آقايانى هم كه در بلاد هستند دوستان خودشان را، طلبه‏هايى كه در آنجا هستند، جوان‏هايى كه آنجا هستند، آنها را ارشاد كنند به اينكه مبادا خداى نخواسته، يك وقت از اين زى طلبگى خارج بشوند و خروج آنها موجب تزلزل عقيدتى در مردم بشود. شمايى كه براى هدايت مأمور شديد و خودتان را در سنخ اشخاصى كه ارشاد مى‏كنند مردم را، وارد كرديد، مبادا خداى نخواسته، به واسطه اعمال- اعمال بعضى- عكس آن مطلبى كه در ايده شماست تحقق پيدا بكند.

صحیفه امام؛ ج18؛ ص15 | جماران؛ 28 تیر 1362