روزنامه فرهیختگان در تحلیل زمزمه‌هایی درباره مذاکرات غیرمستقیم یا بازگشت گام به گام و تدریجی آمریکا به برجام نوشت: نشست اخیر کمیسیون مشترک برجام در شرایطی برگزار شد که از یک‌سو ایالات‌متحده همچنان و بعد از گذشت حدود دوماه از حضور دولت جدید در کاخ‌سفید هیچ نشانه مثبتی برای احیای توافق ارائه نداده و تنها با لفاظی و برخی اقدامات رسانه‌ای و تبلیغاتی تلاش کرده به مدیریت فضا و تغییر نظر ایرانی‌ها بپردازد و ازسوی دیگر ایران نیز همچنان اصرار دارد که تنها مسیر احیای توافق و رعایت مفاد محدودیت‌های هسته‌ای ازسوی تهران بازگشت ایالات‌متحده و انجام تعهداتی است که ذیل این قرارداد و همچنین قطعنامه 2231 آورده شده است. ایران می‌گوید باید همه تحریم‌ها که در جریان فشار حداکثری اعمال‌شده برداشته شود و پس از این اقدام است که راستی‌آزمایی از جانب تهران شروع شده و درصورت تایید، گام‌های هسته‌ای نیز به عقب برخواهد گشت.
حدود 700 تحریمی که قرار بود در برجام ملغی شوند در 18اردیبهشت‌ماه سال97 و با خروج ترامپ از برجام دوباره اعمال شدند و پس از آن نیز حدود 800تحریم جدید به‌منظور عملیاتی‌شدن سیاست فشار حداکثری بر ایران اعمال شد و حالا آمریکا اگر می‌خواهد برجامی وجود داشته باشد باید این 1500تحریم را یکجا از میان بردارد. البته سیاست ایران درمورد حذف یک‌مرحله‌ای تمامی تحریم‌ها که بارها ازسوی مقام معظم رهبری و دیگر مقامات کشور ذکر شده یک منطق بزرگ و بسیار قابل قبول دارد. استدلال‌های ایران همگی مبتنی‌بر تجربه‌های گذشته هستند و گویای اینکه ورود به هرگونه میز مذاکره و چانه‌زنی آن‌هم در جایی که همه‌چیز روشن و معلوم است می‌تواند عواقب ناگواری به‌دنبال داشته باشد ممکن است تحریم را دائمی و نمایشی از حذف آن را ایجاد کند.
گفت‌وگو همان ترفندی است که در ماه‌های اخیر به دفعات از سوی تیم جو بایدن به‌عنوان یک عملیات روانی و رسانه‌ای جایگزین اقدام عملی برای اجرای تعهدات قبلی کاخ‌سفید شده و حالا همچنان به‌عنوان یک برنامه مهم در دستورکار آنهاست.
کارشناسان در این‌باره و به‌صورت خاص درباره این جریان‌سازی رسانه‌ای می‌گویند استفاده از ابزار رسانه و خبررسانی درمورد آمادگی برای گفت‌وگو و حتی لغو تحریم، این روزها ابزار مهمی است که می‌خواهد جامعه ایرانی را دوپاره کند و اتحاد شکل‌گرفته برای امتیاز ندادن به آمریکا و اصرار بر لغو تحریم‌ها را بشکند.
بسیاری با رصد وقایع میدانی معتقدند ایستادگی تهران بر قانون مصوب مجلس برای بازگرداندن برگ توانمندی هسته‌ای روی میز درحال نتیجه دادن است و درکنار آن امضای توافقنامه 25 ساله میان تهران و پکن نیز که می‌تواند عاملی برای بی‌اثر شدن همیشگی تحریم باشد نیز کمک کرده که آمریکا فعالیت‌های خود را با تغییر سیاست‌های تهران آغاز کند.
معماران تحریم در آمریکا بارها گفته‌اند تحریم تا جایی باید ادامه پیدا کند که اثرگذار باشد و ایران نتواند راه‌های جایگزین دائمی برای حل مشکلاتش پیدا کند. با مدنظر قرار دادن این مساله به‌نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها دوباره درصدد تغییر محاسبات و برنامه‌های تنظیمی ایران برای احیای اقتصاد زیر سایه تحریم هستند.