گروه اقتصادی-

هفته پیش جمعی از کامیون‌داران در استان اصفهان و برخی نقاط کشور در تجمعاتی خواهان رسیدگی به مشکلات صنفی خود شدند و پایین بودن نرخ کرایه، نبود بار، نرخ بالای بیمه، گرانی قطعات یدکی و نبود عدالت در توزیع بار در بنادر و مجتمع‌های بزرگ تولیدی را از مهم‌ترین مشکلات صنفی خود اعلام کرده بودند.
مشکلاتی که موجب اعتصاب راننده‌تانکرهای جاده‌پیما شد و در پی آن، با نرسیدن بنزین به برخی استان‌ها از جمله فارس و اصفهان صف‌های طولانی در مقابل برخی جایگاه‌های عرضه سوخت ایجاد شد.
یکی از این رانندگان درباره مشکلات قشر مالکان کامیون و راننده‌ها گفته بود: «پس از افزایش قیمت ارز، قیمت قطعات و لوازم یدکی کامیون در کشور بسیار بالا رفته است، قطعه‌فروشان و فروشندگان قطعات یدکی، به هیچ عنوان مایل به فروش نیستند، چون هر روز با تورم مواجه هستیم و قیمت‌ها هر روز فرق می‌کند، آنها هم قطعه نمی‌فروشند.»
راننده دیگری هم بیان کرده بود: «چرا ما رانندگان باید تاوان ناتوانی دولت در مدیریت اقتصادی کشور را بدهیم. ما در دولت نهم و دهم جداً چنین مشکلاتی را نداشتیم، بازار رونق زیادی داشت، بار همه جا بود و وضعیت هم خوب بود، اما در این شرایط مشکلات اقتصادی واقعاً کارد به استخوانمان رسیده است.»
هر چند پس از این اعتراضات، سخنگوی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی اعلام کرد با پرداخت بدهی راننده‌تانکرهای جاده‌پیما، عرضه سوخت در کشور به صورت عادی بازگشته است، اما رخ دادن چنین اتفاقی که در نوع خود کم سابقه است نشان دهنده ضعف عمیق وزارت در مدیریت حوزه‌های مسئولیتش می‌باشد.
در ادامه این اتفاقات، عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی روز گذشته اظهار کرد: «اعتراض رانندگان و نمایندگان آنها به هیچ وجه باعث ناراحتی نشده، زیرا حق اعتراض را قبول دارم و معتقدم اعتراض حق قانونی و طبیعی رانندگان است. اما باید توجه داشت که حق اعتراض با سنگ پراکنی متفاوت است و همانند گفته‌های نمایندگان رانندگان باور دارم افرادی که وسط جاده‌ها اقدام به سنگ پراکنی کردند جزو رانندگان نیستند.»
وی افزود: «اقشار مختلف جامعه از جمله رانندگان ناوگان حمل‌ونقل عمومی جاده‌ای می‌توانند از طریق سامانه شهراه با این‌ جانب ارتباط برقرار کرده و نظرات، انتقادات و پیشنهادات خود را برای بنده ارسال کنند.»
البته نکته‌ای که به نظر می‌رسد توجهی به آن نشده، این است که اگر وزیر دغدغه مشکلات کامیون‌داران را داشت، در این پنج سال چرا هیچ توجهی به آنها نمی‌کرد؟ اکنون که اعتراضات بالا گرفته و کارد به استخوان رسیده باید صدای این اعتراضات شنیده شود؟
البته برای وزیری که ترجیح می‌دهد با هواپیما‌هایی که (نهایتا تعداد خیلی کمی از آنچه قرار بود بیایند)، آمدند؛ سلفی بگیرد و تمام هم و غم خود را صرف همین موضوعات می‌کند؛ توجه به مشکلاتی که در حوزه‌های مربوط به اوست، انتظار زیادی به شمار می‌رود!
کارنامه خالی وزیر در سایر حوزه‌ها
بررسی عملکرد وزیر راه و شهرسازی در سایر حوزه‌ها هم نشان می‌دهد این وزیر نه تنها عملکرد قابل قبولی نداشته، بلکه نمره بسیار پایینی در این برخی زمینه‌ها می‌گیرد؛ به عنوان نمونه در زمان وزارت آخوندی، اتمام مسکن مهر همواره به تعویق افتاد و علیرغم وعده‌های مکرر دولتمردان برای اتمام آن تا سال 96، هنوز هم این اتفاق نیفتاده است.
این در حالی است که خبرگزاری حامی دولت ایسنا حتی اعلام کرد: «بیم آن می‌رود که کار تعداد اندکی از واحدهای نیمه‌کاره به سال ۱۳۹۸ کشیده شود.»
تاخیرهای پیاپی دولت برای اتمام مسکن مهر در شرایطی است که پنج سال است از وعده اجرای «مسکن اجتماعی» آنها هم می‌گذرد اما هیچ گام عملی در این جهت برداشته نشده است. چنان‌که بنیاد مسکن علت عدم اجرای این طرح را عدم تخصیص زمین دولتی عنوان کرده و وزارت راه و شهرسازی می‌گوید با توجه به تنگناهای مالی، اعتبارات دولتی به بنیاد مسکن تخصیص نیافته است!
عملکرد آخوندی در حوزه‌های دیگر هم دست کمی از عملکرد مسکنی او ندارد، چه اینکه از موارد کوچکی مثل سپردن آشپزخانه راه آهن به اتریشی‌ها! و سپردن معماری آزاد راه تهران شمال به ایتالیایی‌ها تا مواردی مثل هواپیما خریدن وی، که ناکام ماند، حاکی از همین مدیریت ناموفق وی در وزارت راه و شهرسازی است.