رسیدگی به جانبازان و ایثارگران سال‌های دفاع مقدس از بدیهی‌ترین وظایف مسئولان امر در دولت و مجلس است. هرچند در این راه کارهای خوبی تاکنون انجام شده است که البته در پاره‌ای موارد شاید کافی و بدون اشکال هم نبوده است. اما یک نکته که باید به‌طور ویژه مورد توجه قرار گیرد قشر مظلوم جهادگران و رزمندگانی است که در سال‌های دفاع مقدس چه در قالب رزمنده داوطلب و چه به صورت نیروی وظیفه در جبهه‌ها حضور پیدا کرده و رشادت‌ها آفریدند، اما اکنون پس از آنکه سال‌های جوانی را پشت سر می‌گذارند کم‌کم عوارض و مشکلات ناشی از مجروحیت‌های آن دوران در این افراد خود را بیشتر نشان می‌دهد و این عزیزان که در آن سال‌ها نیازی به تشکیل پرونده نمی‌دیده‌اند یا در طی سال‌های طولانی و شرایط خاص دوران جنگ مدارک و پرونده‌های آنها از بین رفته است امروزه توان اثبات جانباز بودن خود را ندارند. این عزیزان برای مداوای دردهای تازه نمایان شده خود هزینه‌های سنگینی می‌پردازند و از سوی دیگر به علت بالا رفتن سن و در مواقعی از کارافتادگی ممکن است در تامین مخارج زندگی نیز با مشکلات اساسی روبرو شوند.
 یکی از این نمونه‌ها رزمنده سال‌های دور محمدرضا تاجدوست می‌باشد که بنا بر اعلام همسرش با حضور مداوم در جبهه گیلان غرب وحاج‌عمران در مدت دوران خدمت سربازی در پادگان شهید جلدیان پیرانشهر زمانی که آن منطقه بمباران شیمیایی شده است مجروح و به بیمارستان 502 لشکر 64 ارومیه (شهید صیاد شیرازی فعلی) منتقل شده است. در حالی که یگان مربوطه مجروحیت وی را اعلام کرده است، بیمارستان می‌گوید مدارک در سوانح گوناگون از بین رفته و فقط اسم وی در لیست بستری بیمارستان ذکر شده است.
در حال حاضر که مشکلات جسمی از جمله طبق نظر پزشک عوارض شیمیایی و مشکلات دیگر از جمله بینایی، گوش و پوست در این رزمنده قدیمی نمایان شده است، به علت نداشتن صورت سانحه از خدمات درمانی و رفاهی و تسهیلات جانبازی محروم است.نکته دیگر اینکه ایشان پس از سال‌ها اشتغال در آموزش و پرورش به عنوان نیروی حق‌التدریس و همچنین اشتغال کوتاه‌مدت در برخی جاهای دیگر از سال 82 حقوق نداشته است. وی طی چند سال اخیر از طریق یک مغازه که سرقفلی آنرا در اختیار داشت قصد کسب درآمد داشته است اما اکنون با تشکیل پرونده حقوقی از سوی مالک، همان مغازه نیز در خطر از دست رفتن است.
 از سوی دیگر بر اثر شکایت و اختلاف اعضای خانواده حکم تخلیه ملک پدری ایشان که در آن ساکن هستند نیز صادر شده است و هر لحظه ممکن است این حکم اجرا شود که آوارگی را به دنبال خواهد داشت. همسر این رزمنده که مردانه در حال کمک به تامین معاش خانواده از طریق هنر خیاطی است با بیان مشکلات زندگیشان امیدوارانه انتظار رسیدگی به همسر خود و حل مشکلات ذکر شده را دارد.
البته نکته مهمی که نباید از یاد برد اینکه روزگاری که این کشور برای ایستادگی در برابر دشمنان متجاوز به جوانان خود احتیاج داشت این جوانان بدون چشمداشتی در برابر تجاوز دشمن ایستادند اما امروز که این عزیزان دنبال اثبات جانبازی و حل مشکلات معیشتی و درمانی خود می باشندبه علت نداشتن پرونده و صورت سانحه جانبازی از بسیاری از خدمات محروم هستند. البته برای رسیدگی به این رزمندگان حتی اگر مدرک کافی نداشته باشند باید فکری شود و فراموش نکنیم که روزی برخی از جوانان با دستکاری ساده شناسنامه خود برای رسیدن به سن قانونی اعزام به جبهه اقدام می‌کردند اما اکنون برای التیام زخم‌های جانبازی آن سال‌ها باید به سختی مدرک و پرونده ارائه دهند. تا دیر نشده هوای این نسل قهرمان را بیشتر داشته باشیم.