به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، در برنامه‌ای که بیژن زنگنه برای انتخاب به عنوان وزیر نفت دولت دوازدهم به مجلس شورای اسلامی ارائه داد، شروع طرح ۴۸۰ هزار بشکه‌ای فراگیر پالایشی سیراف با خوراک میعانات گازی، به عنوان یکی از دستاورد‌های مهم او در دولت یازدهم بیان شد. طرحی توسط شاگرد خود آقای وزیر مطرح شده بود.
در بخش راهکار‌ها و راهبرد‌های عملیاتی که زنگنه در این برنامه برای اجرا در دولت دوازدهم بیان کرده نیز، به بهره‌برداری رساندن این طرح با هدف تغییر رویکرد از صادرات نفت خام به صادرات فرآورده‌های با ارزش افزوده بالا، ذکر شده است.
در سال ۱۳۹۳ به منظور انجام فاز توسعه‌ای و به بهره‌برداری رساندن این طرح، شرکت زیرساخت فراگیر پالایشی سیراف در قالب قرارداد EPC تاسیس و عملیات اجرایی طرح نیز از خرداد ۱۳۹۴ آغاز شد.
از با صرفه بودن یا نبودن اجرای این طرح که بگذریم، انتقاد بزرگ‌تر این است که قرار بود بر اساس برنامه وزیر نفت در زمان کسب رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی، این طرح تا پایان دولت دوازدهم آماده بهره‌برداری شود، اما با وجود آنکه تنها چندماه دیگر تا پایان سکانداری بیژن زنگنه بر وزارت نفت باقی مانده، هنوز خبری از پیشرفت‌های این طرح به گوش نمی‌رسد.
هدایت اله خادمی، کارشناس حوزه نفت و انرژی با انتقاد از طرح پالایشگاه‌های سیراف بیان کرد: در مجموع عملکرد وزارت نفت را مثبت ارزیابی نمی‌کنم، آن همه تبلیغات کردند که می‌خواهند یک طرح عظیمی را راه‌اندازی کنند، اما اصلا معلوم نشد که به کجا رسید.
وی افزود: صرف نظر از اینکه آیا محصول آن صرفه اقتصادی دارد یا نه، بحث مهم این است که آن همه تبلیغ کردند و چندین میلیارد تومان هزینه برای مراحل اولیه کار انجام دادند، اما در نهایت کار را نیمه‌کاره رها کردند. این طرح که قرار بود طی این سال‌ها به بهره‌برداری برسد، اکنون فقط یک زمین خاکی با یکسری تجهیزات اولیه است.
نماینده سابق مجلس یادآور شد: ایراد اصلی کار اینجاست که مدیران فعلی هرچند که خودشان انسان‌های خوبی باشند، اما تخصص لازم را ندارند. نه آقای زنگنه و نه آقای کرباسیان هیچ کدام تخصص نفت ندارند؛ هر کدام در حوزه تخصصی خودشان شاید بهتر عمل کنند، اما می‌دانیم که نفتی نیستند و فقط در وزارت نفت فعالیت می‌کنند.
شعار جلوگیری از خام‌فروشی و تکمیل زنجیره ارزش افزوده، سالهاست که از سوی مدیران مختلف کشور ما سر داده می‌شود، اما می‌توان گفت که مهم‌ترین کار برای جلوگیری از خام فروشی این است که قبل از سرمایه‌گذاری برای اجرای طرح‌هایی مانند پالایشگاه‌های هشت‌گانه سیراف، ابتدا باید زیرساخت‌های لازم برای استفاده از محصول آنها به عنوان خوراک در سایر صنایع فراهم شود؛ در غیر اینصورت چاره‌ای جز فروش محصولات میانی نفت که هرچند نفت خام محسوب نمی‌شوند، اما ارزش کمتری از فرآورده‌های نهایی آن دارند، باقی نخواهد ماند.