست مافیایی که تنها بر باددهنده نظام آموزشی بخصوص آموزش عالی کشور هستند ادعا میکنند که با مجوز و تایید وزارت علوم، قابل ترجمه، قابل استعلام و دارای کد رهگیری است. مدارکی که هم قابل معادلسازی هستند و هم از دانشگاههای قانونی کشور و هرچه پول بیشتری هزینه کنید مدرک بهتری میتوانید بهدست بیاورید.
اگر با یکی از این آگهی دهندگان تماس بگیرید، برخی همان اول کار صحبت نمیکنند و از طرف شماره تماس میخواهند تا خودشان در فضای امن با آنها تماس گرفته و به مشاوره او بپردازند. گویی حتی این قدرت را دارند که استعلام شماره تماس وی را گرفته و بفهمند که صاحب شماره میتواند شخصی باشد که با وی وارد معامله شوند یا خیر!
برخی دیگر اما در همان ابتدای کار قیمت خود را اعلام کرده و خریدار را به سمت خود میکشانند. یکی از این افراد که در جواب سؤال ما مبنی بر قیمت کارشناسی ارشد رشته مدیریت چقدر است، جواب داد:
2.5 میلیون تومان!
این جواب هر شخصی را به فکر فرو میبرد که با این مقدار هزینه که حتی کمتر از شهریه یک ترم دانشگاههای شهریهای است چرا با چند سال تحصیل و هزینهای حدودی بین 12 تا 18 میلیون خرج کنم و راه چندساله را یک شبه طی نکنم؟
درست است که در بسیاری این موارد، مدارک جعلی از آب در میآیند یا اصلا مدرکی در کار نیست و صرفا کلاهبرداری است اما این سؤال پیش میآید که چرا همچین افرادی چه به قصد فروش واقعی مدرک و چه به قصد کلاهبرداری میتوانند آزادانه وارد این پلتفرمها شده و به تبلیغات برای
خود شوند.
مدرکی که بسیاری از دانشجویان ما در دانشگاههای کشور باید شب و روز زمان بگذارند، درس بخوانند و در برخی موارد شهریههای آنچنانی بپردازند چرا باید افرادی باشد که یک شبه صاحب مدرکی میشوند که برخی چندساله به آن میرسند؟
به نقل از خبرنامه دانشجویان؛ آیا واقعا راهی برای مقابله با این مافیای آموزشی که تنها جامعه نخبگانی ما را به سخره گرفته و آنها را از ادامه تحصیل ناامید میکنند، نیست؟ نخبگان و دانشجویان در کشورمان همواره از خود سؤال میپرسند؛ چه ارتباطی بین مافیای این حوزه و مسئولین مربوطه برای تهیه این گونه مدارک وجود دارد؟
سؤالاتی که سالهاست ذهن بسیاری از عموم مردم و دانشجویان این کشور را درگیر خود کرده و در بسیاری از موارد دانشجویان را از تحصیل ناامید یا رنجیده خاطر کرده است. پلتفرمهای آگهی چرا راه چنین مافیایی برای ضربه زدن به نظام آموزشی را باز گذاشته و با هر ابتکار عملی که بخواهند میتوانند تبلیغات غیرقانونی خود را انجام داده و جذب مشتری کنند؟