افزایش روز افزون قدرت چین به موضوع مجادلات آکادمیک گسترده‌ای در مراکز علمی و پژوهشی غرب تبدیل شده است. اینکه چین بعد از رسیدن به جایگاه اول قدرت جهانی چه سیاستی را در مناطق مختلف جهان در پیش خواهد گرفت و این مسئله که آمریکا در شرایط کنونی چه نوع رفتاری باید در مقابل چین در پیش بگیرد از مهم‌ترین دغدغه‌های غرب در این زمینه می‌باشد. در همین رابطه کیسینجر طی مصاحبه‌ای پاسخ این سؤال را داده. او تاکید می‌کند چاره‌ای جز کنار آمدن با چین قدرتمند
وجود ندارد.
کیسینجر در مصاحبه با «ماتیاس دافنر»، مدیرعامل «اکسل اشپرینگر» (شرکت انتشاراتی آلمانی) گفت: «دولت بایدن تلاش زیادی می‌کند تا رابطه را در محدوده‌های پذیرفته شده سنتی حفظ کند؛ اما اکنون با شرایطی مواجه است که افکار عمومی متقاعد شده که چین نه تنها کشوری با رشد سریع (که صحت دارد) بلکه یک دشمن ذاتی نیز هست و در نتیجه وظیفه اصلی ما مقابله با آن و کاهش ظرفیتش برای تبدیل شدن به یک کشور مهم است....اما چین هزاران سال و در ادوار مختلف تاریخ، یک کشور بزرگ بوده است؛ بنابراین، رشد چین نباید تعجب آور باشد و از پیامدهای آن این است که آمریکا برای نخستین بار در تاریخ خود با کشوری رو‌به‌رو است که به صورت بالقوه دارای قابلیت‌های قابل مقایسه با آمریکا در حوزه اقتصاد و با مهارت تاریخی عالی در انجام
امور بین‌الملل است.
در مورد شوروی اینگونه نبود. آنها حقیقتا در قابلیت‌های نظامی از آمریکا ضعیف‌تر بودند و هیچ جایگاه اقتصادی در عرصه بین‌المللی نداشتند. بنابراین، با توجه به بحران موجود، تقریباً یک نوستالژی خاص برای مسائل جنگ سرد وجود دارد».
کیسینجر در پایان این مصاحبه می‌گوید: «موضوع اساسی که باید به آن توجه شود، تنها جلوگیری از هژمونی (تسلط) چین نیست بلکه فهمیدن این موضوع است که اگر به  این هدف دست یابیم -که باید هم دست یابیم – نیاز به همزیستی با کشوری به همین بزرگی همچنان وجود دارد... اگر اروپا سیاست سوءاستفاده از اختلاف میان آمریکا و چین را دنبال کند، این اقدام، برخوردها را شدیدتر و بحران‌ها را طاقت فرساتر خواهد کرد».