سیدعلیرضا واعظ موسوی

۰۲۱ یک سریال خوش رنگ و لعاب به حسب ظاهر است! رنگ‌های دکور و محیط و البسه بازیگران، جذابیت قابل توجه بصری سریال است؛ اما با محتوایی ضعیف و داستانی ناپخته و فرم هنری معیوب.
آقایان جواد رضویان و سیامک انصاری، نشان دادند که توان تبدیل شدن به کارگردانی بارز در عرصه طنز را، فعلا ندارند!
استفاده از تیکه کلام‌های جویده شده در سریال‌های طنز گذشته، استفاده از شوخی‌های اینترنتی، گاه با رگه‌های جنسی و بکار بردن تیکه پرانی‌های مختص رضویان یا انصاری در سریال‌های قبلیشان، معنا و قالب «طنز» را نمی‌سازد!
این سریال یکپارچه و یکدست و دارای روند داستانی بجا نبود. اصلا نتوانستم با آن ارتباط برقرار کنم. فقط لهجه گیری‌های جواد رضویان و یا اداها کنایه‌های سیامک انصاری که کپی آثار دیگر وی یعنی شب‌های برره، قهوه تلخ و... بود، کمی باعث خنده می‌شد! و البته با خود فکر می‌کردم که این خنده، ریشه عمیقی ندارد و در واقع تکرار خاطرات آن سریال‌هاست.
بنای تخریب ندارم، بلکه بنای توصیه و توضیح دارم و دوست دارم به عزیزانی چون سیامک انصاری و جواد رضویان بگویم: در مرتبه بازیگر شاخص طنز که صاحب سبک خود هستید، بمانید و تا زمانی که سبک قابل توجهی در مجموعه ‌سازی طنز پیدا نکرده‌اید، به کارگردانی دست نزنید که اصل هویت هنری حساس خود را هم زیر سؤال می‌برید.
از سوی دیگر باید گفت، استفاده از بازیگران جدیدی که نمک خاصی در طنز ندارند و سعی می‌کنند تا می‌توانند خود را نشان دهند، یکی دیگر از ضعف‌های این اثر بود.
در کل، بار طنز این سریال روی داستان سوار نبود، بلکه روی شخصیت‌هایی بود که مردم با ایشان خاطرات طنز داشته‌اند مثل سیامک انصاری، جواد رضویان و سروش جمشیدی.
در مورد سروش جمشیدی این نکته را بگویم که او با اینکه می‌تواند پدیده جدیدی در عرصه طنز باشد، اما هنوز نتوانسته در آثاری دیگر مثل این سریال، آنچنانکه در نقش «قیمت» برنامه تلویزیونی «دورهمی» خوش درخشیده، بدرخشد و این نشان دهنده قدرت کارگردانی «مدیری» و توان جمشیدی در بازی «تیپیک» است.
امیرحسین رستمی هم در این سریال جایگاه جالبی نداشت. بازی او در این سریال بازتابی شفاف از سریال تلویزیونی «شمس العماره» است. در آنجا خنگ تر، در اینجا باهوش تر! اما رفتار تقریبا همان است.
اما در مورد علیرضا استادی نظر مثبتی دارم؛ بازیگر خوبی که به آرامی در حال اوج است. شرایط نگذاشته که در این سالها خوب دیده شود؛ زیرکی خوبی در حرکت هنری دارد و طنز نمکین خوبی در او وجود دارد؛ برای ایشان، امید توفیق بیشتر و چهره شدن را دارم.
در مورد بازی بازیگران خانم هم حرفی برای گفتن نیست چون به واقع بازی خاصی نداشتند.
تجربه کردن در عرصه طنز، کار بدی نیست. یعنی معتقدم چنین آثاری باید ساخته شود که هم، قدر آثار امثال آقای مدیری بیشتر دانسته شود و هم تلویزیون ملی، منتظر و معطل امثال آقای مدیری نماند و هم اینکه تا تجربه ساخت اثر در مدیوم تلویزیون رخ ندهد، افرادی مثل آقای رضویان در حد گیشه شبکه خانگی می‌مانند و برای جامعه خود رشد نمی‌کنند! اما حرف بنده توصیه‌ای برای رشد بیشتر است و اینکه امیدوارم این سریال خرج آنچنانی را روی دست سازمان صدا و سیما و در واقع بودجه بیت‌المال نگذاشته باشد. آنهم به اسم وجود چهره‌ها در آن!
شاید گفته شود که کمی قبل‌تر گفتم که آقایان رضویان و انصاری دست به کارگردانی نزنند و اینک توصیه به ساخت این آثار با قیمت ارزان و برای افزایش تجربه و پر شدن آنتن سیما دادم و این دو، مخالف هم است! اما اگر ریزبین باشید خواهید فهمید که توصیه اول به آن دو هنرمند عزیز است و این توصیه اخیر به مدیران سیما!
در یک جمله بگویم: تجربه کنید و ‌بسازید و آنتن ملی را با ساخته‌های بومی پر کنید، اما پولی هنگفت به گرده ملت سوار نکنید.