«فرزانه-ر» ضمن فعالیت در مدیریت نشریات زنجیره‌ای مختلف، دبیر سرویس سیاسی روزنامه «شرق» بود. او همسر «رضا-ر-ط» از اعضای روند جدایی منافقین است که مدتی در کنار برخی دیگر از اعضای گروهک ملی مذهبی نظیر رضا علیجانی و تقی رحمانی به خارج کشور گریخته است.
وی اخیراً از ملاقات بیوه رئیس گروهک تروریستی منافقین با محمود عباس رئیس بهایی فتح و تشکیلات خودگردان به شدت هیجان‌زده شده و نوشته است: هیچ تصویری مانند عکس اخیر محمود عباس رهبر جنبش فلسطینی فتح با رهبر مجاهدین خلق ]مریم رجوی رئیس گروهک از هم پاشیده منافقین[ تاکنون نتوانسته بود چنین عریان بخشی از سیاست خارجی جمهوری اسلامی را به ریشخند بگیرد. 38 سال است که سرمایه و سیاست خارجی و اعصاب و جان ایرانی‌ها خرج فلسطینی‌ها و ضدیت با اسرائیل می‌شود. اما رهبران فتح امروز نه در خفا، که علنی علیه ایران موضع می‌گیرند و دیگر حتی خود را سانسور هم نمی‌کنند.
وی می‌افزاید: انتشار عکس مریم رجوی و رهبر جنبش فتح حاکی از کامل شدن حلقه محاصره ایران از سوی همه اعراب خاورمیانه است.
صرف‌نظر از اینکه این نوشته ماهیت واقعی برخی گردانندگان نشریات زنجیره‌ای را نشان می‌دهد، شایان ذکر است که دولت فرانسه هم از یک‌سو گروهک ورشکسته منافقین و از سوی دیگر «شورای هماهنگی سبز» و اعضای گروهک ملی مذهبی نظیر خود همین خانم را زیر پر و بال گرفته است. آیا از این همراهی و هم دوستی با یک سازمان تروریستی که 17 هزار شهروند ایرانی را کشت یا آن تشکیلات فلسطینی که دژخیمانه‌تر از موساد و شین‌بث با فلسطینیان رفتار می‌کند و بازوی اشغال فلسطین است، مایه افتخار است یا سرشکستگی؟! از سوی دیگر اگر امثال محمود عباس و سعودی‌ها و رجوی‌ها مشغول مزدوری برای اسرائیل و آمریکا هستند، در عین حال بخش مهم و عزتمندی از جهان عرب به عنوان متحد قدرتمند ایران در منطقه عمل می‌کند که نمونه‌های آن را در لبنان و عراق و یمن و سوریه شاهدیم.
جانبداری اخیر عضو هیئت گرداننده نشریات زنجیره‌ای از مهره سوخته و بدنامی چون محمود عباس، پیوند عمیق گروهک ملی مذهبی با جریان بهائیت و صهیونیسم را آشکار می‌کند. در طول سال‌های گذشته برخی مدعیان اصلاح‌طلبی از همین طیف سفرهایی به فلسطین اشغالی داشته‌اند. و سرانجام باید گفت هنگامی که لیبرال‌ها و سازمان منافقین و سلطنت‌طلب‌ها و بنی‌صدر و نهضتی‌ها مستقیم یا غیر مستقیم کنار ارتش صدام و دهها رژیم استکباری حامی وی در حمله به ایران ایستادند، هیچ غلطی نتوانستند بکنند؛ حالا که جمهوری اسلامی قدرت تعیین‌کننده منطقه است و مقامات ارشد آمریکایی اذعان می‌کنند که نمی‌توانند هزینه‌های گزاف درگیری با ایران را برآورد کنند در این میان جنازه سیاسی متعفنی چون محمود عباس و بیوه رجوی و سبزهای ورشکسته مقیم اروپا چه غلطی می‌توانند بکنند؟!