کفران نعمت انتخابات
آیت‌الله سید حسن عاملی
انتخابات، بزرگ‌ترین تکریم و نعمت برای یک ملت است. ملت از آن طریق، بر حساس‌ترین مناصب حکومتی تولیت دارد و به راحتی دولت‌ها و افراد را جابه‌جا کرده و اداره خود را در مدیریت کشور، تنفیذ می‌کند. شکر این نعمت، استفاده از این نعمت و شرکت در انتخابات است.
این را مقایسه کنید با بعضی از کشورها که نه تنها انتخابات بلکه حتی قانون اساسی هم ندارند؛ به طوری که در عربستان، وهابی‌ها، قانون اساسی را شرک می‌دانند و خاندان حاکم را خاندان برگزیده خداوند می‌شمارند و می‌گویند در برابر انتخاب خداوند، ملت حق انتخاب ندارد و این آیه را می‌خوانند:«وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَهًْ إِذَا قَضَى اللَهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَهًْ مِنْ أَمْرِهِمْ» (احزاب 36) یعنی هيچ مرد و زن مؤمنى را نرسد كه چون خدا و فرستاده‌اش به كارى فرمان دهند، براى آنان در كارشان اختيارى باشد.
بعضی از کشورها هم انتخابات دارند، اما همیشه یک نفر انتخاب می‌شود. آنها قانون اساسی را تغییر داده و خود را رئیس‌مادام‌العمر کرده‌اند. این اهانت به یک ملت است.
در حالی که در کشور ما به اندازه عمر انقلاب، انتخابات برگزار شده و سرنوشت کشور، توسط خود ملت تعیین می‌شود.
کفران نعمت بزرگی است اگر کسی از این نعمت استفاده نکند. انتخاب اصلح، حق مردم است و لذا ضایع کردن این حق، ضایع کردن حق‌الناس بلکه ضایع کردن حق‌الله است ،چون رسول خدا (ص) فرمود:«ايما رجل استعمل رجلاً علی عشرهًْ انفس علم انّ فی العشرهًْ افضل ممن استعمل فقد غشّ الله و رسوله و غش جماعهًْ المسلمين» (كنز العمال، ج 6، ص19، ح14653) یعنی هر كس مردى را بر ده تن رياست دهد و بداند كه ميان آنها كسى هست كه از او (فرد انتخاب شده) برتر است پس به خدا و رسول خدا و جماعت مسلمين خیانت كرده است.
و باز فرموده: «إذا وسد الأمر إلى غير أهله فانتظر الساعهًْ» یعنی در هر جامعه‌ای که کار دست نا اهل افتاد، قیامت آن جامعه برپا می‌شود.
امام صادق(ع) فرمود: «مَا أُبَالِي إِلَى مَنِ اِئْتَمَنْتُ خَائِناً أَوْ مُضَيِّعاً.» (تحف‌العقول، ج 2، ص 367) یعنی برای من فرق نمی‌کند که به خائن اعتماد کنم یا به ناشی!
آن حضرت در تعبیر جالب دیگری فرمودند: «عَلَيْكُمْ بِتَقْوَى اَللَهِ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ اُنْظُرُوا لِأَنْفُسِكُمْ فَوَ اَللَهِ إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيَكُونُ لَهُ اَلْغَنَمُ فِيهَا اَلرَّاعِي فَإِذَا وَجَدَ رَجُلاً هُوَ أَعْلَمُ بِغَنَمِهِ مِنَ اَلَّذِي هُوَ فِيهَا يُخْرِجُهُ وَ يَجِيءُ بِذَلِكَ اَلرَّجُلِ اَلَّذِي هُوَ أَعْلَمُ بِغَنَمِهِ مِنَ اَلَّذِي كَانَ فِيهَا» (الکافي، جلد۸، صفحه۲۶۴ ) یعنی بر شما باد تقواى خدايى كه يكى است و شریکی ندارد و خويش را بپاييد كه بخدا سوگند، مردى از شما كه رمۀ گوسفندى دارد و براى آنها چوپانى داناتر به وضع گوسفندان از او بيابد، باید آن چوپان نخستين را بيرون كند و اين مرد داناتر به گله را به جاى او بگمارد.
در عرض یک روز، خود ملت، سرنوشت کشور، مقدرات و مدیریت چهارساله آن را تعیین می‌کند. اگر گرانی درست شود، ریشه در انتخاب دارد و اگر ارزانی و توسعه درست شود، ریشه در انتخابات دارد. اگر کشور اقتدار و اعتلاء پیدا کند، ریشه در انتخاب دارد و....
قرار است 28 خرداد، سرنوشت اقتصاد کشور، اخلاق کشور، فرهنگ کشور، دین کشور و عزت و اقتدار کشور را در دنیای پرآشوب به مدت چهار سال به دست یک نفر بسپاریم.
