«رفیق حریری»، سیاستمدار تحت حمایت فرانسه و آل‌سعود، که نخست‌وزیر مکلف لبنان هم هست، هنوز نتوانسته-یا شاید هم نخواسته- دولتی تشکیل دهد و فضای سیاسی لبنان کاملاً به یک کلاف سردرگم شده است. چندی پیش «میشل عون» رئیس‌جمهور لبنان در بیانیه‌ای شدیداللحن علیه سعد حریری رئیس‌جریان «المستقبل»، تصریح کرد که رئیس‌ این جریان ضمن افترازنی به او، از مسئولیت‌هایش فرار می‌کند. وضعیت تیره اقتصادی لبنان هم کاملاً مشهود است و جان لبنانی‌ها را به لب رسانده. تمام این‌ها منجر به آغاز مجدد اعتراض‌ها در لبنان شده که غالباً هم کور و بی‌هدف و خشمگین است.
قیمت هر یک دلار در این کشور به ۱۵ هزار لیره! لبنان رسیده و جمعه برخی خیابان‌های بیروت شاهد اعتراض‌هایی به این وضع بود و معترضان برخی مسیرها را بستند. بیشتر داروخانه‌ها در مناطق مختلف لبنان در راستای اعتصابی که به آن دست زده‌اند دیروز را تعطیل کردند و قرار است امروز نیز این اعتصاب ادامه داشته باشد. داروخانه‌ها اعلام کرده‌اند به دلیل نایاب شدن دارو در بازار، احتکار یا قاچاق آن، قادر به تأمین داروهای بیماران نیستند.
معترضان با آتش زدن لاستیک‌ها، برخی مسیرها را در بیروت و دیگر مناطق لبنان از جمله نبطیه (در جنوب)‌، مسیر رابط میان دو منطقه «شویفات» و «ضاحیه»، و «بقاع» بستند.
به گزارش فارس، از سوی دیگر، ده‌ها نفر از سپرده‌گذاران در برابر بانک مرکزی لبنان در بیروت تجمع کرده و خواهان بازپس‌گیری سپرده‌های خود شده‌اند. آنها شعارهایی علیه «ریاض سلامه» رئیس‌بانک مرکزی این کشور سردادند.
گفتنی است، لبنان حدود یک سال و نیم و پس از استعفای ناگهانی سعد حریری، دچار یک بحران پیچیده سیاسی شد و غربگرایان دقیقا همین فرمول را در عراق نیز پیاده کردند. هدف ایجاد یک خلاء قدرت و در نتیجه، ایجاد ناتوانی در حل بحران‌های اقتصادی و سیاسی بود.
وضعیت لبنان زمانی بدتر شد که در مرداد ماه گذشته (۱۳۹۹) انفجاری مهیب در بندر بیروت رخ داد و تقریباً نیمی از پایتخت لبنان را ویران کرد و دولت «حسان دیاب» مجبور به استعفا شد. (انفجاری که سالروزش روز «عزای ملی» در لبنان نامیده شد.)