روزنامه فرهیختگان درباره سخنان اخیر نوبخت در همدان نوشت: وی در سخنانی که از سوی یک رسانه دولتی منتشر شد، مدعی شد، آمریکایی‌ها اجازه فروش یک قطره نفت هم نمی‌دهند و تحریم‌‌هایی که اعمال شده از ماجرای نفت در برابر غذا هم سنگین‌تر است.
در اینکه آمریکا نمی‌خواهد ایران نفتی بفروشد و فشار حداکثری بر اقتصاد ایران وارد کند، تردیدی وجود ندارد، اما واقعیت‌‌های کف میدانی گویای نکات دیگری است. هفته گذشته بود که منابع رسمی اقتصادی در چین رسما میزان واردات نفت از ایران را اعلام کردند که البته شواهد و قرائن نشان می‌دهد فروش غیررسمی نفت فقط به چین چند برابر رقم اعلام‎شده رسمی از سوی آنهاست.
در اینکه وضعیت ارزی دولت خوب نیست که آن هم حاصل کار خود دولت است، تردیدی وجود ندارد اما وضعیت ریالی دولت چطور؟ افزایش درآمد 10 برابری مالیات از بورس، فروش 60 هزار میلیاردی اوراق، درآمد 16 هزار میلیاردی از واگذاری‌‌ها در بورس که سه هزار میلیارد بیشتر از درآمد پیش‎بینی‎شده تا پایان سال است و... نشان می‌دهد اوضاع ریالی دولت خیلی هم بد نیست. به نظر ایشان و دولت، مردم حتی رضایت نسبی از اوضاع درآمد‌‌های ریالی خود دارند؟ ناکارآمدی و تبعیض روزافزون در حوز‌ه‌ای که صددرصد مرتبط با زیرمجموعه خود آقای نوبخت است، آیا توجیهی دارد؟
جناب نوبخت جوری مسئله را طرح می‌کند که گویا درآمد‌‌های ارزی دولت صرفا به‎دلیل یک‌سری شرایط تحمیلی به این نقطه رسیده و خود دولت تقصیری نداشته و در این میان روی حافظه‌‌های کوتاه‎مدت حساب ویژه کرده است. آقای نوبخت حتما خوب می‌داند که این اوضاع حاصل طراحی خود دولت در سیاست خارجی است. زمانی که دولتمردان برای برجام مدال افتخار به گردن همدیگر می‌انداختند، منتقدان هشدار این روز‌ها را داده بودند.
این اظهار عجز و ناتوانی اقتصادی دولت ‎تنها طرف غربی را در تحمیل فشار حداکثری حریص‌تر می‌کند.
فرهیختگان در ادامه با بیان اینکه «با تحریف، تحریم‌ها را تشدید نکنید» از سوژه‌سازی خلاف واقع برای رسانه‌های ضد انقلاب انتقاد کرد.
آنچه به یادداشت روزنامه فرهیختگان باید اضافه کرد، ذکر این نکته است که اظهارات خلاف واقع نوبخت حتی اگر صددرصد درست هم بود صرفاً اعتراف به ناکارآمدی سیاست‌های دولت و بی‌تدبیری مفرط در دل‌خوش کردن به برجام بوده است. چه اینکه دولت قبل بدون برجام، بسیار بیشتر از دولت برجام، نفت می‌فروخت و اعتنایی به تحریم‌های کذایی نداشت.