امروزه بسیاری از والدین با سؤال مهمی مواجه شده‌اند. آیا با توجه به شرایط کنونی برای فرزندان کودک و نوجوانمان گوشی شخصی بخریم یا خیر؟ والدین در برابر خواسته‌های فرزندان به دو گروه تقسیم می‌شوند. گروه اول والدینی هستند که اعتقاد دارند باید به همه درخواست‌های فرزندان تمکین کنند تا به اصطلاح فرزندان آنان عقده‌ای نشوند و در جامعه دوستان و اطرافیان احساس کمبود و ضعف نکنند، فلذا هرآنچه فرزندان می‌خواهند را با هر سختی که شده مرتفع می‌نمایند و عده‌ای هم از روی چشم و هم چشمی به چنین رفتاری مبادرت می‌ورزند و حتی حاضر هستند زیر بار قرض و منت دیگران بروند ولی به خواسته فرزندانشان جواب منفی ندهند.
گروه دوم والدینی هستند که بین برآورده کردن نیاز و خواسته فرزندان تفاوت قائل هستند و همچنین به مصالح تربیتی فرزندان نگاه دوراندیشانه و برنامه دقیقی دارند. پدر و مادری که اهداف صحیح تربیتی را برای تعالی فرزندانشان شاخص قرار داده‌اند آگاهی دارند که خریدن گوشی شخصی برای فرزندان کودک و نوجوان نه تنها خدمت نیست بلکه در حقیقت یک خیانت عظیم است. استفاده فرزندان از گوشی و تبلت والدین در زمان مشخص، برای استفاده مشخص و به میزان مشخص فاقد‌اشکال است ولی برخی والدین با توجیهات متفاوت اقدام به خریداری گوشی و یا تبلت شخصی برای فرزندان می‌نمایند و در کوتاه‌ترین زمان از این تصمیم خود پشیمان می‌شوند هرچند این پشیمانی می‌تواند نقش نوشدارو پس از مرگ سهراب باشد.
 اگر والدین به درخواست فرزندان در حوزه خرید گوشی شخصی تمکین نمایند دیری نخواهد پایید که با چنین جملاتی از سوی فرزندان مواجه می‌شوند.
1- گوشی خودم است و هرچقدر بخواهم از آن استفاده می‌کنم.
2- هر وقت و هرکجا اراده کنم می‌خواهم گوشی‌ام در کنارم باشد و من بتوانم از آن استفاده کنم.
3- می‌خواهم برای آن رمز بگذارم؛ چون گوشی خودم است.
4-گوشی خودم است و هر کاری دوست داشته باشم با آن انجام می‌دهم.
5- می‌خواهم با گوشی‌ام تنها باشم.
نوجوانی سنی حساس و به اصطلاح سن آتش زیر خاکستر است. سن گرایش به سن مخالف است و نوجوانان در این دوره سنی کنجکاوی بسیاری دارند، نسبت به دریافت شبهات و حرف‌های متفاوت علاقمندند و گرایش به محیط بیرونی از خانه دارند. بسیاری از نوجوانانی که والدین آنها از روی ساده انگاری و ندانستن مهارت و عدم ترسیم اهداف متعالی تربیتی برای فرزندان اقدام به خرید گوشی شخصی برای آنها می‌نمایند، عملا از رقبای تربیتی موجود عقب می‌افتند و از حالا به بعد گوشی است که سبک زندگی فرزند او را ترسیم خواهد کرد. چه بسیار فرزندانی که در خانواده‌های مذهبی رشد یافته‌اند و فقط و فقط به خاطر خریدن گوشی شخصی از فضای تحصیل و اخلاق و معنویت دور شده و گرفتار شهوت رانی و دوستان ناباب و حواشی خطرناکی شده‌اند. برخی والدین اعتقاد دارند که ما برای فرزندان نوجوان توضیح می‌دهیم که فرزندم! فضای مجازی امنیت ندارد و تو باید مواظب باشی! حال آنکه نمی‌دانند کشش و جذابیت دوره نوجوانی خیلی قوی‌تر از توصیه‌های مادرانه و پدرانه است. یک نوجوان در این سن مملو است از کنجکاوی و کشش به جنس مخالف و خریدن و در اختیار گذاشتن گوشی شخصی برای او می‌تواند او را به قهقرا سوق دهد.
والدین محترم باید توجه داشته باشند برای اینکه فرزندان بتوانند هم از فن آوری استفاده صحیح کنند و هم از تاثیرات مخرب داشتن گوشی شخصی بدور باشند، لازم است به جای خریدن گوشی شخصی برای فرزندان،گوشی یا تبلت خودشان را برای استفاده مشخص، برای زمان مشخص و به مقدار مشخص و با نظارت خودشان در اختیار فرزندان قرار دهند. مثلا در این ایام کرونا مدت 2 ساعت برای پیگیری امور درسی در برنامه شاد یا 20 دقیقه برای بازی با گوشی در اختیار فرزندشان قرار دهند. باید توجه داشت که فضای مجازی آنقدر در سنین کودکی و نوجوانی برای فرزندان جذابیت دارد که که اگر نظارت و دقت والدین بر عملکرد فرزندان نباشد و یا به خواسته فرزندان مبنی بر خریدن گوشی شخصی تمکین نمایند، کار تربیت خیلی سخت‌تر خواهد شد و ضررهای مهم و حتی غیر قابل جبران و آینده‌ای مبهم در انتظار چنین فرزندانی خواهد بود پس لازم است حواسمان به این هیولایی که در کمین فرزندانمان است بیشتر باشد.
محسن پوراحمد خمینی- روانشناس و کارشناس خانواده