روزنامه آرمان در گزارشی با عنوان «تحرک اصلاح‌طلبان قلابی برای انتخابات: اصلاح‌طلب‌نماها استراحت کنند.»، به انشعاباتی که منجر به تشکیل احزاب «اعتماد ملی» و «جمهوریت» شد پرداخت و سپس نوشت: جریان رقیب سعی در ایجاد شکاف، در اردوگاه اصلاح‌طلبی کردند که نمونه آن تشکیل حزبی بود که دم از اصلاح‌طلبی می‌زد اما در عمل به سمتی حرکت می‌کرد که خواست جریان اصولگراست و هنوز هم نتوانسته با وجود دم زدن از اصلاحات در سخن، رفتاری داشته باشد که نشان دهد همراستا با برنامه‌های جریان اصلاحات حرکت می‌کند. بسیاری بر این عقیده هستند که حمایت از یک حزب و فراهم آوردن شرایط لازم برای فعالیت آن حزب معنایی جز ایجاد شکاف در جریان اصلاحات ندارد.
بجز ایجاد حزب اصلاح‌طلب‌نما، برخی افراد که تا چندی قبل ادعای اصلاح‌طلب بودن بیشتر از دیگران را داشتند به‌ناگاه بر طبل مخالفت با چارچوب‌های جریان اصلاحات و تصمیمات این اردوگاه زدند که دلیلش ترس از تهدیدهایی مبنی بر حذف شدن یا موضوعات دیگری بود. محمدرضا عارف چندی پیش به این افراد چنین اشاره کرد: «ما برای تهیه لیست امید در مجلس دهم از افراد تعهد گرفته و حدود 150نفر از لیست، به مجلس آمدند، ولی بعضی از آنها به تعهدات خود عمل نکردند. برخی از راه‌یافتگان به مجلس دهم از لیست امید تا آخر مجلس رفتار پاندولی خود را ادامه دادند و هرجا صلاح‌شان بود با ما همراهی می‌کردند و هرجا صلاح‌شان نبود با رقیب ما همکاری می‌کردند. آنها تا آخر مواضع طلبکارانه داشتند.» وظیفه این دسته از اصلاح‌طلب‌نماها مخالفت با دیدگاه‌های جمعی جریان اصلاحات از طریق مصاحبه با رسانه‌ها یا سخنرانی است. به عنوان نمونه، زمانی که تاکید اصلاح‌طلبان واقعی بر حمایت از کاندیدای اصلاح‌طلب است، آنها به یکباره خبر حمایت از کاندیدای نیابتی را سر می‌دهند تا اینگونه القا شود شکاف و اختلافی در جریان اصلاحات است.
با وجود چنین افرادی است که محسن آرمین فعال سیاسی اصلاح‌طلب این افراد را به گندم‌نماهای جوفروش تشبیه می‌کند.
آنچه در این تحلیل نشریه آرمان قابل تأمل است، معیار قرار دادن حمایت از نامزد نیابتی (اجاره‌ای) به عنوان تشخیص «اصلاح‌طلب» از «اصلاح‌طلب‌نما» و «اصلاح‌طلب قلابی» است! چه اینکه در این صورت، ‌قاطبه فعالان گروه‌های اصلاح‌طلب (به استثنای عارف و معدود حامیان باقی مانده برای او) به خاطر حمایت از روحانی در انتخابات سال 92، 96، قلابی و اصلاح‌طلب‌نما محسوب می‌شوند.
از سوی دیگر درباره انتخابات 1400 نیز برخی احزاب مانند کارگزاران و اعتدال و توسعه و... همچنان نامزد نیابتی و اجاره‌ای را بر نامزد اصلاح‌طلب فاقد روایی ترجیح می‌دهند.