(بدان ای سالک راه خدا!) نسیان حق موجب نسیان انفس می‌شود، چه نسیان به معنی فراموشی باشد، یا به معنی ترک، در هر دو معنی هشدار شکننده‌ای است. لازمه فراموشی حق‌تعالی، آن است که انسان، خود را فراموش کند... درمرحله عمل، آن کس که خدا و حضور او را فراموش کند، به فراموشی از خویشتن خویش مبتلا شود... بندگی خود را فراموش کند... و کسی که نداند، چی است و کی است و چه وظیفه‌ای دارد و چه عاقبت، شیطان در او حلول نموده و به جای خویشتن او نشسته، و شیطان، عامل عصیان و طغیان است و اگر به خود نیاید و به یاد حق برنگردد و به همین حال طغیان و عصیان از این جهان منتقل شود، شاید به صورت شیطان مطرود حق تعالی درآید و به معنی دیگرش که به معنی ترک باشد، دردناک‌تر است، زیرا اگر ترک اطاعت حق و ترک حق موجب شود که حق، او را ترک کند و به خود واگذارد و عنایات خود را از او قطع کند، شک نیست که به خذلان دنیا و آخرت منتهی می‌شود.(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- صحیفه امام، ج 18، ص 519