مروان‌بن حکم‌بن ابی‌العاص‌بن امیه، دو سال بعد از هجرت به دنیا آمد. نویسنده و دفتردار عثمان بود و در زمان معاویه، حاکم مدینه شد و پس از مرگ معاویه‌بن یزید به خلافت رسید و دوران خلافت او 9 ماه بیشتر نبود و در سال 63 هجری فوت کرد.
وی زمانی که در مدینه بود، شخصی را دید که کنار قبر پیامبر (ص) نشسته و صورت خود را روی قبر گذاشته است. گردن او را گرفت و گفت آیا می‌دانی چکار می‌کنی؟ وقتی دقت کرد دید صحابی بزرگ رسول خدا، ابوایوب انصاری است. ابوایوب پاسخ داد:« نعم جِئْتُ رَسُولَ اللَهِ ولم آتِ الْحَجَرَ سمعت رَسُولَ اللَهِ یقول لاَ تَبْکُوا علی الدِّینِ اذا وَلِیَهُ اَهْلُهُ وَلَکِنِ ابْکُوا علیه اذا وَلِیَهُ غَیْرُ اَهْلِهِ» یعنی بلی من آمده‌ام پیش رسول خدا (ص) و پیش سنگ نیامده‌ام. از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ) شنیدم که می‌فرمود: برای دین‌گریه نکنید زمانی که افراد شایسته حاکم باشند؛ ولی زمانی‌گریه کنید که نا‌اهلان حکومت می‌کنند.(المستدرک علی الصحیحین 4/515 – مسند احمد 5/422 – تاریخ دمشق 57/249 – مجمع الزوائد 5/245)
این حدیث، نظریه وهابیت را نیز محکوم می‌کند.
از همه این مطالب معلوم شد که انتخابات، یک فرصت طلایی است؛ هرکس شرکت نکند، از حق مسلم خود و از حق بسیار بزرگ خود، چشم‌پوشی می‌کند و این فرصت طلایی را به طور مجانی به دیگران می‌دهد.
اگر کسی در انتخابات شرکت نکند، معنای آن این است که از دیگران می‌خواهد که برای او سرنوشت تعیین کنند.
اگر کسی در لزوم شرکت در انتخابات تردید دارد، به سخنان دشمنان و به سمت تیرهای آنها نگاه کند. دشمن بیش از 40 سال است که در صدد انتقام است.
یک وزیر آمریکایی می‌گوید «آرزو دارم شب بخوابم، صبح بیدار شوم ببینم روی نقشه جهان، کشوری به نام ایران وجود ندارد.»
در سال 1382 رامسفلد وزیر دفاع وقت آمریکا در یک سخنرانی گفت «ای کاش در ایران معجزه‌ای رخ دهد و رژیم ایران به طور ناگهانی و در عرض چند دقیقه سقوط کند. همچنانکه در عرض چند دقیقه کشور را از دست شاه گرفت» این آرزو را یک وزیر اسرائیلی درباره غزه کرده و گفته بود «ای کاش شب بخوابیم صبح بلند شویم ببینیم غزه وجود ندارد و طوفان ،غزه را برده است «. انقلاب اسلامی اینها را به ای کاش و آرزو مثل اطفال انداخته است.
جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ گفت « تهران را در زیر فشار سنگینی قرار داده‌ایم، ما آن قدر فشار بر ایران را ادامه می‌دهیم تا صدای خرد شدن استخوان‌هایش شنیده شود».
روز انتخابات می‌توان کاری کرد که به جای شکسته شدن استخوان‌های ملت ایران، هیبت، هیمنه، آرزوها و شاخ شیطان بزرگ شکسته شود. اگر فردای انتخابات آنها ببینند حضور کم رنگ است، برای ما برنامه‌ریزی‌های خطرناکی می‌کنند. عیب بزرگی است که یک ایرانی در این موضوع به آنها کمک کند.
رهبر معظم انقلاب فرمودند: «جنگ تحمیلی به خاطر این اتفاق افتاد که دشمن در ما احساس ضعف کرد. اگر می‌خواهید دشمن را از تهاجم منصرف کنید، اظهار ضعف نکنید و قوت خود را آشکار کنید.اشتباه بعضی از ما در چالش اقتصادی بزرگی که کشور دچار آن است این بود که در زمینه اقتصادی احساس ضعف شد.»
در دنیای معاصر، هر کشور اقتدار نداشته باشد، به آن کشور حمله می‌کنند. منطق دنیای معاصر، منطق «الحق لمن غلب» است و هیچ اقتداری بالاتر از حضور مردم در صحنه نیست. در هر دوره که ملت صحنه را ترک کرده، دشمن حمله کرده است.
نخست‌وزیر یک کشور بزرگ صنعتی می‌گوید: « همه به انتخابات ایران چشم دوخته‌اند» این یعنی اینکه برنامه‌ریزی ما برای ایران از فردای انتخابات شروع می‌شود.
