طلبه شهید «رضا شاهدی» سال 1342 در یک خانواده مذهبی متولد شد. دبستان را با موفقیت گذراند و در کلاس پنجم به عنوان دانش‌آموز ممتاز انتخاب گردید. در دوران راهنمایی (همزمان با نهضت و قیام ملت مسلمان ایران) رضا به صفوف تظاهرکنندگان پیوست. استعداد سرشار، او را در امتحانات و کلاس درس نمونه، و هم او را در مطالعه کتب غیردرسی موفق کرده بود. در خانه کتابخانه‌ای شخصی تشکیل داد و محیط خانه را نیز محیطی فرهنگی نمود. در میان دوستان نقش هدایت و رهبری را برعهده داشت. او همراه با یار وفادار و همسفر خونین‌کفنش شهید «صادق اسداله‌پور» «کتابخانه مسجد المهدی را تشکیل دادند و با جلسات قرائت قرآن و مطالعه کتب، نقش محوری و هدایت بچه‌ها را برعهده داشتند. آثار زهد و تقوی و عبادت در چهره رضا نمایان بود. رضا غالباً آیاتی از قرآن و دعا را زمزمه می‌کرد، از غیبت و تهمت دوری می‌کرد و اگر کسی چنین کارهایی مرتکب می‌شد، به او گوشزد می‌کرد. بچه‌ها در سفر و کوهنوردی پشت سرش نماز می‌خواندند، او برنامه‌های خودسازی و تزکیه نفس را در حد وجوب لازم می‌دانست. اگر به کسی قولی می‌داد به قولش وفا می‌کرد و نظم را مدنظر داشت.
شهید اسدالله پورکاظم و محمدرضا شبرو از جمله دوستان صمیمی رضا بودند که هم‌اکنون همراه با رضا در باغ‌های فردوس به رفقای دیگرشان و به همسنگرانشان بشارت می‌دهند. می‌گویند در بازگشت از حمله بیت‌المقدس رضا ناراحت و گرفته می‌گفت: همه یک چیزی شدند الا من، محمدرضا شبرو شهید شد، اسدالله پورکاظم ترکش خورد و ما که بار گناه بر دوشمان سنگینی می‌کرد سالم برگشتیم. ... سرانجام در تاریخ 1361/4/23 در عملیات رمضان به دیدار محبوب شتافت.