روزی من در نوفل لوشاتو به علت ارزانی در حدود 2 کیلو پرتقال خریدم. فکر کردم که هوا خنک است و برای سه الی چهار روز پرتقال خواهیم داشت. امام با دیدن پرتقالها فرمودند: این همه پرتقال برای چیست؟ من هم برای اینکه کار خودم را توجیه کرده باشم، عرض کردم: پرتقال ارزان بود، برای چند روز خریدم. ایشان فرمودند: شما مرتکب دو گناه شدید، یک گناه اینکه ما نیاز به این همه پرتقال نداشتیم و دیگر اینکه شاید امروز در نوفل لوشاتو کسانی باشند که تا به حال به علت گران بودن پرتقال، نتوانسته‌اند آن را تهیه کنند و شاید با ارزان شدن آن،می‌توانستندمقداری از آن را تهیه کنند، در حالی که این مقدار پرتقال را برای سه یا چهار روز، آن هم به جهت ارزان بودن آن خریده‌اید. ببرید مقداری از آن را پس بدهید. گفتم: پس دادن آنها ممکن نیست. ایشان فرمودند: باید راهی پیدا کرد. عرض کردم چه‌کار می‌توانیم بکنیم؟ ایشان فرمودند: پرتقالها را پوست بکنید و به افرادی بدهید که تا حالا پرتقال نخورده‌اند. شاید ازاین طریق خداوند از سرگناه شما بگذرد.
(به نقل از یکی از خواهران همراه امام در پاریس)، بیت المال درسیره ابرار، صص 44 و 45.