محمدرضا طالقانی در تازه‌ترین صحبت‌های خود در مورد چگونگی گره خوردن زندگی اش با انقلاب اسلامی اظهار داشت: در جام آریامهر که ۱۷ تیم خارجی هم برای حضور در آن آمده بودند، شرکت نکردم و تعدادی از کشتی‌گیران دیگر هم به تأسی از من در این رقابت‌ها شرکت نکردند. من شب پنجشنبه در منزل حاج مهدی عراقی که رئیس‌هیئت و از بچه محل‌های من بودند حضور یافتم و او به من گفت پهلوان کاری کردید کارستان، و در آخر هیئت هم حاج آقا امامی کاشانی واعظ هیئت ما به من گفت پهلوان با ما به پاریس می‌آیی که من فقط یک یا علی گفتم.
وی در مورد اینکه چرا در جام آریامهر شرکت نکرد گفت: آن زمان که در بحبوحه اعتراضات، همه مردم از ما می‌خواستند که الان تظاهرات است و مردم را می‌کشند و شما هم کشتی نگیرید. من نوکر مردم هستم و این مسائل را به هم تیمی‌هایم منتقل کردم. آنها هم یک متن نوشتند که کشتی نمی‌گیرند و اسم مرا زیر آن نوشتند و بعد از آن هم کشتی نگرفتیم. اولین تبعات این کار این بود که من را از اردو بیرون کردند و به تبع من ۳۷ نفر از ۴۲ نفر از اردو آمدند بیرون. من در آنجا درس مشتی‌گری و مرام را از بچه‌های کشتی آموختم.
پیشکسوت کشتی کشورمان که با سایت فدراسیون کشتی گفت‌و‌گو کرده‌،در مورد زندانی شدنش گفت: یک روز بعد از آنکه با آقای کاشانی قرار گذاشته بودیم به پاریس برویم، مأموران آمدند جلوی درب خانه ما و مرا خواستند و وقتی رفتم دم درب خانه یک کشیده به صورت من زدند و مرا دستبند زده به باغ شاه سابق بردند و ۲۹ روز در آنجا زندانی بودم.وقتی زندانی شدم آقایان رفتند پاریس و من بعد از سپری کردن زندان، با چند نفر از دوستان به پاریس رفتیم و من در محضر حضرت امام خمینی(ره) و سایر یاران انقلاب بودم.
طالقانی در مورد خصوصیات امام(ره)گفت: امام خمینی دنیای خیلی بزرگی داشت و دیدش در سطح جهانی بود. من از ایشان درس‌های زیادی یاد گرفتم ولی دوست ندارم در مورد سفرم به نوفل لوشاتو زیاد صحبت کنم.من در مورد امام خمینی(ره) یک چیز را درک کردم و آن را در یک کلمه می‌گویم که آیه قرآن کریم است؛ هر کس خدا را در نظر بگیرد همیشه یک قلب مطمئن دارد و این موضوع در من یک اثر بسیار زیاد گذاشت. حتی پس از سخنرانی ایشان در هلی کوپتری که با امام(ره)در راه بیمارستان هزار تخت خوابی بودیم، دیدم ایشان محاسن خود را شانه می‌کرد و آرامش بسیار عجیبی داشت.
طالقانی در مورد اینکه چه شد که محافظ امام(ره)شد، گفت: چند روزی که در نوفل لوشاتو بودم حاج احمد آقای خمینی به من گفت شما بادیگارد خصوصی حاج آقا هستید، اما من متوجه نمی‌شدم و فقط می‌گفتم یا علی و ترسی نداشتم.
طالقانی در پایان در مورد اینکه ۴۲ سال از گذشتن انقلاب اسلامی می‌گذرد و در حال حاضر ایران را چگونه می‌بیند گفت: ما احتیاجی نداریم به شعار دادن و تظاهر کردن، من عشقم به این مملکت است. اگر هرکاری بخواهند حاضرم انجام بدهم تا مملکت من به جایی برسد که همه نگاهش کنند و من می‌گویم چو ایران نباشد تن من مباد. همه باید کنار هم بایستیم و باید کار کنیم تا در همه چیز از جلمه دانش، ورزش، اقتصاد و فرهنگ سرآمد باشیم.