یادی از شهید مدافع حرم اسماعیل زاهدپور
چگونه از فرزندانش دل کند؟(حدیث دشت عشق)
در پنجمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم اسماعیل زاهدپور قرار داریم. شهید اسماعیل زاهدپور ۳۰ شهریور سال۱۳۵۰ در شهرستان کردکوی دیده به جهان گشود. این شهید عزیز از 13 سالگی در جبهههای حق علیه باطل شرکت می کرد. وی همچنین سالها هم در مناطق غرب کشور مشغول دفاع از حریم کشور بود. زاهدپور، نیروی بازنشسته سپاه و از تکاوران یگان صابرین، تیپ مردمپایه نینوا گلستان و از مربیان پاراگلایدر و چتربازی بود. این شهید بزرگوار پس از سالهای متمادی خدمت صادقانه در سپاه بازنشسته شده بود. اما پس از درگرفتن فتنه تکفیریها، برای دفاع از حرم داوطلبانه راهی دیار شام شد. وی که شهادت را گمشده زندگی خود میدانست، سرانجام به آرزوی خودش رسید و یازدهم آبان سال 94 در سوریه همچون مولایش، سر از تنش جدا شد و به شهادت رسید.
از شهید زاهدپور، دو فرزند پسر به نامهای علی و ارمیا یادگار مانده است. یکی از دوستانش تعریف میکرد: «حاج اسماعیل عاشق شهید و شهادت بود و هرجا یادواره شهدا برگزار میشد با ذوق و شوق در آن مراسم شرکت میکرد... یکی از رفقا میگوید او در این ماههای آخر بسیار بیتاب بود و دائما به سپاه رفت و آمد داشت و پیگیر اعزام به سوریه بود. به او گفتم: اگر به سوریه بروی و شهید شوی بچهها چه میشوند؟ تو که از وابستگی ارمیا به خودت باخبری! حاج اسماعیل در جواب گفت: آرزوی ما انسانها تمامی ندارد، نگران فرزندانم هستم اما آنها را به خدا و حضرت زینب(سلامالله علیها) میسپارم.»