هدف دشمن از تحریم و از جنگ روانی، سه مطلب است:
خسته کردن مردم تا صحنه را خالی کنند،
سست کردن اراده مسئولین،
و ایجاد شکاف بین مردم و نظام تا نظام پشتوانه اصلی خود را از دست بدهد.
تمام فشار‌ها، این سه مقصد را دنبال می‌کند و آنها به طور مدام در حال رصد این سه امر هستند. به محض اینکه به اینها دست پیدا کنند، قطعا به ما مهلت نمی‌دهند. به تعهد خود در برابر برجام هم که عمل نکردند، دقیقا در این راستا بود.
این سیاست دائمی آنها در برابر حکومت‌های برخاسته از رأی مردم است که با آنها همسو نیستند.
ران پل، قانون گذار آمریکایی می‌گوید: « نظریه ما آمریکایی‌ها این است که باید با ایجاد دردسر یا از طریق تحریم، آنقدر مردم کشورها را آزار دهیم تا آنها به این نتیجه برسند که باید حکومتشان را سرنگون کنند.» کسی که در انتخابات شرکت نمی‌کند براحتی و به صورت مجانی این پروژه خطرناک آنها را تقویت می‌کند.
دو دشمن ملت ایران
کشور ما دو نوع دشمن خطرناک دارد؛
یکی دشمن خارجی است. قدرت‌های بزرگ به صف شده‌اند و در حال جنگ با ما هستند؛ از جنگ نظامی عاجزند، به جنگ تحریمی و روانی روی آورده‌اند.
8 هزار کانال ماهواره‌ای در ایران قابل دریافت است. قبلا 3 هزار کانال بود. از میان این کانال‌ها، بیش از 170 کانال به زبان فارسی صحبت می‌کنند.
اینها تماما بذر نفرت را با دروغ، شایعه، آمار سازی، افتراء، جعل حقائق، سیاه‌نمایی و... مثل باران بر سر ملت ما می‌ریزند و هنر بزرگ ملت ما این است که در برابر این جنگ روانی نابرابر، شکست نخورده و آنها را ناکام گذاشته است. صبح تا شب حرف این کانال‌ها این است که در انتخابات شرکت نکنید.
حضرت امام فرمودند: اگر آنها ما را تایید کنند باید در کار خود تردید کنیم. سرمایه‌گذاری سنگینی شده تا مردم را مأیوس کنند و رأی مردم را در سرنوشت خود مؤثر ندانند.
دشمن دوم، داخلی است؛ و آن، ناکارآمدی و سوء مدیریت است.
ما باید با هر دو دشمن بجنگیم و میدان را ترک نکنیم. ترک میدان جنگ که در اصطلاح شرعی و فقهی به آن « الفرار من الزحف » می‌گویند، گناه کبیره است. راه جنگ با دشمن داخلی یعنی ناکارآمدی، انتخاب رئیس‌جمهور اصلح، کاردان و کاربلد است.
قهر از صندوق، رها کردن دشمن برای قتل، غارت، فساد و تباهی است. در این عرصه، اولین‌اشتباه، آخرین‌اشتباه است و ممکن است در اثر ترک صحنه، فاجعه یا فاجعه‌هایی رخ دهد که دیگر هیچ وقت قابل جبران نباشد.
کسانی که قصد دارند در انتخابات شرکت نکنند برای آنها یک آیه می‌خوانم. حجت با این آیه تمام است. خداوند در ماجرای جنگ تبوک که بسیار دشواری داشت می‌فرماید: «هیچ گامی در جایی که کافران را به خشم آورد برنمی‌دارید مگر اینکه پاداش عمل صالح به شما نوشته می‌شود».
این آیه دلیل است بر ثواب هر آنچه که موجب خشم و هراس کفار می‌گردد. آیه می‌فرماید:
«هيچ تشنگى و رنج و گرسنگي اى در راه خدا به آنان نمى‌رسد؛ و در هيچ مكانى كه كافران را به خشم مى‌آورد قدم نمى‌گذارند و از دشمنى غنيمتى به دست نمى‌آورند مگر اينكه به سبب آن، عمل صالحى براى آنان [در كارنامه‌شان] نوشته مى‌شود، زيرا خدا پاداش نيكوكاران را ضايع نمى‌كند. «... (توبه 120)
در زمان ما رأی دادن از مصادیق بارز این آیه است. یک رأی بیشتر، اقتدار بیشتر برای کشور ماست همان امری که دشمنان ما تحمل ذرّه آن را ندارند و آنها را به غیظ و هراس می‌آورد. معنی « إِنَّ اللَهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ » در آخر آیه این است که آن کسی که در خانه نشسته با کسی که پای صندوق رأی آمده برابر نیست.