ضرورت درس گرفتن از تجربه تلخ 8 سال گذشته در انتخابات پیش رو
اقـتصــاد معطل رفع تحریم نباشد
علی چاهخورزاده
«اقتصاد کشور را معطّل و پادرهوا در انتظار تصمیمگیری دیگران قرار ندهند که تحریم برداشته بشود ما این کار را میکنیم، آن کار را میکنیم. فرض کنید تحریم باقی خواهد ماند؛ اقتصاد کشور را بر اساس ماندن تحریم برنامهریزی کنید؛ و میشود برنامهریزی کرد؛ چشمانتظار نباید باشید. یکی از مشکلات اقتصاد ما در این سه چهار سال اخیر همین بوده که مدام گفتیم تحریم برداشته بشود، مثلاً فرض کنید این جوری میشود، تحریم برداشته شد آن جوری خواهد شد، سرمایهگذاری خارجی انجام بگیرد این جوری خواهد شد؛ این «اگر اگرها» اقتصاد را معطّل و سردرگم نگه میدارد و نبایستی بلاتکلیفی در اقتصاد به وجود بیاید، که این ضرر بزرگی است.»
این بخشی از سخنرانی نوروزی رهبر انقلاب است که ناظر به انتخابات خرداد ۱۴۰۰ و خطاب به کاندیدایی است که برای انتخابات ثبتنام میکند، این چندمین بار است که رهبر انقلاب درباره معطل نگه داشتن اقتصاد کشور صحبت میکنند، اقتصاد شاید از تعریف علمی دارای شاخصهای متعدد و بعضا پیچیده است، اما در بین عامه مردم اگر بخواهید از اقتصاد بگویید، شاید با چند کلمه مثل معیشت و قدرت خرید و امثالهم روبرو شوید، که اینها بازخوردهای اقتصاد در جامعه هستند.
از منظر سیاسی اما اگر به این مقوله نگاه کنیم بیشتر هشدار نسبت به نگاهی است که ظرفیتهای کشور را مثل دولت آقای روحانی معطل مذاکره با غرب میداند و تمام داشتههای خود را میگذارد برای امتیازدهی به دشمنی که عناد او نمایان است، متاسفانه در مدت نزدیک به ۸ سال از دولت روحانی ظرفیت کشور همیشه معطل چیزی به نام مذاکرات و رفع تحریم بوده است.
دولت اعتدال اصلاحطلب روحانی بعد از توافقات کوتاه مدت ژنو و لوزان با وجود مشاهدات بد عهدی طرف مقابل به سراغ برجام یا برنامه جامع اقدام مشترک رفت، در برجام به گفته آقای روحانی قرار بر لغو کلیه تحریم در روز توافق بودیم اما چیزی که مشاهده شد صرفا تعهدات یکجانه ما بود و برداشتن برخی تحریمها آن هم روی کاغذ بود.
اگر چه بعد از برجام چند تیم اقتصادی از اتحادیه اروپا به ایران آمدند اما ورود این هیئتهای اقتصادی نمایشی بود که بگوید فصل آغاز همکاریهای اقتصادی شروع شده است، اما در عمل به دلیل موانعی که هنوز برداشته نشده بود امکان تبادلات اقتصادی نیز فراهم نبود و عملا بعد از امضای برجام تغییر چشمگیری جز سفر چند هیئت اروپایی نداشت، این مطلب را مصاحبه آقای سیف با بلومبرگ به تایید میرساند.
رئیسوقت بانک مرکزی میگوید:تا به این لحظه «تقریبا هیچ چیز» از برجام عاید ایران نشده است. یکی از نیازهای ضروری ما تبدیل ارز است تا قادر به پرداخت پول به تامینکنندگان کالا باشیم و این امر نیز به نوبه خود نیازمند دسترسی به سیستم مالی آمریکا است.آمریکا و اروپا هیچگاه به تعهدات خود پایبند نبودند، در دوره اوباما اگر چه دموکراتها بارها صراحتا برجام را نقض کردند، اما دولتی که همه ظرفیتها را معطل این توافق کرده بود، هیچ گاه حاضر نشد در برابر زیاده خواهی طرف غربی
مقاومت کند.
در زمانی که حتی تحریمهای آیسا دوباره اعمال شد، دولت آن را نقض فاحش ندانست، بعد از خروج آمریکا دوباره رسانههای اصلاحطلب جوری فضا را ترسیم میکردند که انگار چیز مهمی نیست و یا اصلا آمریکا در برجام وجود نداشته است، نتیجه توافقی شکننده با دشمن که خواست اصلی آن رفع تحریم بود و این شعار این سالها مکرر از سوی مسئولین دولتی تکرار شده است، چیزی جز تحریمهای بیشتر در پی نداشته است.
موضوعی که باید در انتخابات خرداد ماه به آن دقت کرد، درس گرفتن از ۸ سال معطل ماندن کشور برای رفع تحریم است، رفع تحریم در عمل بسیار خوب است، اما رفع تحریم زمانی است که کامل تسلیم خواستههای استعماری دشمن بشویم و آن گاه میشویم جایی مثل لیبی که همه خواسته غرب را انجام داد و آخر همان غرب به آن حمله کرد.
ما باید با دیپلماسی قوی علیه تحریمها موضع مقاومی بگیریم و در کنار آن از ظرفیتهای داخل کشور برای ایجاد یک ایران قوی بهره بگیریم، کسی که در خرداد ماه با شعار مذاکره برای رفع تحریم به میدان بیاید همانی میشود که این سالها درگیر آن شدهایم، گرانی مسکن و خودرو و ارز و سخت شدن وضعیت معیشت حاصل نگاهی است که هنوز هم میگوید اگر با دشمن مذاکره کنیم مشکلات
حل میشود.