اعتراض فدراسیون فوتبال به AFC نسبت به نبود هیچ نامی از ایران در مراسم برترین‌های فوتبال آسیا و پاسخ این کنفدراسیون نشان داد که سران فوتبال آسیا به خوبی متوجه جایگاه فوتبال ایران در آسیا هستند و به راحتی نمی‌توانند فوتبال ایران را نادیده بگیرند. اگر پیش از این لابی عرب تصمیم‌گیر در فوتبال آسیا، حق ایران را در آسیا نادیده گرفته به خاطر انفعال مدیران سابق فدراسیون ایران بوده است، موضوعی که به نظر می‌رسد با تغییر رویه، نتایج متفاوت آن در حق فوتبال ایران بیش از گذشته آشکار شده است.
چندی قبل مهدی تاج در نامه‌ اعتراضی‌اش نسبت به انتخاب‌های این کنفدراسیون درباره برترین‌های آسیا، با برشمردن موفقیت‌های فوتبال ایران، اعلام کرد که ایران از حضور در این مراسم کناره‌گیری می‌کند تا AFC را متوجه اشتباهاتش کرده و حداقل یک بار برای همیشه با این قبیل اتفاقات برخورد شده باشد.
برای کنفدراسیون فوتبال آسیا که هیچ وقت عادت به شنیدن اعتراض و نافرمانی آن هم از سوی فوتبال ایران را نداشت، این واکنش تعجب برانگیز بود و بلافاصله «ویندزور جان» دبیرکل AFC، با ابراز ناراحتی خود از تصمیم ایران برای تحریم مراسم برترین‌های 2016 آسیا اعلام کرد که به زودی فهرست نامزدهای چهار بخش باقی مانده از این مراسم اعلام می‌شود که قطعا نام ایران در آنها حضور خواهد داشت.
پیش‌بینی نامزدها و بخش‌های باقی مانده این مراسم راحت باشد و مسئولان کنفدراسیون آسیا به دنبال پاک کردن اشتباه خود هر چند به صورت اجمالی باشند، اما همین واکنش بی‌سابقه از سوی AFC در قبال فوتبال ایران هم نشان داد که مسئولان فوتبال قاره کهن با علم بر نفوذ ایران دست به چنین اقدماتی زده‌اند و شاید این آخرین باری باشد که ایران را نادیده می‌گیرند.
با این وجود، نقطه روشن این ماجرا پیگیری مجدانه فوتبال ایران بود که در آخرین اظهارنظر خود اعلام کرد که هنوز دست از موضع خود برنداشته و احساس می‌کند این رفتار AFC هم یک بی‌توجهی دیگر است. شاید اگر علی کفاشیان به عنوان فرد دوم فوتبال آسیا از همان سال‌های اولیه چنین رفتاری را در مواجهه با AFC در پیش می‌گرفت الان وضع ایران در این کنفدراسیون چندین برابر بهتر بود.
فدراسیون فوتبال در آخرین مورد هم نسبت به برگزاری بازی ایران و سوریه در ورزشگاه‌تانکو عبدالرحمان سرمبان مالزی معترض شده‌اند و خواستار توضیح مسئولان AFC درباره برگزاری بازی در این شرایط با وجود هشدارهای ایران شده بود.
ادامه دار شدن این روند، قطعا موجب ترقی فوتبال ایران می‌شود و می‌تواند در آینده‌ای نزدیک خلأهای موجود در بخش دیپلماسی فوتبال را هم برطرف کند و از حق و حقوق ایران دفاع کند.