امام‌حسن(ع) در مکانی نشسته بود، چون خواست بلند شود و برود، فقیری وارد شد. امام به آن فقیر خوش‌آمد گفت و با او ملاطفت کرد و سپس فرمود: انک جلست علی حین قیامنا، افتأذن لی بالانصراف» یعنی ای مرد تو وقتی آمدی و نشستی که ما برای رفتن برخاستیم. آیا اجازه می‌دهی به رفتن ما؟ مرد فقیر عرض کرد: آری ای پسر رسول خدا(ص)(1)
‍____________
1- تعالیم امام‌حسن(ع) شیخ حسن کافی، ص 32