روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد دیروز در صفحه اول خود اعلام برائت اصلاح‌طلبان از نامه عده‌ای وطن‌فروش به دونالد ترامپ را با تیتر «اصلاح‌طلبان نامه به ترامپ را محکوم کردند» آورده است. این در حالی است که این روزنامه همزمان عکس بزرگ «داریوش شایگان» را در صفحه اول خود درج کرده و دو صفحه از روزنامه را به گفتگوی ویژه با شایگان اختصاص داده است. داریوش شایگانی که مشابه همین نامه را خرداد سال 1368 به همراه داریوش همایون(وزیر اطلاعات رژیم پهلوی)، حسن شریعتمداری(ضدانقلاب فراری و عامل CIA)، حسن نزیه و ... برای پارلمان اروپا ارسال کردند و از اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران قدردانی کردند. شایگان و دوستانش در این نامه نوشتند: «جای خوشحالی است که اکثریت مهمی از نمایندگان پارلمان اروپا قطعنامه‌ای را امضا کرده‌اند که در آن رژیم قرون وسطایی و تروریستی تهران محکوم شده است. این پاسخ مناسبی است به فریاد اعتراض میلیون‌ها ایرانی که سالهاست در زیر ستم یک دیکتاتور مذهبی به سر می‌برند که هیچ‌گونه تنوع عقاید و آراء سیاسی را نمی‌پذیرد و کمترین ارزشی برای حقوق بشر قائل نیست ... مبارزه کنونی مردم ایران با رژیم تهران، مبارزه با ارتجاع مذهبی و بینش توتالیتر سیاسی برای رسیدن به نظامی است که در آن حقوق بشر و پلورالیسم سیاسی تضمین شده باشد.» شایگان حتی نسبت به حکم ارتداد سلمان رشدی که توسط حضرت امام(ره) صادر شد اعتراض کرد و گفت: «تروری که تاکنون در داخل ایران اجرا می‌شده از این پس به خارج از مرزها صادر می‌شود.» باید یادآور شد وطن‌فروشانی که امروز برخی اصلاح‌طلبان در رویدادی کم‌سابقه اقدام آنها را محکوم می‌کنند روزگاری نه چندان دور در اردوگاه اصلاح‌طلبان قرار داشتند و برخی از آنان در جریان 18 تیر 1378 از مسئولان وزارت کشور دولت اصلاحات خط می‌گرفتند. بدین ترتیب روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد یک بار دیگر با انتشار اعلام برائت اصلاح‌طلبان از نامه به ترامپ و تجلیل از داریوش شایگان که سابقه همین سنخ نامه‌نگاری‌ها را دارد، آن هم به صورت همزمان و در صفحه اول؛ بد جوری به جدول زده است!
گفتگوی داریوش شایگان با روزنامه اعتماد نشان می‌دهد که او همچنان خط فکری قبلی خود را ادامه می‌دهد. شایگان در این مصاحبه تصویری رؤیایی از رژیم پهلوی ارائه می‌دهد و می‌گوید: «ایران یک کشور جهان سومی بود که داشت از وضعیت جهان سومی بیرون می‌آمد. ایران تنها کشور جهان سومی بود که شهروندانش می‌توانستند بدون ویزا به همه جا سفر کنند به جز آمریکا که مشتاقانه به متقاضیان ویزای چهارساله می‌داد.» وی در ادامه استبداد رژیم شاهنشاهی را تئوریزه می‌کند و آن را زمینه‌ساز توسعه می‌داند و می‌گوید: «[در زمان شاه] حرف‌های درستی هم گهگاه به گوش می‌رسید مثلا اینکه در ایران قدرت به طور نسبی متمرکز است و در انتخابات هم محدودیت‌هایی وجود دارد. این حرف‌ها البته درست بود ولی می‌بینیم که کره جنوبی هم برای توسعه همین راه را پیش گرفت یعنی چند سالی قدرت مقتدرانه داشت و بعد از ایجاد توسعه به تدریج جامعه را دموکراتیک کرد.» با این تحلیل آقای شایگان به این نتیجه می‌رسیم که مردم ایران با اعتراض به حکومت دیکتاتوری پهلوی و پایه‌گذاری انقلاب اسلامی به رهبری امام(ره) مانع توسعه و دموکراسی در ایران شدند! شایگان در اظهار نظری دیگر که نشان از فکر بیمار و ذهن وابسته‌اش می‌دهد می‌گوید: «اگر غرب را بشناسی که دیگر بیمار نمی‌مانی!» اظهار نظری که مشابه آن را می‌توان در جامعه بیمار روشنفکری ایران به دفعات دید. روشنفکرانی که با انفعال و وادادگی در مقابل غرب در طول بیش از صد سال، عقب‌ماندگی را به کشور ایران تحمیل کردند.
گفتنی است داریوش شایگان از 6 سالگی در مدرسه فرانسویان رشد کرد تا آنجا که به گفته خودش خواندن و نوشتن فرانسوی را قبل از فارسی آموخت و برای تسلط به فارسی احتیاج به معلم خصوصی پیدا کرد. وی به پاس گسترش ارزش‌ها و فرهنگ فرانسوی نشان دولتی لژیون‌دونور را از دولت فرانسه دریافت کرد؛ نشانی که زمانی ناپلئون به ژنرال‌ها و سربازان نظامی فرانسه می‌‌داد و اکنون دولت فرانسه به سربازان فرهنگی این کشور در اقصی نقاط جهان می‌دهد. با تقدیر و تجلیل و بزرگنمایی از عناصری اینچنین در روزنامه‌های زنجیره‌ای، اعتلای فرهنگ ایرانی هم در نمی‌آید چه رسد به فرهنگ اصیل اسلامی-ایرانی!
گفت‌وگوی روزنامه اعتماد و سایر روزنامه‌های زنجیره‌ای با عناصری چون شایگان را اگر عملی مغرضانه در جهت تطهیر رژیم پهلوی و وابستگی فکری و فرهنگی به غرب ندانیم در خوش‌بینانه‌ترین حالت حاکی از فقر مطالعاتی در حوزه فرهنگ و تاریخ در روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب است. البته وقتی مدیرمسئول یک روزنامه به جای تحقیق و مطالعه در امور فرهنگی به رستوران‌داری روی آورد دیگر از اعضای تحریریه آن انتظاری نیست و معلوم می‌شود که دست پخت این روزنامه برای فرهنگ ایران اسلامی چه خواهد شد! با این حساب اگر چند سال بعد وطن‌فروشانی که در نامه به ترامپ خواستار تحریم ایران شدند؛ مصاحبه‌های‌شان به عنوان روشنفکر و فعال حقوق‌بشر سر از روزنامه‌های اصلا‌ح‌طلبی چون اعتماد و شرق و ... درآورد؛ چندان تعجب نکنید.